ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਮੇਰੁ ਸਰੀਰ ਕਾ ਇਕੁ ਰਥੁ ਇਕੁ ਰਥਵਾਹੁ ॥
नानक मेरु सरीर का इकु रथु इकु रथवाहु ॥
Naanak mér sareer kaa ik raṫʰ ik raṫʰvaahu.
O Nanak! The soul of the body has one chariot and one charioteer.
|
ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਫੇਰਿ ਵਟਾਈਅਹਿ ਗਿਆਨੀ ਬੁਝਹਿ ਤਾਹਿ ॥
जुगु जुगु फेरि वटाईअहि गिआनी बुझहि ताहि ॥
Jug jug fér vataa▫ee▫ah gi▫aanee bujʰėh ṫaahi.
In age after age they change; the spiritually wise understand this.
|
ਸਤਜੁਗਿ ਰਥੁ ਸੰਤੋਖ ਕਾ ਧਰਮੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
सतजुगि रथु संतोख का धरमु अगै रथवाहु ॥
Saṫjug raṫʰ sanṫokʰ kaa ḋʰaram agæ raṫʰvaahu.
In the Golden Age of Sat Yuga, contentment was the chariot and righteousness the charioteer.
|
ਤ੍ਰੇਤੈ ਰਥੁ ਜਤੈ ਕਾ ਜੋਰੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
त्रेतै रथु जतै का जोरु अगै रथवाहु ॥
Ṫaréṫæ raṫʰ jaṫæ kaa jor agæ raṫʰvaahu.
In the Silver Age of Traytaa Yuga, celibacy was the chariot and power the charioteer.
|
ਦੁਆਪੁਰਿ ਰਥੁ ਤਪੈ ਕਾ ਸਤੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥
दुआपुरि रथु तपै का सतु अगै रथवाहु ॥
Ḋu▫aapur raṫʰ ṫapæ kaa saṫ agæ raṫʰvaahu.
In the Brass Age of Dwaapar Yuga, penance was the chariot and truth the charioteer.
|
ਕਲਜੁਗਿ ਰਥੁ ਅਗਨਿ ਕਾ ਕੂੜੁ ਅਗੈ ਰਥਵਾਹੁ ॥੧॥
कलजुगि रथु अगनि का कूड़ु अगै रथवाहु ॥१॥
Kaljug raṫʰ agan kaa kooṛ agæ raṫʰvaahu. ||1||
In the Iron Age of Kali Yuga, fire is the chariot and falsehood the charioteer. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਸਾਮ ਕਹੈ ਸੇਤੰਬਰੁ ਸੁਆਮੀ ਸਚ ਮਹਿ ਆਛੈ ਸਾਚਿ ਰਹੇ ॥
साम कहै सेत्मबरु सुआमी सच महि आछै साचि रहे ॥
Saam kahæ séṫambar su▫aamee sach mėh aachʰæ saach rahé.
The Sama Veda says that the Lord Master is robed in white; in the Age of Truth, everyone desired Truth, abided in Truth,
|
ਸਭੁ ਕੋ ਸਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
सभु को सचि समावै ॥
Sabʰ ko sach samaavæ.
and was merged in the Truth.
|
ਰਿਗੁ ਕਹੈ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
रिगु कहै रहिआ भरपूरि ॥
Rig kahæ rahi▫aa bʰarpoor.
The Rig Veda says that God is permeating and pervading everywhere;
|
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵਾ ਮਹਿ ਸੂਰੁ ॥
राम नामु देवा महि सूरु ॥
Raam naam ḋévaa mėh soor.
among the deities, the Lord’s Name is the most exalted.
|
ਨਾਇ ਲਇਐ ਪਰਾਛਤ ਜਾਹਿ ॥
नाइ लइऐ पराछत जाहि ॥
Naa▫é la▫i▫æ paraachʰaṫ jaahi.
Chanting the Name, sins depart;
|
ਨਾਨਕ ਤਉ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਹਿ ॥
नानक तउ मोखंतरु पाहि ॥
Naanak ṫa▫o mokʰanṫar paahi.
O Nanak! Then, one obtains salvation.
|
ਜੁਜ ਮਹਿ ਜੋਰਿ ਛਲੀ ਚੰਦ੍ਰਾਵਲਿ ਕਾਨੑ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਜਾਦਮੁ ਭਇਆ ॥
जुज महि जोरि छली चंद्रावलि कान्ह क्रिसनु जादमु भइआ ॥
Juj mėh jor chʰalee chanḋraaval kaanĥ krisan jaaḋam bʰa▫i▫aa.
In the Yajur Veda, Kaan Krishna of the Yaadva tribe seduced Chandraavali by force.
|
ਪਾਰਜਾਤੁ ਗੋਪੀ ਲੈ ਆਇਆ ਬਿੰਦ੍ਰਾਬਨ ਮਹਿ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥
पारजातु गोपी लै आइआ बिंद्राबन महि रंगु कीआ ॥
Paarjaaṫ gopee læ aa▫i▫aa binḋraaban mėh rang kee▫aa.
He brought the Elysian Tree for his milk-maid, and reveled in Vrindavan.
|
ਕਲਿ ਮਹਿ ਬੇਦੁ ਅਥਰਬਣੁ ਹੂਆ ਨਾਉ ਖੁਦਾਈ ਅਲਹੁ ਭਇਆ ॥
कलि महि बेदु अथरबणु हूआ नाउ खुदाई अलहु भइआ ॥
Kal mėh béḋ aṫʰarbaṇ hoo▫aa naa▫o kʰuḋaa▫ee alhu bʰa▫i▫aa.
In the Dark Age of Kali Yuga, the Atharva Veda became prominent; Allah became the Name of God.
|
ਨੀਲ ਬਸਤ੍ਰ ਲੇ ਕਪੜੇ ਪਹਿਰੇ ਤੁਰਕ ਪਠਾਣੀ ਅਮਲੁ ਕੀਆ ॥
नील बसत्र ले कपड़े पहिरे तुरक पठाणी अमलु कीआ ॥
Neel basṫar lé kapṛé pahiré ṫurak patʰaaṇee amal kee▫aa.
Men began to wear blue robes and garments; Turks and Pathans assumed power.
|
ਚਾਰੇ ਵੇਦ ਹੋਏ ਸਚਿਆਰ ॥
चारे वेद होए सचिआर ॥
Chaaré véḋ ho▫é sachiaar.
The four Vedas each claim to be true.
|
ਪੜਹਿ ਗੁਣਹਿ ਤਿਨੑ ਚਾਰ ਵੀਚਾਰ ॥
पड़हि गुणहि तिन्ह चार वीचार ॥
Paṛėh guṇėh ṫinĥ chaar veechaar.
Reading and studying them, four doctrines are found.
|
ਭਾਉ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ਨੀਚੁ ਸਦਾਏ ॥
भाउ भगति करि नीचु सदाए ॥
Bʰaa▫o bʰagaṫ kar neech saḋaa▫é.
With loving devotional worship, abiding in humility,
|
ਤਉ ਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥੨॥
तउ नानक मोखंतरु पाए ॥२॥
Ṫa▫o Naanak mokʰanṫar paa▫é. ||2||
O Nanak! Salvation is attained. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਖਸਮੁ ਸਮਾਲਿਆ ॥
सतिगुर विटहु वारिआ जितु मिलिऐ खसमु समालिआ ॥
Saṫgur vitahu vaari▫aa jiṫ mili▫æ kʰasam samaali▫aa.
I am a sacrifice to the True Guru; meeting Him, I have come to cherish the Lord Master.
|
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਗਿਆਨ ਅੰਜਨੁ ਦੀਆ ਇਨੑੀ ਨੇਤ੍ਰੀ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਲਿਆ ॥
जिनि करि उपदेसु गिआन अंजनु दीआ इन्ही नेत्री जगतु निहालिआ ॥
Jin kar upḋés gi▫aan anjan ḋee▫aa inĥee néṫree jagaṫ nihaali▫aa.
He has taught me and given me the healing ointment of spiritual wisdom, and with these eyes, I behold the world.
|
ਖਸਮੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਡੁਬੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ॥
खसमु छोडि दूजै लगे डुबे से वणजारिआ ॥
Kʰasam chʰod ḋoojæ lagé dubé sé vaṇjaari▫aa.
Those dealers who abandon their Lord and Master and attach themselves to another, are drowned.
|
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਵੀਚਾਰਿਆ ॥
सतिगुरू है बोहिथा विरलै किनै वीचारिआ ॥
Saṫguroo hæ bohiṫʰaa virlæ kinæ veechaari▫aa.
The True Guru is the boat, but few are those who realize this.
|
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿਆ ॥੧੩॥
करि किरपा पारि उतारिआ ॥१३॥
Kar kirpaa paar uṫaari▫aa. ||13||
Granting His Grace, He carries them across. ||13||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਸਿੰਮਲ ਰੁਖੁ ਸਰਾਇਰਾ ਅਤਿ ਦੀਰਘ ਅਤਿ ਮੁਚੁ ॥
सिंमल रुखु सराइरा अति दीरघ अति मुचु ॥
Simmal rukʰ saraa▫iraa aṫ ḋeeragʰ aṫ much.
The Simmal tree is straight as an arrow; it is very tall, and very thick.
|
ਓਇ ਜਿ ਆਵਹਿ ਆਸ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਨਿਰਾਸੇ ਕਿਤੁ ॥
ओइ जि आवहि आस करि जाहि निरासे कितु ॥
O▫é jė aavahi aas kar jaahi niraasé kiṫ.
But those birds which visit it hopefully, depart disappointed.
|
ਫਲ ਫਿਕੇ ਫੁਲ ਬਕਬਕੇ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵਹਿ ਪਤ ॥
फल फिके फुल बकबके कंमि न आवहि पत ॥
Fal fiké ful bakbaké kamm na aavahi paṫ.
Its fruits are tasteless, its flowers are nauseating, and its leaves are useless.
|
ਮਿਠਤੁ ਨੀਵੀ ਨਾਨਕਾ ਗੁਣ ਚੰਗਿਆਈਆ ਤਤੁ ॥
मिठतु नीवी नानका गुण चंगिआईआ ततु ॥
Mitʰaṫ neevee naankaa guṇ chang▫aa▫ee▫aa ṫaṫ.
Sweetness and humility, O Nanak! Are the essence of virtue and goodness.
|
ਸਭੁ ਕੋ ਨਿਵੈ ਆਪ ਕਉ ਪਰ ਕਉ ਨਿਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥
सभु को निवै आप कउ पर कउ निवै न कोइ ॥
Sabʰ ko nivæ aap ka▫o par ka▫o nivæ na ko▫é.
Everyone bows down to himself; no one bows down to another.
|
ਧਰਿ ਤਾਰਾਜੂ ਤੋਲੀਐ ਨਿਵੈ ਸੁ ਗਉਰਾ ਹੋਇ ॥
धरि ताराजू तोलीऐ निवै सु गउरा होइ ॥
Ḋʰar ṫaaraajoo ṫolee▫æ nivæ so ga▫uraa ho▫é.
When something is placed on the balancing scale and weighed, the side which descends is heavier.
|
ਅਪਰਾਧੀ ਦੂਣਾ ਨਿਵੈ ਜੋ ਹੰਤਾ ਮਿਰਗਾਹਿ ॥
अपराधी दूणा निवै जो हंता मिरगाहि ॥
Apraaḋʰee ḋooṇaa nivæ jo hanṫaa miragaahi.
The sinner, like the deer hunter, bows down twice as much.
|
ਸੀਸਿ ਨਿਵਾਇਐ ਕਿਆ ਥੀਐ ਜਾ ਰਿਦੈ ਕੁਸੁਧੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥
सीसि निवाइऐ किआ थीऐ जा रिदै कुसुधे जाहि ॥१॥
Sees nivaa▫i▫æ ki▫aa ṫʰee▫æ jaa riḋæ kusuḋʰé jaahi. ||1||
But what can be achieved by bowing the head, when the heart is impure? ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਪੜਿ ਪੁਸਤਕ ਸੰਧਿਆ ਬਾਦੰ ॥
पड़ि पुसतक संधिआ बादं ॥
Paṛ pusṫak sanḋʰi▫aa baaḋaⁿ.
You read your books and say your prayers, and then engage in debate;
|
ਸਿਲ ਪੂਜਸਿ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੰ ॥
सिल पूजसि बगुल समाधं ॥
Sil poojas bagul samaaḋʰaⁿ.
you worship stones and sit like a stork, pretending to be in Samadhi.
|
ਮੁਖਿ ਝੂਠ ਬਿਭੂਖਣ ਸਾਰੰ ॥
मुखि झूठ बिभूखण सारं ॥
Mukʰ jʰootʰ bibʰookʰaṇ saaraⁿ.
With your mouth you utter falsehood, and you adorn yourself with precious decorations;
|
ਤ੍ਰੈਪਾਲ ਤਿਹਾਲ ਬਿਚਾਰੰ ॥
त्रैपाल तिहाल बिचारं ॥
Ṫaræpaal ṫihaal bichaaraⁿ.
you recite the three lines of the Gayatri three times a day.
|
ਗਲਿ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਲਿਲਾਟੰ ॥
गलि माला तिलकु लिलाटं ॥
Gal maalaa ṫilak lilaataⁿ.
Around your neck is a rosary, and on your forehead is a sacred mark;
|
ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਬਸਤ੍ਰ ਕਪਾਟੰ ॥
दुइ धोती बसत्र कपाटं ॥
Ḋu▫é ḋʰoṫee basṫar kapaataⁿ.
upon your head is a turban, and you wear two loincloths.
|
ਜੇ ਜਾਣਸਿ ਬ੍ਰਹਮੰ ਕਰਮੰ ॥
जे जाणसि ब्रहमं करमं ॥
Jé jaaṇas barahmaⁿ karmaⁿ.
If you knew the nature of God,
|
ਸਭਿ ਫੋਕਟ ਨਿਸਚਉ ਕਰਮੰ ॥
सभि फोकट निसचउ करमं ॥
Sabʰ fokat nischa▫o karmaⁿ.
you would know that all of these beliefs and rituals are in vain.
|
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਉ ਧਿਆਵੈ ॥
कहु नानक निहचउ धिआवै ॥
Kaho Naanak nihcha▫o ḋʰi▫aavæ.
Says Nanak, meditate with deep faith;
|
ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥
विणु सतिगुर वाट न पावै ॥२॥
viṇ saṫgur vaat na paavæ. ||2||
without the True Guru, no one finds the Way. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਕਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ਛਡਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਜਾਵਣਾ ॥
कपड़ु रूपु सुहावणा छडि दुनीआ अंदरि जावणा ॥
Kapaṛ roop suhaavaṇaa chʰad ḋunee▫aa anḋar jaavṇaa.
Abandoning the world of beauty, and beautiful clothes, one must depart.
|
ਮੰਦਾ ਚੰਗਾ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਕੀਤਾ ਪਾਵਣਾ ॥
मंदा चंगा आपणा आपे ही कीता पावणा ॥
Manḋaa changa aapṇaa aapé hee keeṫaa paavṇaa.
He obtains the rewards of his good and bad deeds.
|
ਹੁਕਮ ਕੀਏ ਮਨਿ ਭਾਵਦੇ ਰਾਹਿ ਭੀੜੈ ਅਗੈ ਜਾਵਣਾ ॥
हुकम कीए मनि भावदे राहि भीड़ै अगै जावणा ॥
Hukam kee▫é man bʰaavḋé raahi bʰeeṛæ agæ jaavṇaa.
He may issue whatever commands he wishes, but he shall have to take to the narrow path hereafter.
|
