ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਪਾਇਆ ਗਿਆਨ ਕਾਇਆ ਰਸ ਭੋਗੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अमृतु नामु निरंजन पाइआ गिआन काइआ रस भोगं ॥१॥ रहाउ ॥
Amriṫ naam niranjan paa▫i▫aa gi▫aan kaa▫i▫aa ras bʰogaⁿ. ||1|| rahaa▫o.
One who has obtained the Ambrosial Naam, the Name of the Immaculate Lord - his body enjoys the pleasure of spiritual wisdom. ||1||Pause||
|
ਸਿਵ ਨਗਰੀ ਮਹਿ ਆਸਣਿ ਬੈਸਉ ਕਲਪ ਤਿਆਗੀ ਬਾਦੰ ॥
सिव नगरी महि आसणि बैसउ कलप तिआगी बादं ॥
Siv nagree mėh aasaṇ bæsa▫o kalap ṫi▫aagee baaḋaⁿ.
In the Lord’s City, he sits in his Yogic posture, and he forsakes his desires and conflicts.
|
ਸਿੰਙੀ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਧੁਨਿ ਸੋਹੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪੂਰੈ ਨਾਦੰ ॥੨॥
सिंङी सबदु सदा धुनि सोहै अहिनिसि पूरै नादं ॥२॥
Sińee sabaḋ saḋaa ḋʰun sohæ ahinis pooræ naaḋaⁿ. ||2||
The sound of the horn ever rings out its beautiful melody, and day and night, he is filled with the sound current of the Naad. ||2||
|
ਪਤੁ ਵੀਚਾਰੁ ਗਿਆਨ ਮਤਿ ਡੰਡਾ ਵਰਤਮਾਨ ਬਿਭੂਤੰ ॥
पतु वीचारु गिआन मति डंडा वरतमान बिभूतं ॥
Paṫ veechaar gi▫aan maṫ dandaa varaṫmaan bibʰooṫaⁿ.
My cup is reflective meditation, and spiritual wisdom is my walking stick; to dwell in the Lord’s Presence is the ashes I apply to my body.
|
ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਰਹਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੰਥੁ ਅਤੀਤੰ ॥੩॥
हरि कीरति रहरासि हमारी गुरमुखि पंथु अतीतं ॥३॥
Har keeraṫ rahraas hamaaree gurmukʰ panṫʰ aṫeeṫaⁿ. ||3||
The Praise of the Lord is my occupation; and to live as Gurmukh is my pure religion. ||3||
|
ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਹਮਾਰੀ ਸੰਮਿਆ ਨਾਨਾ ਵਰਨ ਅਨੇਕੰ ॥
सगली जोति हमारी संमिआ नाना वरन अनेकं ॥
Saglee joṫ hamaaree sammi▫aa naanaa varan anékaⁿ.
My arm-rest is to see the Lord’s Light in all, although their forms and colors are so numerous.
|
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਜੋਗੀ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਲਿਵ ਏਕੰ ॥੪॥੩॥੩੭॥
कहु नानक सुणि भरथरि जोगी पारब्रहम लिव एकं ॥४॥३॥३७॥
Kaho Naanak suṇ bʰarṫʰar jogee paarbarahm liv ékaⁿ. ||4||3||37||
Says Nanak, listen, O Bharthari Yogi: love only the Supreme Lord God. ||4||3||37||
|
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥
Aasaa mėhlaa 1.
Aasaa, First Mehl:
|
ਗੁੜੁ ਕਰਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕਰਿ ਧਾਵੈ ਕਰਿ ਕਰਣੀ ਕਸੁ ਪਾਈਐ ॥
गुड़ु करि गिआनु धिआनु करि धावै करि करणी कसु पाईऐ ॥
Guṛ kar gi▫aan ḋʰi▫aan kar ḋʰaavæ kar karṇee kas paa▫ee▫æ.
Make spiritual wisdom your molasses, and meditation your scented flowers; let good deeds be the herbs.
|
ਭਾਠੀ ਭਵਨੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾ ਪੋਚਾ ਇਤੁ ਰਸਿ ਅਮਿਉ ਚੁਆਈਐ ॥੧॥
भाठी भवनु प्रेम का पोचा इतु रसि अमिउ चुआईऐ ॥१॥
Bʰaatʰee bʰavan parém kaa pochaa iṫ ras ami▫o chu▫aa▫ee▫æ. ||1||
Let devotional faith be the distilling fire, and your love the ceramic cup. thus, the sweet nectar of life is distilled. ||1||
|
ਬਾਬਾ ਮਨੁ ਮਤਵਾਰੋ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਸਹਜ ਰੰਗ ਰਚਿ ਰਹਿਆ ॥
बाबा मनु मतवारो नाम रसु पीवै सहज रंग रचि रहिआ ॥
Baabaa man maṫvaaro naam ras peevæ sahj rang rach rahi▫aa.
O Baba, the mind is intoxicated with the Naam, drinking in its Nectar. It remains absorbed in the Lord’s Love.
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਬਨੀ ਪ੍ਰੇਮ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦ ਗਹਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अहिनिसि बनी प्रेम लिव लागी सबदु अनाहद गहिआ ॥१॥ रहाउ ॥
Ahinis banee parém liv laagee sabaḋ anaahaḋ gahi▫aa. ||1|| rahaa▫o.
Night and day, remaining attached to the Love of the Lord, the celestial music of the Shabad resounds. ||1||Pause||
|
ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਪਿਆਲਾ ਸਹਜੇ ਤਿਸਹਿ ਪੀਆਏ ਜਾ ਕਉ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥
पूरा साचु पिआला सहजे तिसहि पीआए जा कउ नदरि करे ॥
Pooraa saach pi▫aalaa sėhjé ṫisėh pee▫aa▫é jaa ka▫o naḋar karé.
The Perfect Lord naturally gives the cup of Truth, to the one upon whom He casts His Glance of Grace.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਕਿਆ ਮਦਿ ਛੂਛੈ ਭਾਉ ਧਰੇ ॥੨॥
अमृत का वापारी होवै किआ मदि छूछै भाउ धरे ॥२॥
Amriṫ kaa vaapaaree hovæ ki▫aa maḋ chʰoochʰæ bʰaa▫o ḋʰaré. ||2||
One who trades in this Nectar - how could he ever love the wine of the world? ||2||
|
ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਪੀਵਤ ਹੀ ਪਰਵਾਣੁ ਭਇਆ ॥
गुर की साखी अमृत बाणी पीवत ही परवाणु भइआ ॥
Gur kee saakʰee amriṫ baṇee peevaṫ hee parvaaṇ bʰa▫i▫aa.
The Teachings of the Guru, the Ambrosial Bani - drinking them in, one becomes acceptable and renowned.
|
ਦਰ ਦਰਸਨ ਕਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤਿ ਬੈਕੁੰਠੈ ਕਰੈ ਕਿਆ ॥੩॥
दर दरसन का प्रीतमु होवै मुकति बैकुंठै करै किआ ॥३॥
Ḋar ḋarsan kaa pareeṫam hovæ mukaṫ bækuntʰé karæ ki▫aa. ||3||
Unto the one who loves the Lord’s Court, and the Blessed Vision of His Darshan, of what use is liberation or paradise? ||3||
|
ਸਿਫਤੀ ਰਤਾ ਸਦ ਬੈਰਾਗੀ ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਨ ਹਾਰੈ ॥
सिफती रता सद बैरागी जूऐ जनमु न हारै ॥
Sifṫee raṫaa saḋ bæraagee joo▫æ janam na haaræ.
Imbued with the Lord’s Praises, one is forever a Bairaagee, a renunciate, and one’s life is not lost in the gamble.
|
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਭਰਥਰਿ ਜੋਗੀ ਖੀਵਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਧਾਰੈ ॥੪॥੪॥੩੮॥
कहु नानक सुणि भरथरि जोगी खीवा अमृत धारै ॥४॥४॥३८॥
Kaho Naanak suṇ bʰarṫʰar jogee kʰeevaa amriṫ ḋʰaaræ. ||4||4||38||
Says Nanak, listen, O Bharthari Yogi: drink the intoxicating nectar of the Lord. ||4||4||38||
|
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥
Aasaa mėhlaa 1.
Aasaa, First Mehl:
|
ਖੁਰਾਸਾਨ ਖਸਮਾਨਾ ਕੀਆ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੁ ਡਰਾਇਆ ॥
खुरासान खसमाना कीआ हिंदुसतानु डराइआ ॥
Kʰuraasaan kʰasmaanaa kee▫aa hinḋusaṫaan daraa▫i▫aa.
Having attacked Khuraasaan, Baabar terrified Hindustan.
|
ਆਪੈ ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਈ ਕਰਤਾ ਜਮੁ ਕਰਿ ਮੁਗਲੁ ਚੜਾਇਆ ॥
आपै दोसु न देई करता जमु करि मुगलु चड़ाइआ ॥
Aapæ ḋos na ḋé▫ee karṫaa jam kar mugal chaṛaa▫i▫aa.
The Creator Himself does not take the blame, but has sent the Mogal as the messenger of death.
|
ਏਤੀ ਮਾਰ ਪਈ ਕਰਲਾਣੇ ਤੈਂ ਕੀ ਦਰਦੁ ਨ ਆਇਆ ॥੧॥
एती मार पई करलाणे तैं की दरदु न आइआ ॥१॥
Éṫee maar pa▫ee karlaaṇé ṫæⁿ kee ḋaraḋ na aa▫i▫aa. ||1||
There was so much slaughter that the people screamed. Didn’t You feel compassion, Lord? ||1||
|
ਕਰਤਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥
करता तूं सभना का सोई ॥
Karṫaa ṫooⁿ sabʰnaa kaa so▫ee.
O Creator Lord, You are the Master of all.
|
ਜੇ ਸਕਤਾ ਸਕਤੇ ਕਉ ਮਾਰੇ ਤਾ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जे सकता सकते कउ मारे ता मनि रोसु न होई ॥१॥ रहाउ ॥
Jé sakṫaa sakṫé ka▫o maaré ṫaa man ros na ho▫ee. ||1|| rahaa▫o.
If some powerful man strikes out against another man, then no one feels any grief in their mind. ||1||Pause||
|
ਸਕਤਾ ਸੀਹੁ ਮਾਰੇ ਪੈ ਵਗੈ ਖਸਮੈ ਸਾ ਪੁਰਸਾਈ ॥
सकता सीहु मारे पै वगै खसमै सा पुरसाई ॥
Sakṫaa seehu maaré pæ vagæ kʰasmæ saa pursaa▫ee.
But if a powerful tiger attacks a flock of sheep and kills them, then its master must answer for it.
|
ਰਤਨ ਵਿਗਾੜਿ ਵਿਗੋਏ ਕੁਤੀ ਮੁਇਆ ਸਾਰ ਨ ਕਾਈ ॥
रतन विगाड़ि विगोए कुतीं मुइआ सार न काई ॥
Raṫan vigaaṛ vigo▫é kuṫeeⁿ mu▫i▫aa saar na kaa▫ee.
This priceless country has been laid waste and defiled by dogs, and no one pays any attention to the dead.
|
ਆਪੇ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜੇ ਆਪੇ ਵੇਖੁ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
आपे जोड़ि विछोड़े आपे वेखु तेरी वडिआई ॥२॥
Aapé joṛ vichʰoṛé aapé vékʰ ṫéree vadi▫aa▫ee. ||2||
You Yourself unite, and You Yourself separate; I gaze upon Your Glorious Greatness. ||2||
|
ਜੇ ਕੋ ਨਾਉ ਧਰਾਏ ਵਡਾ ਸਾਦ ਕਰੇ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥
जे को नाउ धराए वडा साद करे मनि भाणे ॥
Jé ko naa▫o ḋʰaraa▫é vadaa saaḋ karé man bʰaaṇé.
One may give himself a great name, and revel in the pleasures of the mind,
|
ਖਸਮੈ ਨਦਰੀ ਕੀੜਾ ਆਵੈ ਜੇਤੇ ਚੁਗੈ ਦਾਣੇ ॥
खसमै नदरी कीड़ा आवै जेते चुगै दाणे ॥
Kʰasmæ naḋree keeṛaa aavæ jéṫé chugæ ḋaaṇé.
but in the Eyes of the Lord and Master, he is just a worm, for all the corn that he eats.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੀਵੈ ਤਾ ਕਿਛੁ ਪਾਏ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੇ ॥੩॥੫॥੩੯॥
मरि मरि जीवै ता किछु पाए नानक नामु वखाणे ॥३॥५॥३९॥
Mar mar jeevæ ṫaa kichʰ paa▫é Naanak naam vakʰaaṇé. ||3||5||39||
Only one who dies to his ego while still alive, obtains the blessings, O Nanak! By chanting the Lord’s Name. ||3||5||39||
|
ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਘਰੁ ੨ ਮਹਲਾ ੩
रागु आसा घरु २ महला ३
Raag aasaa gʰar 2 mėhlaa 3
Raag Aasaa, Second House, Third Mehl:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵੈ ਵਡਭਾਗਿ ॥
हरि दरसनु पावै वडभागि ॥
Har ḋarsan paavæ vadbʰaag.
The Blessed Vision of the Lord’s Darshan is obtained by great good fortune.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਬੈਰਾਗਿ ॥
गुर कै सबदि सचै बैरागि ॥
Gur kæ sabaḋ sachæ bæraag.
Through the Word of the Guru’s Shabad, true detachment is obtained.
|
ਖਟੁ ਦਰਸਨੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ॥
खटु दरसनु वरतै वरतारा ॥
Kʰat ḋarsan varṫæ varṫaaraa.
The six systems of philosophy are pervasive,
|
ਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥
गुर का दरसनु अगम अपारा ॥१॥
Gur kaa ḋarsan agam apaaraa. ||1||
but the Guru’s system is profound and unequaled. ||1||
|
