ਇਕਿ ਨਗਨ ਫਿਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਹੀ ॥
इकि नगन फिरहि दिनु राति नींद न सोवही ॥
Ik nagan firėh ḋin raaṫ neeⁿḋ na sovhee.
Some wander naked day and night and never sleep.
|
ਇਕਿ ਅਗਨਿ ਜਲਾਵਹਿ ਅੰਗੁ ਆਪੁ ਵਿਗੋਵਹੀ ॥
इकि अगनि जलावहि अंगु आपु विगोवही ॥
Ik agan jalaavėh ang aap vigovahee.
Some burn their limbs in fire, damaging and ruining themselves.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਰੋਵਹੀ ॥
विणु नावै तनु छारु किआ कहि रोवही ॥
viṇ naavæ ṫan chʰaar ki▫aa kahi rovhee.
Without the Name, the body is reduced to ashes; what good is it to speak and cry then?
|
ਸੋਹਨਿ ਖਸਮ ਦੁਆਰਿ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹੀ ॥੧੫॥
सोहनि खसम दुआरि जि सतिगुरु सेवही ॥१५॥
Sohan kʰasam ḋu▫aar jė saṫgur sévhee. ||15||
Those who serve the True Guru, are embellished and exalted in the Court of their Lord and Master. ||15||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਬਾਬੀਹਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੈ ਬੋਲਿਆ ਤਾਂ ਦਰਿ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ ॥
बाबीहा अमृत वेलै बोलिआ तां दरि सुणी पुकार ॥
Baabeehaa amriṫ vélæ boli▫aa ṫaaⁿ ḋar suṇee pukaar.
The rainbird chirps in the ambrosial hours of the morning before the dawn; its prayers are heard in the Court of the Lord.
|
ਮੇਘੈ ਨੋ ਫੁਰਮਾਨੁ ਹੋਆ ਵਰਸਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
मेघै नो फुरमानु होआ वरसहु किरपा धारि ॥
Mégʰæ no furmaan ho▫aa varsahu kirpaa ḋʰaar.
The order is issued to the clouds, to let the rains of mercy shower down.
|
ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
हउ तिन कै बलिहारणै जिनी सचु रखिआ उरि धारि ॥
Ha▫o ṫin kæ balihaarṇæ jinee sach rakʰi▫aa ur ḋʰaar.
I am a sacrifice to those who enshrine the True Lord within their hearts.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਭ ਹਰੀਆਵਲੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
नानक नामे सभ हरीआवली गुर कै सबदि वीचारि ॥१॥
Naanak naamé sabʰ haree▫aavalee gur kæ sabaḋ veechaar. ||1||
O Nanak! Through the Name, all are rejuvenated, contemplating the Word of the Guru’s Shabad. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਬਾਬੀਹਾ ਇਵ ਤੇਰੀ ਤਿਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
बाबीहा इव तेरी तिखा न उतरै जे सउ करहि पुकार ॥
Baabeehaa iv ṫéree ṫikʰaa na uṫræ jé sa▫o karahi pukaar.
O rainbird, this is not the way to quench your thirst, even though you may cry out a hundred times.
|
ਨਦਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਉਪਜੈ ਪਿਆਰੁ ॥
नदरी सतिगुरु पाईऐ नदरी उपजै पिआरु ॥
Naḋree saṫgur paa▫ee▫æ naḋree upjæ pi▫aar.
By God’s Grace, the True Guru is found; by His Grace, love wells up.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਹਿ ਵਿਕਾਰ ॥੨॥
नानक साहिबु मनि वसै विचहु जाहि विकार ॥२॥
Naanak saahib man vasæ vichahu jaahi vikaar. ||2||
O Nanak! When the Lord and Master abides in the mind, corruption and evil leave from within. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਕਿ ਜੈਨੀ ਉਝੜ ਪਾਇ ਧੁਰਹੁ ਖੁਆਇਆ ॥
इकि जैनी उझड़ पाइ धुरहु खुआइआ ॥
Ik jænee ujʰaṛ paa▫é ḋʰarahu kʰu▫aa▫i▫aa.
Some are Jains, wasting their time in the wilderness; by their preordained destiny, they are ruined.
|
ਤਿਨ ਮੁਖਿ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਨ ਤੀਰਥਿ ਨੑਾਇਆ ॥
तिन मुखि नाही नामु न तीरथि न्हाइआ ॥
Ṫin mukʰ naahee naam na ṫiraṫʰ nĥaa▫i▫aa.
The Naam, the Name of the Lord, is not on their lips; they do not bathe at sacred shrines of pilgrimage.
|
ਹਥੀ ਸਿਰ ਖੋਹਾਇ ਨ ਭਦੁ ਕਰਾਇਆ ॥
हथी सिर खोहाइ न भदु कराइआ ॥
Haṫʰee sir kʰohaa▫é na bʰaḋ karaa▫i▫aa.
They pull out their hair with their hands, instead of shaving.
|
ਕੁਚਿਲ ਰਹਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
कुचिल रहहि दिन राति सबदु न भाइआ ॥
Kuchil rahėh ḋin raaṫ sabaḋ na bʰaa▫i▫aa.
They remain unclean day and night; they do not love the Word of the Shabad.
|
ਤਿਨ ਜਾਤਿ ਨ ਪਤਿ ਨ ਕਰਮੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
तिन जाति न पति न करमु जनमु गवाइआ ॥
Ṫin jaaṫ na paṫ na karam janam gavaa▫i▫aa.
They have no status, no honor, and no good karma. They waste away their lives in vain.
|
ਮਨਿ ਜੂਠੈ ਵੇਜਾਤਿ ਜੂਠਾ ਖਾਇਆ ॥
मनि जूठै वेजाति जूठा खाइआ ॥
Man jootʰæ véjaaṫ jootʰaa kʰaa▫i▫aa.
Their minds are false and impure; that which they eat is impure and defiled.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਆਚਾਰੁ ਨ ਕਿਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥
बिनु सबदै आचारु न किन ही पाइआ ॥
Bin sabḋæ aachaar na kin hee paa▫i▫aa.
Without the Shabad, no one achieves a lifestyle of good conduct.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਓਅੰਕਾਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥
गुरमुखि ओअंकारि सचि समाइआ ॥१६॥
Gurmukʰ o▫ankaar sach samaa▫i▫aa. ||16||
The Gurmukh is absorbed in the True Lord God, the Universal Creator. ||16||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸਾਵਣਿ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥
सावणि सरसी कामणी गुर सबदी वीचारि ॥
Saavaṇ sarsee kaamṇee gur sabḋee veechaar.
In the month of Saawan, the bride is happy, contemplating the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੧॥
नानक सदा सुहागणी गुर कै हेति अपारि ॥१॥
Naanak saḋaa suhaagaṇee gur kæ héṫ apaar. ||1||
O Nanak! She is a happy soul-bride forever; her love for the Guru is unlimited. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਾਵਣਿ ਦਝੈ ਗੁਣ ਬਾਹਰੀ ਜਿਸੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
सावणि दझै गुण बाहरी जिसु दूजै भाइ पिआरु ॥
Saavaṇ ḋajʰæ guṇ baahree jis ḋoojæ bʰaa▫é pi▫aar.
In Saawan, she who has no virtue is burned, in attachment and love of duality.
|
ਨਾਨਕ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰੁ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥
नानक पिर की सार न जाणई सभु सीगारु खुआरु ॥२॥
Naanak pir kee saar na jaaṇ▫ee sabʰ seegaar kʰu▫aar. ||2||
O Nanak! She does not appreciate the value of her Husband Lord; all her decorations are worthless. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜਈ ॥
सचा अलख अभेउ हठि न पतीजई ॥
Sachaa alakʰ abʰé▫o hatʰ na paṫeeja▫ee.
The True, Unseen, Mysterious Lord is not won over by stubbornness.
|
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਰਾਗ ਪਰੀਆ ਰਾਗਿ ਨ ਭੀਜਈ ॥
इकि गावहि राग परीआ रागि न भीजई ॥
Ik gaavahi raag paree▫aa raag na bʰeej▫ee.
Some sing according to traditional ragas, but the Lord is not pleased by these ragas.
|
ਇਕਿ ਨਚਿ ਨਚਿ ਪੂਰਹਿ ਤਾਲ ਭਗਤਿ ਨ ਕੀਜਈ ॥
इकि नचि नचि पूरहि ताल भगति न कीजई ॥
Ik nach nach poorėh ṫaal bʰagaṫ na keej▫ee.
Some dance and dance and keep the beat, but they do not worship Him with devotion.
|
ਇਕਿ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਹਿ ਮੂਰਖ ਤਿਨਾ ਕਿਆ ਕੀਜਈ ॥
इकि अंनु न खाहि मूरख तिना किआ कीजई ॥
Ik ann na kʰaahi moorakʰ ṫinaa ki▫aa keej▫ee.
Some refuse to eat; what can be done with these fools?
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਈ ਬਹੁਤੁ ਕਿਵੈ ਨ ਧੀਜਈ ॥
त्रिसना होई बहुतु किवै न धीजई ॥
Ṫarisnaa ho▫ee bahuṫ kivæ na ḋʰeej▫ee.
Thirst and desire have greatly increased; nothing brings satisfaction.
|
ਕਰਮ ਵਧਹਿ ਕੈ ਲੋਅ ਖਪਿ ਮਰੀਜਈ ॥
करम वधहि कै लोअ खपि मरीजई ॥
Karam vaḋʰėh kæ lo▫a kʰap mareeja▫ee.
Some are tied down by rituals; they hassle themselves to death.
|
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜਈ ॥
लाहा नामु संसारि अमृतु पीजई ॥
Laahaa naam sansaar amriṫ peej▫ee.
In this world, profit comes by drinking in the Ambrosial Nectar of the Naam.
|
ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਅਸਨੇਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘੀਜਈ ॥੧੭॥
हरि भगती असनेहि गुरमुखि घीजई ॥१७॥
Har bʰagṫee asnéhi gurmukʰ gʰeej▫ee. ||17||
The Gurmukhs gather in loving devotional worship of the Lord. ||17||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਲਾਰ ਰਾਗੁ ਜੋ ਕਰਹਿ ਤਿਨ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि मलार रागु जो करहि तिन मनु तनु सीतलु होइ ॥
Gurmukʰ malaar raag jo karahi ṫin man ṫan seeṫal ho▫é.
Those Gurmukhs who sing in the Raga of Malaar - their minds and bodies become cool and calm.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਏਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
गुर सबदी एकु पछाणिआ एको सचा सोइ ॥
Gur sabḋee ék pachʰaaṇi▫aa éko sachaa so▫é.
Through the Word of the Guru’s Shabad, they realize the One, the One True Lord.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚਾ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
मनु तनु सचा सचु मनि सचे सची सोइ ॥
Man ṫan sachaa sach man saché sachee so▫é.
Their minds and bodies are true; they obey the True Lord, and they are known as true.
|
ਅੰਦਰਿ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਹੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
अंदरि सची भगति है सहजे ही पति होइ ॥
Anḋar sachee bʰagaṫ hæ sėhjé hee paṫ ho▫é.
True devotional worship is deep within them; they are automatically blessed with honor.
|
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਰਾਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
कलिजुग महि घोर अंधारु है मनमुख राहु न कोइ ॥
Kalijug mėh gʰor anḋʰaar hæ manmukʰ raahu na ko▫é.
In this Dark Age of Kali Yuga, there is utter darkness; the self-willed Manmukh cannot find the way.
|
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
से वडभागी नानका जिन गुरमुखि परगटु होइ ॥१॥
Sé vadbʰaagee naankaa jin gurmukʰ pargat ho▫é. ||1||
O Nanak! Very blessed are those Gurmukhs, unto whom the Lord is revealed. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਲੋਕਾਂ ਮਨਿ ਉਪਜੈ ਚਾਉ ॥
इंदु वरसै करि दइआ लोकां मनि उपजै चाउ ॥
Inḋ varsæ kar ḋa▫i▫aa lokaaⁿ man upjæ chaa▫o.
The clouds rain down mercifully, and joy wells up in the minds of the people.
|
ਜਿਸ ਕੈ ਹੁਕਮਿ ਇੰਦੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਂਉ ॥
जिस कै हुकमि इंदु वरसदा तिस कै सद बलिहारै जांउ ॥
Jis kæ hukam inḋ varasḋaa ṫis kæ saḋ balihaaræ jaaⁿ▫o.
I am forever a sacrifice to the One, by whose Command the clouds burst forth with rain.
|
