ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
मनमुख मूलहु भुलाइअनु विचि लबु लोभु अहंकारु ॥
Manmukʰ moolhu bʰulaa▫i▫an vich lab lobʰ ahaⁿkaar.
The self-willed Manmukhs have been led astray from the very beginning; within them lurks greed, avarice and ego.
|
ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੈ ਵੀਚਾਰੁ ॥
झगड़ा करदिआ अनदिनु गुदरै सबदि न करै वीचारु ॥
Jʰagṛaa karḋi▫aa an▫ḋin guḋræ sabaḋ na karæ veechaar.
Their nights and days pass in argument, and they do not reflect upon the Word of the Shabad.
|
ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
सुधि मति करतै हिरि लई बोलनि सभु विकारु ॥
Suḋʰ maṫ karṫæ hir la▫ee bolan sabʰ vikaar.
The Creator has taken away their subtle intellect, and all their speech is corrupt.
|
ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਨਿ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਅਗੵਾਨੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
दितै कितै न संतोखीअनि अंतरि त्रिसना बहुतु अग्यानु अंधारु ॥
Ḋiṫæ kiṫæ na sanṫokʰee▫an anṫar ṫarisnaa bahuṫ ag▫yaan anḋʰaar.
No matter what they are given, they are not satisfied; within them is desire, and the great darkness of ignorance.
|
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲਹੁ ਤੁਟੀਆ ਭਲੀ ਜਿਨਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
नानक मनमुखा नालहु तुटीआ भली जिना माइआ मोहि पिआरु ॥१॥
Naanak manmukʰaa naalahu ṫutee▫aa bʰalee jinaa maa▫i▫aa mohi pi▫aar. ||1||
O Nanak! It is right to break with the self-willed Manmukhs; to them, the love of Maya is sweet. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਤਿਨੑ ਭਉ ਸੰਸਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰੁ ॥
तिन्ह भउ संसा किआ करे जिन सतिगुरु सिरि करतारु ॥
Ṫinĥ bʰa▫o sansaa ki▫aa karé jin saṫgur sir karṫaar.
What can fear and doubt do to those who have given their heads to the Creator, and to the True Guru?
|
ਧੁਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
धुरि तिन की पैज रखदा आपे रखणहारु ॥
Ḋʰur ṫin kee pæj rakʰ▫ḋaa aapé rakʰaṇhaar.
He who has preserved honor from the beginning of time, He shall preserve their honor as well.
|
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
मिलि प्रीतम सुखु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥
Mil pareeṫam sukʰ paa▫i▫aa sachæ sabaḋ veechaar.
Meeting their Beloved, they find peace; they reflect upon the True Word of the Shabad.
|
ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵਿਆ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक सुखदाता सेविआ आपे परखणहारु ॥२॥
Naanak sukʰ▫ḋaaṫa sévi▫aa aapé parkʰaṇhaar. ||2||
O Nanak! I serve the Giver of Peace; He Himself is the Assessor. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰਿਆ ਤੂ ਸਭਨਾ ਰਾਸਿ ॥
जीअ जंत सभि तेरिआ तू सभना रासि ॥
Jee▫a janṫ sabʰ ṫéri▫aa ṫoo sabʰnaa raas.
All beings are Yours; You are the wealth of all.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮਿਲੈ ਕੋਈ ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਪਾਸਿ ॥
जिस नो तू देहि तिसु सभु किछु मिलै कोई होरु सरीकु नाही तुधु पासि ॥
Jis no ṫoo ḋėh ṫis sabʰ kichʰ milæ ko▫ee hor sareek naahee ṫuḋʰ paas.
One unto whom You give, obtains everything; there is no one else to rival You.
|
ਤੂ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸਭਸ ਦਾ ਹਰਿ ਪਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
तू इको दाता सभस दा हरि पहि अरदासि ॥
Ṫoo iko ḋaaṫaa sabʰas ḋaa har pėh arḋaas.
You alone are the Great Giver of all; I offer my prayer unto You, Lord.
|
ਜਿਸ ਦੀ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਦੀ ਤੂ ਮੰਨਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥
जिस दी तुधु भावै तिस दी तू मंनि लैहि सो जनु साबासि ॥
Jis ḋee ṫuḋʰ bʰaavæ ṫis ḋee ṫoo man læhi so jan saabaas.
One with whom You are pleased, is accepted by You; how blessed is such a person!
|
ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਚੋਜੁ ਵਰਤਦਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਤੁਧੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥
सभु तेरा चोजु वरतदा दुखु सुखु तुधु पासि ॥२॥
Sabʰ ṫéraa choj varaṫḋaa ḋukʰ sukʰ ṫuḋʰ paas. ||2||
Your wondrous play is pervading everywhere. I place my pain and pleasure before You. ||2||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੈ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ॥
गुरमुखि सचै भावदे दरि सचै सचिआर ॥
Gurmukʰ sachæ bʰaavḋé ḋar sachæ sachiaar.
The Gurmukhs are pleasing to the True Lord; they are judged to be true in the True Court.
|
ਸਾਜਨ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
साजन मनि आनंदु है गुर का सबदु वीचार ॥
Saajan man aananḋ hæ gur kaa sabaḋ veechaar.
The minds of such friends are filled with bliss, as they reflect upon the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਚਾਨਣੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
अंतरि सबदु वसाइआ दुखु कटिआ चानणु कीआ करतारि ॥
Anṫar sabaḋ vasaa▫i▫aa ḋukʰ kati▫aa chaanaṇ kee▫aa karṫaar.
They enshrine the Shabad within their hearts; their pain is dispelled, and the Creator blesses them with the Divine Light.
|
ਨਾਨਕ ਰਖਣਹਾਰਾ ਰਖਸੀ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
नानक रखणहारा रखसी आपणी किरपा धारि ॥१॥
Naanak rakʰaṇhaaraa rakʰsee aapṇee kirpaa ḋʰaar. ||1||
O Nanak! The Savior Lord shall save them, and shower them with His Mercy. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਭੈ ਰਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
गुर की सेवा चाकरी भै रचि कार कमाइ ॥
Gur kee sévaa chaakree bʰæ rach kaar kamaa▫é.
Serve the Guru, and wait upon Him; as you work, maintain the Fear of God.
|
ਜੇਹਾ ਸੇਵੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਜੇ ਚਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥
जेहा सेवै तेहो होवै जे चलै तिसै रजाइ ॥
Jéhaa sévæ ṫého hovæ jé chalæ ṫisæ rajaa▫é.
As you serve Him, you will become like Him, as you walk according to His Will.
|
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪਿ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥੨॥
नानक सभु किछु आपि है अवरु न दूजी जाइ ॥२॥
Naanak sabʰ kichʰ aap hæ avar na ḋoojee jaa▫é. ||2||
O Nanak! He Himself is everything; there is no other place to go. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
तेरी वडिआई तूहै जाणदा तुधु जेवडु अवरु न कोई ॥
Ṫéree vadi▫aa▫ee ṫoohæ jaaṇḋaa ṫuḋʰ jévad avar na ko▫ee.
You alone know Your greatness - no one else is as great as You.
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਤੂਹੈ ਹੋਈ ॥
तुधु जेवडु होरु सरीकु होवै ता आखीऐ तुधु जेवडु तूहै होई ॥
Ṫuḋʰ jévad hor sareek hovæ ṫaa aakʰee▫æ ṫuḋʰ jévad ṫoohæ ho▫ee.
If there were some other rival as great as You, then I would speak of him. You alone are as great as You are.
|
ਜਿਨਿ ਤੂ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹੋਰੁ ਤਿਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਈ ॥
जिनि तू सेविआ तिनि सुखु पाइआ होरु तिस दी रीस करे किआ कोई ॥
Jin ṫoo sévi▫aa ṫin sukʰ paa▫i▫aa hor ṫis ḋee rees karé ki▫aa ko▫ee.
One who serves You obtains peace; who else can compare to You?
|
ਤੂ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ਦਾਤਾਰੁ ਹਹਿ ਤੁਧੁ ਅਗੈ ਮੰਗਣ ਨੋ ਹਥ ਜੋੜਿ ਖਲੀ ਸਭ ਹੋਈ ॥
तू भंनण घड़ण समरथु दातारु हहि तुधु अगै मंगण नो हथ जोड़ि खली सभ होई ॥
Ṫoo bʰannaṇ gʰaṛaṇ samraṫʰ ḋaaṫaar hėh ṫuḋʰ agæ mangaṇ no haṫʰ joṛ kʰalee sabʰ ho▫ee.
You are all-powerful to destroy and create, O Great Giver; with palms pressed together, all stand begging before You.
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾਰੁ ਮੈ ਕੋਈ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤੁਧੁ ਸਭਸੈ ਨੋ ਦਾਨੁ ਦਿਤਾ ਖੰਡੀ ਵਰਭੰਡੀ ਪਾਤਾਲੀ ਪੁਰਈ ਸਭ ਲੋਈ ॥੩॥
तुधु जेवडु दातारु मै कोई नदरि न आवई तुधु सभसै नो दानु दिता खंडी वरभंडी पाताली पुरई सभ लोई ॥३॥
Ṫuḋʰ jévad ḋaaṫaar mæ ko▫ee naḋar na aavee ṫuḋʰ sabʰsæ no ḋaan ḋiṫaa kʰandee varbʰandee paaṫaalee pur▫ee sabʰ lo▫ee. ||3||
I see none as great as You, O Great Giver; You give in charity to the beings of all the continents, worlds, solar systems, nether regions and universes. ||3||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮਨਿ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਹਜਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥
मनि परतीति न आईआ सहजि न लगो भाउ ॥
Man parṫeeṫ na aa▫ee▫aa sahj na lago bʰaa▫o.
O mind, you have no faith, and you have not embraced love for the Celestial Lord;
|
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਹਠਿ ਕਿਆ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
सबदै सादु न पाइओ मनहठि किआ गुण गाइ ॥
Sabḋæ saaḋ na paa▫i▫o manhatʰ ki▫aa guṇ gaa▫é.
you do not enjoy the sublime taste of the Word of the Shabad - what Praises of the Lord will you stubborn-mindedly sing?
|
ਨਾਨਕ ਆਇਆ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
नानक आइआ सो परवाणु है जि गुरमुखि सचि समाइ ॥१॥
Naanak aa▫i▫aa so parvaaṇ hæ jė gurmukʰ sach samaa▫é. ||1||
O Nanak! His coming alone is approved, who, as Gurmukh, merges into the True Lord. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣੈ ਮੂੜਾ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਦੁਖਾਏ ॥
आपणा आपु न पछाणै मूड़ा अवरा आखि दुखाए ॥
Aapṇaa aap na pachʰaaṇæ mooṛaa avraa aakʰ ḋukʰaa▫é.
The fool does not understand his own self; he annoys others with his speech.
|
ਮੁੰਢੈ ਦੀ ਖਸਲਤਿ ਨ ਗਈਆ ਅੰਧੇ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥
मुंढै दी खसलति न गईआ अंधे विछुड़ि चोटा खाए ॥
Mundʰæ ḋee kʰaslaṫ na ga▫ee▫aa anḋʰé vichʰuṛ chotaa kʰaa▫é.
His underlying nature does not leave him; separated from the Lord, he suffers cruel blows.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਭੰਨਿ ਨ ਘੜਿਓ ਰਹੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਏ ॥
सतिगुर कै भै भंनि न घड़िओ रहै अंकि समाए ॥
Saṫgur kæ bʰæ bʰann na gʰaṛi▫o rahæ ank samaa▫é.
Through the fear of the True Guru, he has not changed and reformed himself, so that he might merge in the lap of God.
|
