ਗੋਰਾਂ ਸੇ ਨਿਮਾਣੀਆ ਬਹਸਨਿ ਰੂਹਾਂ ਮਲਿ ॥
गोरां से निमाणीआ बहसनि रूहां मलि ॥
Goraaⁿ sé nimaaṇee▫aa bahsan roohaaⁿ mal.
They remain there, in those unhonored graves.
|
ਆਖੀਂ ਸੇਖਾ ਬੰਦਗੀ ਚਲਣੁ ਅਜੁ ਕਿ ਕਲਿ ॥੯੭॥
आखीं सेखा बंदगी चलणु अजु कि कलि ॥९७॥
Aakʰeeⁿ sékʰaa banḋagee chalaṇ aj kė kal. ||97||
O Shaykh, dedicate yourself to God; you will have to depart, today or tomorrow. ||97||
|
ਫਰੀਦਾ ਮਉਤੈ ਦਾ ਬੰਨਾ ਏਵੈ ਦਿਸੈ ਜਿਉ ਦਰੀਆਵੈ ਢਾਹਾ ॥
फरीदा मउतै दा बंना एवै दिसै जिउ दरीआवै ढाहा ॥
Fareeḋaa ma▫uṫæ ḋaa bannaa évæ ḋisæ ji▫o ḋaree▫aavæ dʰaahaa.
Farid, the shore of death looks like the riverbank, being eroded away.
|
ਅਗੈ ਦੋਜਕੁ ਤਪਿਆ ਸੁਣੀਐ ਹੂਲ ਪਵੈ ਕਾਹਾਹਾ ॥
अगै दोजकु तपिआ सुणीऐ हूल पवै काहाहा ॥
Agæ ḋojak ṫapi▫aa suṇee▫æ hool pavæ kaahaahaa.
Beyond is the burning hell, from which cries and shrieks are heard.
|
ਇਕਨਾ ਨੋ ਸਭ ਸੋਝੀ ਆਈ ਇਕਿ ਫਿਰਦੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
इकना नो सभ सोझी आई इकि फिरदे वेपरवाहा ॥
Iknaa no sabʰ sojʰee aa▫ee ik firḋé véparvaahaa.
Some understand this completely, while others wander around carelessly.
|
ਅਮਲ ਜਿ ਕੀਤਿਆ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਸੇ ਦਰਗਹ ਓਗਾਹਾ ॥੯੮॥
अमल जि कीतिआ दुनी विचि से दरगह ओगाहा ॥९८॥
Amal jė keeṫi▫aa ḋunee vich sé ḋargėh ohaagaa. ||98||
Those actions which are done in this world, shall be examined in the Court of the Lord. ||98||
|
ਫਰੀਦਾ ਦਰੀਆਵੈ ਕੰਨੑੈ ਬਗੁਲਾ ਬੈਠਾ ਕੇਲ ਕਰੇ ॥
फरीदा दरीआवै कंन्है बगुला बैठा केल करे ॥
Fareeḋaa ḋaree▫aavæ kanĥæ bagulaa bætʰaa kél karé.
Farid, the crane perches on the riverbank, playing joyfully.
|
ਕੇਲ ਕਰੇਦੇ ਹੰਝ ਨੋ ਅਚਿੰਤੇ ਬਾਜ ਪਏ ॥
केल करेदे हंझ नो अचिंते बाज पए ॥
Kél karéḋé hanjʰ no achinṫé baaj pa▫é.
While it is playing, a hawk suddenly pounces on it.
|
ਬਾਜ ਪਏ ਤਿਸੁ ਰਬ ਦੇ ਕੇਲਾਂ ਵਿਸਰੀਆਂ ॥
बाज पए तिसु रब दे केलां विसरीआं ॥
Baaj pa▫é ṫis rab ḋé kélaaⁿ visree▫aaⁿ.
When the Hawk of God attacks, playful sport is forgotten.
|
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਨ ਚੇਤੇ ਸਨਿ ਸੋ ਗਾਲੀ ਰਬ ਕੀਆਂ ॥੯੯॥
जो मनि चिति न चेते सनि सो गाली रब कीआं ॥९९॥
Jo man chiṫ na chéṫé san so gaalee rab kee▫aaⁿ. ||99||
God does what is not expected or even considered. ||99||
|
ਸਾਢੇ ਤ੍ਰੈ ਮਣ ਦੇਹੁਰੀ ਚਲੈ ਪਾਣੀ ਅੰਨਿ ॥
साढे त्रै मण देहुरी चलै पाणी अंनि ॥
Saadʰé ṫaræ maṇ ḋéhuree chalæ paaṇee ann.
The body is nourished by water and grain.
|
ਆਇਓ ਬੰਦਾ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਵਤਿ ਆਸੂਣੀ ਬੰਨੑਿ ॥
आइओ बंदा दुनी विचि वति आसूणी बंन्हि ॥
Aa▫i▫o banḋaa ḋunee vich vaṫ aasooṇee banėh.
The mortal comes into the world with high hopes.
|
ਮਲਕਲ ਮਉਤ ਜਾਂ ਆਵਸੀ ਸਭ ਦਰਵਾਜੇ ਭੰਨਿ ॥
मलकल मउत जां आवसी सभ दरवाजे भंनि ॥
Malkal ma▫uṫ jaaⁿ aavsee sabʰ ḋarvaajé bʰann.
But when the Messenger of Death comes, it breaks down all the doors.
|
ਤਿਨੑਾ ਪਿਆਰਿਆ ਭਾਈਆਂ ਅਗੈ ਦਿਤਾ ਬੰਨੑਿ ॥
तिन्हा पिआरिआ भाईआं अगै दिता बंन्हि ॥
Ṫinĥaa pi▫aari▫aa bʰaa▫ee▫aaⁿ agæ ḋiṫaa banėh.
It binds and gags the mortal, before the eyes of his beloved brothers.
|
ਵੇਖਹੁ ਬੰਦਾ ਚਲਿਆ ਚਹੁ ਜਣਿਆ ਦੈ ਕੰਨੑਿ ॥
वेखहु बंदा चलिआ चहु जणिआ दै कंन्हि ॥
vékʰhu banḋaa chali▫aa chahu jaṇi▫aa ḋæ kaⁿniĥ.
Behold, the mortal being is going away, carried on the shoulders of four men.
|
ਫਰੀਦਾ ਅਮਲ ਜਿ ਕੀਤੇ ਦੁਨੀ ਵਿਚਿ ਦਰਗਹ ਆਏ ਕੰਮਿ ॥੧੦੦॥
फरीदा अमल जि कीते दुनी विचि दरगह आए कंमि ॥१००॥
Fareeḋaa amal jė keeṫé ḋunee vich ḋargėh aa▫é kamm. ||100||
Farid, only those good deeds done in the world will be of any use in the Court of the Lord. ||100||
|
ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨੑ ਪੰਖੀਆ ਜੰਗਲਿ ਜਿੰਨੑਾ ਵਾਸੁ ॥
फरीदा हउ बलिहारी तिन्ह पंखीआ जंगलि जिंन्हा वासु ॥
Fareeḋaa ha▫o balihaaree ṫinĥ pankʰee▫aa jangal jinĥaa vaas.
Farid, I am a sacrifice to those birds which live in the jungle.
|
ਕਕਰੁ ਚੁਗਨਿ ਥਲਿ ਵਸਨਿ ਰਬ ਨ ਛੋਡਨਿ ਪਾਸੁ ॥੧੦੧॥
ककरु चुगनि थलि वसनि रब न छोडनि पासु ॥१०१॥
Kakar chugan ṫʰal vasan rab na chʰodan paas. ||101||
They peck at the roots and live on the ground, but they do not leave the Lord’s side. ||101||
|
ਫਰੀਦਾ ਰੁਤਿ ਫਿਰੀ ਵਣੁ ਕੰਬਿਆ ਪਤ ਝੜੇ ਝੜਿ ਪਾਹਿ ॥
फरीदा रुति फिरी वणु क्मबिआ पत झड़े झड़ि पाहि ॥
Fareeḋaa ruṫ firee vaṇ kambi▫aa paṫ jʰaṛé jʰaṛ paahi.
Farid, the seasons change, the woods shake and the leaves drop from the trees.
|
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਢੂੰਢੀਆਂ ਰਹਣੁ ਕਿਥਾਊ ਨਾਹਿ ॥੧੦੨॥
चारे कुंडा ढूंढीआं रहणु किथाऊ नाहि ॥१०२॥
Chaaré kundaa dʰooⁿdʰee▫aaⁿ rahaṇ kiṫʰaa▫oo naahi. ||102||
I have searched in the four directions, but I have not found any resting place anywhere. ||102||
|
ਫਰੀਦਾ ਪਾੜਿ ਪਟੋਲਾ ਧਜ ਕਰੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਹਿਰੇਉ ॥
फरीदा पाड़ि पटोला धज करी क्मबलड़ी पहिरेउ ॥
Fareeḋaa paaṛ patolaa ḋʰaj karee kamblaṛee pahiré▫o.
Farid, I have torn my clothes to tatters; now I wear only a rough blanket.
|
ਜਿਨੑੀ ਵੇਸੀ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਸੇਈ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥੧੦੩॥
जिन्ही वेसी सहु मिलै सेई वेस करेउ ॥१०३॥
Jinĥee vésee saho milæ sé▫ee vés karé▫o. ||103||
I wear only those clothes which will lead me to meet my Lord. ||103||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਕਾਇ ਪਟੋਲਾ ਪਾੜਤੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਹਿਰੇਇ ॥
काइ पटोला पाड़ती क्मबलड़ी पहिरेइ ॥
Kaa▫é patolaa paaṛ▫ṫee kamblaṛee pahiré▫é.
Why do you tear apart your fine clothes, and take to wearing a rough blanket?
|
ਨਾਨਕ ਘਰ ਹੀ ਬੈਠਿਆ ਸਹੁ ਮਿਲੈ ਜੇ ਨੀਅਤਿ ਰਾਸਿ ਕਰੇਇ ॥੧੦੪॥
नानक घर ही बैठिआ सहु मिलै जे नीअति रासि करेइ ॥१०४॥
Naanak gʰar hee bætʰi▫aa saho milæ jé nee▫aṫ raas karé▫i. ||104||
O Nanak! Even sitting in your own home, you can meet the Lord, if your mind is in the right place. ||104||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਫਰੀਦਾ ਗਰਬੁ ਜਿਨੑਾ ਵਡਿਆਈਆ ਧਨਿ ਜੋਬਨਿ ਆਗਾਹ ॥
फरीदा गरबु जिन्हा वडिआईआ धनि जोबनि आगाह ॥
Fareeḋaa garab jinĥaa vaḋi▫aa▫ee▫aa ḋʰan joban aagaah.
Farid, those who are very proud of their greatness, wealth and youth,
|
ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਧਣੀ ਸਿਉ ਟਿਬੇ ਜਿਉ ਮੀਹਾਹੁ ॥੧੦੫॥
खाली चले धणी सिउ टिबे जिउ मीहाहु ॥१०५॥
Kʰaalee chalé ḋʰaṇee si▫o tibé ji▫o meehahu. ||105||
shall return empty-handed from their Lord, like sand hills after the rain. ||105||
|
ਫਰੀਦਾ ਤਿਨਾ ਮੁਖ ਡਰਾਵਣੇ ਜਿਨਾ ਵਿਸਾਰਿਓਨੁ ਨਾਉ ॥
फरीदा तिना मुख डरावणे जिना विसारिओनु नाउ ॥
Fareeḋaa ṫinaa mukʰ daraavaṇé jinaa visaari▫on naa▫o.
Farid, the faces of those who forget the Lord’s Name are dreadful.
|
ਐਥੈ ਦੁਖ ਘਣੇਰਿਆ ਅਗੈ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥੧੦੬॥
ऐथै दुख घणेरिआ अगै ठउर न ठाउ ॥१०६॥
Æṫʰæ ḋukʰ gʰaṇéri▫aa agæ tʰa▫ur na tʰaa▫o. ||106||
They suffer terrible pain here, and hereafter they find no place of rest or refuge. ||106||
|
ਫਰੀਦਾ ਪਿਛਲ ਰਾਤਿ ਨ ਜਾਗਿਓਹਿ ਜੀਵਦੜੋ ਮੁਇਓਹਿ ॥
फरीदा पिछल राति न जागिओहि जीवदड़ो मुइओहि ॥
Fareeḋaa pichʰal raaṫ na jaagi▫ohi jeevaḋ▫ṛo mu▫i▫ohi.
Farid, if you do not awaken in the early hours before dawn, you are dead while still alive.
|
ਜੇ ਤੈ ਰਬੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਤ ਰਬਿ ਨ ਵਿਸਰਿਓਹਿ ॥੧੦੭॥
जे तै रबु विसारिआ त रबि न विसरिओहि ॥१०७॥
Jé ṫæ rab visaari▫aa ṫa rab na visari▫ohi. ||107||
Although you have forgotten God, God has not forgotten you. ||107||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਫਰੀਦਾ ਕੰਤੁ ਰੰਗਾਵਲਾ ਵਡਾ ਵੇਮੁਹਤਾਜੁ ॥
फरीदा कंतु रंगावला वडा वेमुहताजु ॥
Fareeḋaa kanṫ rangvaalaa vadaa vémuhṫaaj.
Farid, my Husband Lord is full of joy; He is Great and Self-sufficient.
|
ਅਲਹ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਏਹੁ ਸਚਾਵਾਂ ਸਾਜੁ ॥੧੦੮॥
अलह सेती रतिआ एहु सचावां साजु ॥१०८॥
Alah séṫee raṫi▫aa éhu sachaavaaⁿ saaj. ||108||
To be imbued with the Lord God - this is the most beautiful decoration. ||108||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਫਰੀਦਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਇਕੁ ਕਰਿ ਦਿਲ ਤੇ ਲਾਹਿ ਵਿਕਾਰੁ ॥
फरीदा दुखु सुखु इकु करि दिल ते लाहि विकारु ॥
Fareeḋaa ḋukʰ sukʰ ik kar ḋil ṫé laahi vikaar.
Farid, look upon pleasure and pain as the same; eradicate corruption from your heart.
|
ਅਲਹ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾ ਤਾਂ ਲਭੀ ਦਰਬਾਰੁ ॥੧੦੯॥
अलह भावै सो भला तां लभी दरबारु ॥१०९॥
Alah bʰaavæ so bʰalaa ṫaaⁿ labʰee ḋarbaar. ||109||
Whatever pleases the Lord God is good; understand this, and you will reach His Court. ||109||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਫਰੀਦਾ ਦੁਨੀ ਵਜਾਈ ਵਜਦੀ ਤੂੰ ਭੀ ਵਜਹਿ ਨਾਲਿ ॥
फरीदा दुनी वजाई वजदी तूं भी वजहि नालि ॥
Fareeḋaa ḋunee vajaa▫ee vajḋee ṫooⁿ bʰee vajėh naal.
Farid, the world dances as it dances, and you dance with it as well.
|
ਸੋਈ ਜੀਉ ਨ ਵਜਦਾ ਜਿਸੁ ਅਲਹੁ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥੧੧੦॥
सोई जीउ न वजदा जिसु अलहु करदा सार ॥११०॥
So▫ee jee▫o na vajḋaa jis alhu karḋaa saar. ||110||
That soul alone does not dance with it, who is under the care of the Lord God. ||110||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਫਰੀਦਾ ਦਿਲੁ ਰਤਾ ਇਸੁ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ਦੁਨੀ ਨ ਕਿਤੈ ਕੰਮਿ ॥
फरीदा दिलु रता इसु दुनी सिउ दुनी न कितै कंमि ॥
Fareeḋaa ḋil raṫaa is ḋunee si▫o ḋunee na kiṫæ kamm.
Farid, the heart is imbued with this world, but the world is of no use to it at all.
|
