ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
तिसु गुर कउ सद बलिहारणै जिनि हरि सेवा बणत बणाई ॥
Ṫis gur ka▫o saḋ balihaarṇæ jin har sévaa baṇaṫ baṇaa▫ee.
I am forever a sacrifice to that Guru, who has led me to serve the Lord.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥
सो सतिगुरु पिआरा मेरै नालि है जिथै किथै मैनो लए छडाई ॥
So saṫgur pi▫aaraa méræ naal hæ jiṫʰæ kiṫʰæ mæno la▫é chʰadaa▫ee.
That Beloved True Guru is always with me; wherever I may be, He will save me.
|
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥
तिसु गुर कउ साबासि है जिनि हरि सोझी पाई ॥
Ṫis gur ka▫o saabaas hæ jin har sojʰee paa▫ee.
Most blessed is that Guru, who imparts understanding of the Lord.
|
ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥
नानकु गुर विटहु वारिआ जिनि हरि नामु दीआ मेरे मन की आस पुराई ॥५॥
Naanak gur vitahu vaari▫aa jin har naam ḋee▫aa méré man kee aas puraa▫ee. ||5||
O Nanak! I am a sacrifice to the Guru, who has given me the Lord’s Name, and fulfilled the desires of my mind. ||5||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
त्रिसना दाधी जलि मुई जलि जलि करे पुकार ॥
Ṫarisnaa ḋaaḋʰee jal mu▫ee jal jal karé pukaar.
Consumed by desires, the world is burning and dying; burning and burning, it cries out.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
सतिगुर सीतल जे मिलै फिरि जलै न दूजी वार ॥
Saṫgur seeṫal jé milæ fir jalæ na ḋoojee vaar.
But if it meets with the cooling and soothing True Guru, it does not burn any longer.
|
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥
नानक विणु नावै निरभउ को नही जिचरु सबदि न करे वीचारु ॥१॥
Naanak viṇ naavæ nirbʰa▫o ko nahee jichar sabaḋ na karé veechaar. ||1||
O Nanak! Without the Name, and without contemplating the Word of the Shabad, no one becomes fearless. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
भेखी अगनि न बुझई चिंता है मन माहि ॥
Bʰékʰee agan na bujʰ▫ee chinṫaa hæ man maahi.
Wearing ceremonial robes, the fire is not quenched, and the mind is filled with anxiety.
|
ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨਾ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
वरमी मारी सापु ना मरै तिउ निगुरे करम कमाहि ॥
varmee maaree saap na maræ ṫi▫o niguré karam kamaahi.
Destroying the snake’s hole, the snake is not killed; it is just like doing deeds without a Guru.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
सतिगुरु दाता सेवीऐ सबदु वसै मनि आइ ॥
Saṫgur ḋaaṫaa sévee▫æ sabaḋ vasæ man aa▫é.
Serving the Giver, the True Guru, the Shabad comes to abide in the mind.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥
मनु तनु सीतलु सांति होइ त्रिसना अगनि बुझाइ ॥
Man ṫan seeṫal saaⁿṫ ho▫é ṫarisnaa agan bujʰaa▫é.
The mind and body are cooled and soothed; peace ensues, and the fire of desire is quenched.
|
ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
सुखा सिरि सदा सुखु होइ जा विचहु आपु गवाइ ॥
Sukʰaa sir saḋaa sukʰ ho▫é jaa vichahu aap gavaa▫é.
The supreme comforts and lasting peace are obtained, when one eradicates ego from within.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरमुखि उदासी सो करे जि सचि रहै लिव लाइ ॥
Gurmukʰ uḋaasee so karé jė sach rahæ liv laa▫é.
He alone becomes a detached Gurmukh, who lovingly focuses his consciousness on the True Lord.
|
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥
चिंता मूलि न होवई हरि नामि रजा आघाइ ॥
Chinṫaa mool na hova▫ee har naam rajaa aagʰaa▫é.
Anxiety does not affect him at all; he is satisfied and satiated with the Name of the Lord.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥
नानक नाम बिना नह छूटीऐ हउमै पचहि पचाइ ॥२॥
Naanak naam binaa nah chʰootee▫æ ha▫umæ pachėh pachaa▫é. ||2||
O Nanak! Without the Naam, no one is saved; they are utterly ruined by egotism. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥
जिनी हरि हरि नामु धिआइआ तिनी पाइअड़े सरब सुखा ॥
Jinee har har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa ṫinee paa▫i▫aṛé sarab sukʰaa.
Those who meditate on the Lord, Har, Har, obtain all peace and comforts.
|
ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥
सभु जनमु तिना का सफलु है जिन हरि के नाम की मनि लागी भुखा ॥
Sabʰ janam ṫinaa kaa safal hæ jin har ké naam kee man laagee bʰukʰaa.
Fruitful is the entire life of those who yearn for the Name of the Lord in their minds.
|
ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥
जिनी गुर कै बचनि आराधिआ तिन विसरि गए सभि दुखा ॥
Jinee gur kæ bachan aaraaḋʰi▫aa ṫin visar ga▫é sabʰ ḋukʰaa.
Those who worship the Lord in adoration, through the Word of the Guru’s Shabad, forget all their pains and suffering.
|
ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥
ते संत भले गुरसिख है जिन नाही चिंत पराई चुखा ॥
Ṫé sanṫ bʰalé gursikʰ hæ jin naahee chinṫ paraa▫ee chukʰaa.
Those GurSikhs are good Saints, who care for nothing other than the Lord.
|
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥
धनु धंनु तिना का गुरू है जिसु अमृत फल हरि लागे मुखा ॥६॥
Ḋʰan ḋʰan ṫinaa kaa guroo hæ jis amriṫ fal har laagé mukʰaa. ||6||
Blessed, blessed is their Guru, whose mouth tastes the Ambrosial Fruit of the Lord’s Name. ||6||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
कलि महि जमु जंदारु है हुकमे कार कमाइ ॥
Kal mėh jam janḋaar hæ hukmé kaar kamaa▫é.
In the Dark Age of Kali Yuga, the Messenger of Death is the enemy of life, but he acts according to the Lord’s Command.
|
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
गुरि राखे से उबरे मनमुखा देइ सजाइ ॥
Gur raakʰé sé ubré manmukʰaa ḋé▫é sajaa▫é.
Those who are protected by the Guru are saved, while the self-willed Manmukhs receive their punishment.
|
ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥
जमकालै वसि जगु बांधिआ तिस दा फरू न कोइ ॥
Jamkaalæ vas jag baaⁿḋʰi▫aa ṫis ḋaa faroo na ko▫é.
The world is under the control of, and in the bondage of the Messenger of Death; no one can hold him back.
|
ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥
जिनि जमु कीता सो सेवीऐ गुरमुखि दुखु न होइ ॥
Jin jam keeṫaa so sévee▫æ gurmukʰ ḋukʰ na ho▫é.
So, serve the One who created Death; as Gurmukh, no pain shall touch you.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥
नानक गुरमुखि जमु सेवा करे जिन मनि सचा होइ ॥१॥
Naanak gurmukʰ jam sévaa karé jin man sachaa ho▫é. ||1||
O Nanak! Death serves the Gurmukhs; the True Lord abides in their minds. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥
एहा काइआ रोगि भरी बिनु सबदै दुखु हउमै रोगु न जाइ ॥
Éhaa kaa▫i▫aa rog bʰaree bin sabḋæ ḋukʰ ha▫umæ rog na jaa▫é.
This body is filled with disease; without the Word of the Shabad, the pain of the disease of ego does not depart.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥
सतिगुरु मिलै ता निरमल होवै हरि नामो मंनि वसाइ ॥
Saṫgur milæ ṫaa nirmal hovæ har naamo man vasaa▫é.
When one meets the True Guru, then he becomes immaculately pure, and he enshrines the Lord’s Name within his mind.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥
नानक नामु धिआइआ सुखदाता दुखु विसरिआ सहजि सुभाइ ॥२॥
Naanak naam ḋʰi▫aa▫i▫aa sukʰ▫ḋaaṫa ḋukʰ visri▫aa sahj subʰaa▫é. ||2||
O Nanak! Meditating on the Naam, the Name of the Peace-Giving Lord, his pains are automatically forgotten. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥
जिनि जगजीवनु उपदेसिआ तिसु गुर कउ हउ सदा घुमाइआ ॥
Jin jagjeevan upḋési▫aa ṫis gur ka▫o ha▫o saḋaa gʰumaa▫i▫aa.
I am forever a sacrifice to the Guru, who has taught me about the Lord, the Life of the World.
|
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
तिसु गुर कउ हउ खंनीऐ जिनि मधुसूदनु हरि नामु सुणाइआ ॥
Ṫis gur ka▫o ha▫o kʰannee▫æ jin maḋʰusooḋan har naam suṇaa▫i▫aa.
I am every bit a sacrifice to the Guru, the Lover of Nectar, who has revealed the Name of the Lord.
|
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥
तिसु गुर कउ हउ वारणै जिनि हउमै बिखु सभु रोगु गवाइआ ॥
Ṫis gur ka▫o ha▫o vaarṇæ jin ha▫umæ bikʰ sabʰ rog gavaa▫i▫aa.
I am a sacrifice to the Guru, who has totally cured me of the fatal disease of egotism.
|
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥
तिसु सतिगुर कउ वड पुंनु है जिनि अवगण कटि गुणी समझाइआ ॥
Ṫis saṫgur ka▫o vad punn hæ jin avgaṇ kat guṇee samjʰaa▫i▫aa.
Glorious and great are the virtues of the Guru, who has eradicated evil, and instructed me in virtue.
|
