ਜੋ ਗੁਰੁ ਗੋਪੇ ਆਪਣਾ ਸੁ ਭਲਾ ਨਾਹੀ ਪੰਚਹੁ ਓਨਿ ਲਾਹਾ ਮੂਲੁ ਸਭੁ ਗਵਾਇਆ ॥

Jo gur gopé aapṇaa so bʰalaa naahee panchahu on laahaa mool sabʰ gavaa▫i▫aa.

O chosen people, O self-elect, one who does not publicly affirm his Guru is not a good person; he loses all his profits and capital.

ਪਹਿਲਾ ਆਗਮੁ ਨਿਗਮੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਉਪਰਿ ਆਇਆ ॥

Pahilaa aagam nigam Naanak aakʰ suṇaa▫é pooré gur kaa bachan upar aa▫i▫aa.

People used to chant and recite the Shastras and the Vedas, O Nanak! But now the Words of the Perfect Guru have come to be the most exalted of all.

ਗੁਰਸਿਖਾ ਵਡਿਆਈ ਭਾਵੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਮਨਮੁਖਾ ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਇਆ ॥੨॥

Gursikʰaa vadi▫aa▫ee bʰaavæ gur pooré kee manmukʰaa oh vélaa haṫʰ na aa▫i▫aa. ||2||

The glorious greatness of the Perfect Guru is pleasing to the GurSikh; the self-willed Manmukhs have lost this opportunity. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸੋ ਲਏ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਟਿਕੇ ॥

Sach sachaa sabʰ ḋoo vadaa hæ so la▫é jis saṫgur tiké.

The True Lord is truly the greatest of all; he alone obtains Him, who is anointed by the Guru.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕੇ ॥

So saṫgur jė sach ḋʰi▫aa▫iḋaa sach sachaa saṫgur iké.

He is the True Guru, who meditates on the True Lord. The True Lord and the True Guru are truly One.

ਸੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੀਤੇ ਵਸਿ ਛਿਕੇ ॥

So▫ee saṫgur purakʰ hæ jin panjé ḋooṫ keeṫé vas chʰiké.

He is the True Guru, the Primal Being, who has totally conquered his five passions.

ਜਿ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਤਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਫਿਟੁ ਫਿਟੁ ਮੁਹ ਫਿਕੇ ॥

Jė bin saṫgur sévé aap gaṇaa▫iḋé ṫin anḋar kooṛ fit fit muh fiké.

One who does not serve the True Guru, and who praises himself, is filled with falsehood within. Cursed, cursed is his ugly face.

ਓਇ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵਨੀ ਮੁਹ ਕਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਚੁਕੇ ॥੮॥

O▫é bolé kisæ na bʰaavnee muh kaalé saṫgur ṫé chuké. ||8||

His words are not pleasing to anyone; his face is blackened, and he is separated from the True Guru. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸਭੁ ਖੇਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕਿਰਸਾਣੀ ਲਾਇਆ ॥

Har parabʰ kaa sabʰ kʰéṫ hæ har aap kirsaaṇee laa▫i▫aa.

Everyone is the field of the Lord God; the Lord Himself cultivates this field.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਖਸਿ ਜਮਾਈਅਨੁ ਮਨਮੁਖੀ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇਆ ॥

Gurmukʰ bakʰas jamaa▫ee▫an manmukʰee mool gavaa▫i▫aa.

The Gurmukh grows the crop of forgiveness, while the self-willed Manmukh loses even his roots.

ਸਭੁ ਕੋ ਬੀਜੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਨੋ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਸੋ ਖੇਤੁ ਜਮਾਇਆ ॥

Sabʰ ko beejé aapṇé bʰalé no har bʰaavæ so kʰéṫ jamaa▫i▫aa.

They all plant for their own good, but the Lord causes to grow only that field with which He is pleased.

ਗੁਰਸਿਖੀ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਬੀਜਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥

Gursikʰee har amriṫ beeji▫aa har amriṫ naam fal amriṫ paa▫i▫aa.

The GurSikh plants the seed of the Lord’s Ambrosial Nectar, and obtains the Lord’s Ambrosial Naam as his Ambrosial Fruit.

ਜਮੁ ਚੂਹਾ ਕਿਰਸ ਨਿਤ ਕੁਰਕਦਾ ਹਰਿ ਕਰਤੈ ਮਾਰਿ ਕਢਾਇਆ ॥

Jam choohaa kiras niṫ kurkaḋaa har karṫæ maar kadʰaa▫i▫aa.

The mouse of Death is continually gnawing away at the crop, but the Creator Lord has beaten it off and driven it away.

ਕਿਰਸਾਣੀ ਜੰਮੀ ਭਾਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਬੋਹਲ ਬਖਸ ਜਮਾਇਆ ॥

Kirsaaṇee jammee bʰaa▫o kar har bohal bakʰas jamaa▫i▫aa.

The farm was successful, by the Love of the Lord, and the crop was produced by God’s Grace.

ਤਿਨ ਕਾ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਸਭੁ ਲਾਹਿਓਨੁ ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਧਿਆਇਆ ॥

Ṫin kaa kaaṛaa anḋésaa sabʰ laahi▫on jinee saṫgur purakʰ ḋʰi▫aa▫i▫aa.

He has removed all the burning and anxiety of those who have meditated on the True Guru, the Primal Being.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਆ ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੧॥

Jan Naanak naam araaḋʰi▫aa aap ṫari▫aa sabʰ jagaṫ ṫaraa▫i▫aa. ||1||

O servant Nanak! One who worships and adores the Naam, the Name of the Lord, swims across, and saves the whole world as well. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਸਾਰਾ ਦਿਨੁ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹੋਰੇ ਗਲਾ ॥

Saaraa ḋin laalach ati▫aa manmukʰ horé galaa.

The self-willed Manmukh is occupied with greed all day long, although he may claim otherwise.

ਰਾਤੀ ਊਘੈ ਦਬਿਆ ਨਵੇ ਸੋਤ ਸਭਿ ਢਿਲਾ ॥

Raaṫee oogʰæ ḋabi▫aa navé soṫ sabʰ dʰilaa.

At night, he is overcome by fatigue, and all his nine holes are weakened.

ਮਨਮੁਖਾ ਦੈ ਸਿਰਿ ਜੋਰਾ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਭਲਾ ॥

Manmukʰaa ḋæ sir joraa amar hæ niṫ ḋévėh bʰalaa.

Over the head of the Manmukh is the order of the woman; to her, he ever holds out his promises of goodness.

ਜੋਰਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵਦੇ ਸੇ ਅਪਵਿਤ ਅਮੇਧ ਖਲਾ ॥

Joraa ḋaa aakʰi▫aa purakʰ kamaavḋé sé apviṫ améḋʰ kʰalaa.

Those men who act according to the orders of women are impure, filthy and foolish.

ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰਾ ਪੁਛਿ ਚਲਾ ॥

Kaam vi▫aapé kusuḋʰ nar sé joraa puchʰ chalaa.

Those impure men are engrossed in sexual desire; they consult their women and walk accordingly.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਆਖਿਐ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਭਲ ਭਲਾ ॥

Saṫgur kæ aakʰi▫æ jo chalæ so saṫ purakʰ bʰal bʰalaa.

One who walks as the True Guru tells him to, is the true man, the best of the best.

ਜੋਰਾ ਪੁਰਖ ਸਭਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਖੇਲ ਸਭਿ ਖਿਲਾ ॥

Joraa purakʰ sabʰ aap upaa▫i▫an har kʰél sabʰ kʰilaa.

He Himself created all women and men; the Lord Himself plays every play.

ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ਨਾਨਕ ਭਲ ਭਲਾ ॥੨॥

Sabʰ ṫéree baṇaṫ baṇaavaṇee Naanak bʰal bʰalaa. ||2||

You created the entire creation; O Nanak! It is the best of the best. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਤੂ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਥਾਹੁ ਹੈ ਅਤੁਲੁ ਕਿਉ ਤੁਲੀਐ ॥

Ṫoo véparvaahu aṫʰaahu hæ aṫul ki▫o ṫulee▫æ.

You are carefree, unfathomable and immeasurable; how can You be measured?

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੀਐ ॥

Sé vadbʰaagee jė ṫuḋʰ ḋʰi▫aa▫iḋé jin saṫgur milee▫æ.

Those who have met the True Guru and who meditate on You are very fortunate.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਹੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਣੀਐ ॥

Saṫgur kee baṇee saṫ saroop hæ gurbaaṇee baṇee▫æ.

The Word of the True Guru’s Bani is the embodiment of Truth; through Gurbani, one becomes perfect.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਰੀਸੈ ਹੋਰਿ ਕਚੁ ਪਿਚੁ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਕੂੜਿਆਰ ਕੂੜੇ ਝੜਿ ਪੜੀਐ ॥

Saṫgur kee reesæ hor kach pich bolḋé sé kooṛi▫aar kooṛé jʰaṛ paṛee▫æ.

Jealously emulating the True Guru, some others may speak of good and bad, but the false are destroyed by their falsehood.

ਓਨੑਾ ਅੰਦਰਿ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਹੈ ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਨੋ ਝਖਿ ਮਰਦੇ ਕੜੀਐ ॥੯॥

Onĥaa anḋar hor mukʰ hor hæ bikʰ maa▫i▫aa no jʰakʰ marḋé kaṛee▫æ. ||9||

Deep within them is one thing, and in their mouths is another; they suck in the poison of Maya, and then they painfully waste away. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਿਰਮਲੀ ਨਿਰਮਲ ਜਨੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸੇਵਾ ਘਾਲੇ ॥

Saṫgur kee sévaa nirmalee nirmal jan ho▫é so sévaa gʰaalé.

Service to the True Guru is immaculate and pure; those humble beings who are pure perform this service.

ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਵਿਕਾਰੁ ਝੂਠੁ ਓਇ ਆਪੇ ਸਚੈ ਵਖਿ ਕਢੇ ਜਜਮਾਲੇ ॥

Jin anḋar kapat vikaar jʰootʰ o▫é aapé sachæ vakʰ kadʰé jajmaalé.

Those who have deceit, corruption and falsehood within - the True Lord Himself casts them out like lepers.

TOP OF PAGE