ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਸਮੑਾਲੀਐ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
गुरमुखि सबदु सम्हालीऐ सचे के गुण गाउ ॥
Gurmukʰ sabaḋ samĥaalee▫æ saché ké guṇ gaa▫o.
The Gurmukhs dwell on the Word of the Shabad. They sing the Glorious Praises of the True Lord.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲੇ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸਮਾਉ ॥੨॥
नानक नामि रते जन निरमले सहजे सचि समाउ ॥२॥
Naanak naam raṫé jan nirmalé sėhjé sach samaa▫o. ||2||
O Nanak! Those humble beings who are imbued with the Naam are pure and immaculate. They are intuitively merged in the True Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥
पूरा सतिगुरु सेवि पूरा पाइआ ॥
Pooraa saṫgur sév pooraa paa▫i▫aa.
Serving the Perfect True Guru, I have found the Perfect Lord.
|
ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਧਿਆਇ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
पूरै करमि धिआइ पूरा सबदु मंनि वसाइआ ॥
Pooræ karam ḋʰi▫aa▫é pooraa sabaḋ man vasaa▫i▫aa.
Meditating on the Perfect Lord, by perfect karma, I have enshrined the Shabad within my mind.
|
ਪੂਰੈ ਗਿਆਨਿ ਧਿਆਨਿ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
पूरै गिआनि धिआनि मैलु चुकाइआ ॥
Pooræ gi▫aan ḋʰi▫aan mæl chukaa▫i▫aa.
Through perfect spiritual wisdom and meditation, my filth has been washed away.
|
ਹਰਿ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਜਾਣਿ ਮਨੂਆ ਨਾਇਆ ॥
हरि सरि तीरथि जाणि मनूआ नाइआ ॥
Har sar ṫiraṫʰ jaaṇ manoo▫aa naa▫i▫aa.
The Lord is my sacred shrine of pilgrimage and pool of purification; I wash my mind in Him.
|
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰਿ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
सबदि मरै मनु मारि धंनु जणेदी माइआ ॥
Sabaḋ maræ man maar ḋʰan jaṇéḋee maa▫i▫aa.
One who dies in the Shabad and conquers his mind - blessed is the mother who gave birth to him.
|
ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ਸਚਾ ਆਇਆ ॥
दरि सचै सचिआरु सचा आइआ ॥
Ḋar sachæ sachiaar sachaa aa▫i▫aa.
He is true in the Court of the Lord, and his coming into this world is judged to be true.
|
ਪੁਛਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਜਾਂ ਖਸਮੈ ਭਾਇਆ ॥
पुछि न सकै कोइ जां खसमै भाइआ ॥
Puchʰ na sakæ ko▫é jaaⁿ kʰasmæ bʰaa▫i▫aa.
No one can challenge that person, with whom our Lord and Master is pleased.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ ॥੧੮॥
नानक सचु सलाहि लिखिआ पाइआ ॥१८॥
Naanak sach salaahi likʰi▫aa paa▫i▫aa. ||18||
O Nanak! Praising the True Lord, his preordained destiny is activated. ||18||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, Third Mehl:
|
ਕੁਲਹਾਂ ਦੇਂਦੇ ਬਾਵਲੇ ਲੈਂਦੇ ਵਡੇ ਨਿਲਜ ॥
कुलहां देंदे बावले लैंदे वडे निलज ॥
Kulhaaⁿ ḋéⁿḋé baavlé læⁿḋé vadé nilaj.
Those who give out ceremonial hats of recognition are fools; those who receive them have no shame.
|
ਚੂਹਾ ਖਡ ਨ ਮਾਵਈ ਤਿਕਲਿ ਬੰਨੑੈ ਛਜ ॥
चूहा खड न मावई तिकलि बंन्है छज ॥
Choohaa kʰad na maav▫ee ṫikal banĥæ chʰaj.
The mouse cannot enter its hole with a basket tied around its waist.
|
ਦੇਨੑਿ ਦੁਆਈ ਸੇ ਮਰਹਿ ਜਿਨ ਕਉ ਦੇਨਿ ਸਿ ਜਾਹਿ ॥
देन्हि दुआई से मरहि जिन कउ देनि सि जाहि ॥
Ḋéniĥ ḋu▫aa▫ee sé marėh jin ka▫o ḋén sė jaahi.
Those who give out blessings shall die, and those that they bless shall also depart.
|
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪਈ ਕਿਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਹਿ ॥
नानक हुकमु न जापई किथै जाइ समाहि ॥
Naanak hukam na jaap▫ee kiṫʰæ jaa▫é samaahi.
O Nanak! No one knows the Lord’s Command, by which all must depart.
|
ਫਸਲਿ ਅਹਾੜੀ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਸਾਵਣੀ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
फसलि अहाड़ी एकु नामु सावणी सचु नाउ ॥
Fasal ahaaṛee ék naam saavṇee sach naa▫o.
The spring harvest is the Name of the One Lord; the harvest of autumn is the True Name.
|
ਮੈ ਮਹਦੂਦੁ ਲਿਖਾਇਆ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਰਿ ਜਾਇ ॥
मै महदूदु लिखाइआ खसमै कै दरि जाइ ॥
Mæ mėhḋooḋ likʰaa▫i▫aa kʰasmæ kæ ḋar jaa▫é.
I receive a letter of pardon from my Lord and Master, when I reach His Court.
|
ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦਰ ਕੇਤੜੇ ਕੇਤੇ ਆਵਹਿ ਜਾਂਹਿ ॥
दुनीआ के दर केतड़े केते आवहि जांहि ॥
Ḋunee▫aa ké ḋar kéṫ▫ṛé kéṫé aavahi jaaⁿhi.
There are so many courts of the world, and so many who come and go there.
|
ਕੇਤੇ ਮੰਗਹਿ ਮੰਗਤੇ ਕੇਤੇ ਮੰਗਿ ਮੰਗਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥
केते मंगहि मंगते केते मंगि मंगि जाहि ॥१॥
Kéṫé mangėh mangṫé kéṫé mang mang jaahi. ||1||
There are so many beggars begging; so many beg and beg until death. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਸਉ ਮਣੁ ਹਸਤੀ ਘਿਉ ਗੁੜੁ ਖਾਵੈ ਪੰਜਿ ਸੈ ਦਾਣਾ ਖਾਇ ॥
सउ मणु हसती घिउ गुड़ु खावै पंजि सै दाणा खाइ ॥
Sa▫o maṇ hasṫee gʰi▫o guṛ kʰaavæ panj sæ ḋaaṇaa kʰaa▫é.
The elephant eats a hundred pounds of ghee and molasses, and five hundred pounds of corn.
|
ਡਕੈ ਫੂਕੈ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥
डकै फूकै खेह उडावै साहि गइऐ पछुताइ ॥
Dakæ fookæ kʰéh udaavæ saahi ga▫i▫æ pachʰuṫaa▫é.
He belches and grunts and scatters dust, and when the breath leaves his body, he regrets it.
|
ਅੰਧੀ ਫੂਕਿ ਮੁਈ ਦੇਵਾਨੀ ॥
अंधी फूकि मुई देवानी ॥
Anḋʰee fook mu▫ee ḋévaanee.
The blind and arrogant die insane.
|
ਖਸਮਿ ਮਿਟੀ ਫਿਰਿ ਭਾਨੀ ॥
खसमि मिटी फिरि भानी ॥
Kʰasam mitee fir bʰaanee.
Submitting to the Lord, one becomes pleasing to Him.
|
ਅਧੁ ਗੁਲ੍ਹਾ ਚਿੜੀ ਕਾ ਚੁਗਣੁ ਗੈਣਿ ਚੜੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥
अधु गुल्हा चिड़ी का चुगणु गैणि चड़ी बिललाइ ॥
Aḋʰ gulĥaa chiṛee kaa chugaṇ gæṇ chaṛee billaa▫é.
The sparrow eats only half a grain, then it flies through the sky and chirps.
|
ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹਾ ਚੰਗੀ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥
खसमै भावै ओहा चंगी जि करे खुदाइ खुदाइ ॥
Kʰasmæ bʰaavæ ohaa changee jė karé kʰuḋaa▫é kʰuḋaa▫é.
The good sparrow is pleasing to her Lord and Master, if she chirps the Name of the Lord.
|
ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਸੈ ਮਿਰਿਆ ਸਭ ਪਿਛੈ ਪੈ ਖਾਇ ॥
सकता सीहु मारे सै मिरिआ सभ पिछै पै खाइ ॥
Sakṫaa seehu maaré sæ miri▫aa sabʰ pichʰæ pæ kʰaa▫é.
The powerful tiger kills hundreds of deer, and all sorts of other animals eat what it leaves.
|
ਹੋਇ ਸਤਾਣਾ ਘੁਰੈ ਨ ਮਾਵੈ ਸਾਹਿ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥
होइ सताणा घुरै न मावै साहि गइऐ पछुताइ ॥
Ho▫é saṫaaṇaa gʰuræ na maavæ saahi ga▫i▫æ pachʰuṫaa▫é.
It becomes very strong, and cannot be contained in its den, but when it must go, it regrets.
|
ਅੰਧਾ ਕਿਸ ਨੋ ਬੁਕਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥
अंधा किस नो बुकि सुणावै ॥
Anḋʰaa kis no buk suṇaavæ.
So, who is impressed by the roar of the blind beast?
|
ਖਸਮੈ ਮੂਲਿ ਨ ਭਾਵੈ ॥
खसमै मूलि न भावै ॥
Kʰasmæ mool na bʰaavæ.
He is not pleasing at all to his Lord and Master.
|
ਅਕ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੇ ਅਕ ਤਿਡਾ ਅਕ ਡਾਲੀ ਬਹਿ ਖਾਇ ॥
अक सिउ प्रीति करे अक तिडा अक डाली बहि खाइ ॥
Ak si▫o pareeṫ karé ak ṫidaa ak daalee bahi kʰaa▫é.
The insect loves the milkweed plant; perched on its branch, it eats it.
|
ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹੋ ਚੰਗਾ ਜਿ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥
खसमै भावै ओहो चंगा जि करे खुदाइ खुदाइ ॥
Kʰasmæ bʰaavæ oho changa jė karé kʰuḋaa▫é kʰuḋaa▫é.
It becomes good and pleasing to its Lord and Master, if it chirps the Name of the Lord.
|
ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਸੁਖਿ ਕੀਤੈ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥
नानक दुनीआ चारि दिहाड़े सुखि कीतै दुखु होई ॥
Naanak ḋunee▫aa chaar ḋihaaṛé sukʰ keeṫæ ḋukʰ ho▫ee.
O Nanak! The world lasts for only a few days; indulging in pleasures, pain is produced.
|
ਗਲਾ ਵਾਲੇ ਹੈਨਿ ਘਣੇਰੇ ਛਡਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
गला वाले हैनि घणेरे छडि न सकै कोई ॥
Galaa vaalé hæn gʰaṇéré chʰad na sakæ ko▫ee.
There are many who boast and brag, but none of them can remain detached from the world.
|
ਮਖੀ ਮਿਠੈ ਮਰਣਾ ॥
मखीं मिठै मरणा ॥
Makʰeeⁿ mitʰæ marṇaa.
The fly dies for the sake of sweets.
|
ਜਿਨ ਤੂ ਰਖਹਿ ਤਿਨ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਤਿਨ ਭਉ ਸਾਗਰੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥
जिन तू रखहि तिन नेड़ि न आवै तिन भउ सागरु तरणा ॥२॥
Jin ṫoo rakʰėh ṫin néṛ na aavæ ṫin bʰa▫o saagar ṫarṇaa. ||2||
O Lord, death does not even approach those whom You protect. You carry them across the terrifying world-ocean. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰੁ ॥
अगम अगोचरु तू धणी सचा अलख अपारु ॥
Agam agochar ṫoo ḋʰaṇee sachaa alakʰ apaar.
You are Inaccessible and Unfathomable, O Invisible and Infinite True Lord Master.
|
ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਭਿ ਮੰਗਤੇ ਇਕੋ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
तू दाता सभि मंगते इको देवणहारु ॥
Ṫoo ḋaaṫaa sabʰ mangṫé iko ḋévaṇhaar.
You are the Giver, all are beggars of You. You alone are the Great Giver.
|
ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥
जिनी सेविआ तिनी सुखु पाइआ गुरमती वीचारु ॥
Jinee sévi▫aa ṫinee sukʰ paa▫i▫aa gurmaṫee veechaar.
Those who serve You find peace, reflecting on the Guru’s Teachings.
|
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੁਧੁ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
इकना नो तुधु एवै भावदा माइआ नालि पिआरु ॥
Iknaa no ṫuḋʰ évæ bʰaavḋaa maa▫i▫aa naal pi▫aar.
Some, according to Your Will, are in love with Maya.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀਐ ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰੁ ॥
गुर कै सबदि सलाहीऐ अंतरि प्रेम पिआरु ॥
Gur kæ sabaḋ salaahee▫æ anṫar parém pi▫aar.
Through the Word of the Guru’s Shabad, praise the Lord with love and affection within.
|
ਵਿਣੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
विणु प्रीती भगति न होवई विणु सतिगुर न लगै पिआरु ॥
viṇ pareeṫee bʰagaṫ na hova▫ee viṇ saṫgur na lagæ pi▫aar.
Without love, there is no devotion. Without the True Guru, love is not enshrined.
|
ਤੂ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਦੇ ਇਕ ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
तू प्रभु सभि तुधु सेवदे इक ढाढी करे पुकार ॥
Ṫoo parabʰ sabʰ ṫuḋʰ sévḋé ik dʰaadʰee karé pukaar.
You are the Lord God; everyone serves You. This is the prayer of Your humble minstrel.
|
ਦੇਹਿ ਦਾਨੁ ਸੰਤੋਖੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਆਧਾਰੁ ॥੧੯॥
देहि दानु संतोखीआ सचा नामु मिलै आधारु ॥१९॥
Ḋėh ḋaan sanṫokʰee▫aa sachaa naam milæ aaḋʰaar. ||19||
Please bless me with the gift of contentment, so that I may receive the True Name as my Support. ||19||
|
