ਬੰਨੁ ਬਦੀਆ ਕਰਿ ਧਾਵਣੀ ਤਾ ਕੋ ਆਖੈ ਧੰਨੁ ॥
बंनु बदीआ करि धावणी ता को आखै धंनु ॥
Bann baḋee▫aa kar ḋʰaavṇee ṫaa ko aakʰæ ḋʰan.
Let your work be restraint from sin; only then will people call you blessed.
|
ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਚੜੈ ਚਵਗਣ ਵੰਨੁ ॥੪॥੨॥
नानक वेखै नदरि करि चड़ै चवगण वंनु ॥४॥२॥
Naanak vékʰæ naḋar kar chaṛæ chavgaṇ vann. ||4||2||
O Nanak! The Lord shall look upon you with His Glance of Grace, and you shall be blessed with honor four times over. ||4||2||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੧ ਚਉਤੁਕੇ ॥
सोरठि मः १ चउतुके ॥
Soratʰ mėhlaa 1 cha▫uṫuké.
Sorat’h, First Mehl, Chau-Tukas:
|
ਮਾਇ ਬਾਪ ਕੋ ਬੇਟਾ ਨੀਕਾ ਸਸੁਰੈ ਚਤੁਰੁ ਜਵਾਈ ॥
माइ बाप को बेटा नीका ससुरै चतुरु जवाई ॥
Maa▫é baap ko bétaa neekaa sasuræ chaṫur javaa▫ee.
The son is dear to his mother and father; he is the wise son-in-law to his father-in-law.
|
ਬਾਲ ਕੰਨਿਆ ਕੌ ਬਾਪੁ ਪਿਆਰਾ ਭਾਈ ਕੌ ਅਤਿ ਭਾਈ ॥
बाल कंनिआ कौ बापु पिआरा भाई कौ अति भाई ॥
Baal kanniaa kou baap pi▫aaraa bʰaa▫ee kou aṫ bʰaa▫ee.
The father is dear to his son and daughter, and the brother is very dear to his brother.
|
ਹੁਕਮੁ ਭਇਆ ਬਾਹਰੁ ਘਰੁ ਛੋਡਿਆ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਈ ਪਰਾਈ ॥
हुकमु भइआ बाहरु घरु छोडिआ खिन महि भई पराई ॥
Hukam bʰa▫i▫aa baahar gʰar chʰodi▫aa kʰin mėh bʰa▫ee paraa▫ee.
By the Order of the Lord’s Command, he leaves his house and goes outside, and in an instant, everything becomes alien to him.
|
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਨ ਮਨਮੁਖਿ ਤਿਤੁ ਤਨਿ ਧੂੜਿ ਧੁਮਾਈ ॥੧॥
नामु दानु इसनानु न मनमुखि तितु तनि धूड़ि धुमाई ॥१॥
Naam ḋaan isnaan na manmukʰ ṫiṫ ṫan ḋʰooṛ ḋʰumaa▫ee. ||1||
The self-willed Manmukh does not remember the Name of the Lord, does not give in charity, and does not cleanse his consciousness; his body rolls in the dust. ||1||
|
ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥
मनु मानिआ नामु सखाई ॥
Man maani▫aa naam sakʰaa▫ee.
The mind is comforted by the Comforter of the Naam.
|
ਪਾਇ ਪਰਉ ਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਿਨਿ ਸਾਚੀ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
पाइ परउ गुर कै बलिहारै जिनि साची बूझ बुझाई ॥ रहाउ ॥
Paa▫é para▫o gur kæ balihaaræ jin saachee boojʰ bujʰaa▫ee. Rahaa▫o.
I fall at the Guru’s feet - I am a sacrifice to Him; He has given me to understand the true understanding. ||Pause||
|
ਜਗ ਸਿਉ ਝੂਠ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਰਚਾਈ ॥
जग सिउ झूठ प्रीति मनु बेधिआ जन सिउ वादु रचाई ॥
Jag si▫o jʰootʰ pareeṫ man béḋʰi▫aa jan si▫o vaaḋ rachaa▫ee.
The mind is impressed with the false love of the world; he quarrels with the Lord’s humble servant.
|
ਮਾਇਆ ਮਗਨੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ॥
माइआ मगनु अहिनिसि मगु जोहै नामु न लेवै मरै बिखु खाई ॥
Maa▫i▫aa magan ahinis mag johæ naam na lévæ maræ bikʰ kʰaa▫ee.
Infatuated with Maya, night and day, he sees only the worldly path; he does not chant the Naam, and drinking poison, he dies.
|
ਗੰਧਣ ਵੈਣਿ ਰਤਾ ਹਿਤਕਾਰੀ ਸਬਦੈ ਸੁਰਤਿ ਨ ਆਈ ॥
गंधण वैणि रता हितकारी सबदै सुरति न आई ॥
Ganḋʰaṇ væṇ raṫaa hiṫkaaree sabḋæ suraṫ na aa▫ee.
He is imbued and infatuated with vicious talk; the Word of the Shabad does not come into his consciousness.
|
ਰੰਗਿ ਨ ਰਾਤਾ ਰਸਿ ਨਹੀ ਬੇਧਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥੨॥
रंगि न राता रसि नही बेधिआ मनमुखि पति गवाई ॥२॥
Rang na raaṫaa ras nahee béḋʰi▫aa manmukʰ paṫ gavaa▫ee. ||2||
He is not imbued with the Lord’s Love, and he is not impressed by the taste of the Name; the self-willed Manmukh loses his honor. ||2||
|
ਸਾਧ ਸਭਾ ਮਹਿ ਸਹਜੁ ਨ ਚਾਖਿਆ ਜਿਹਬਾ ਰਸੁ ਨਹੀ ਰਾਈ ॥
साध सभा महि सहजु न चाखिआ जिहबा रसु नही राई ॥
Saaḋʰ sabʰaa mėh sahj na chaakʰi▫aa jihbaa ras nahee raa▫ee.
He does not enjoy celestial peace in the Company of the Holy, and there is not even a bit of sweetness on his tongue.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥
मनु तनु धनु अपुना करि जानिआ दर की खबरि न पाई ॥
Man ṫan ḋʰan apunaa kar jaani▫aa ḋar kee kʰabar na paa▫ee.
He calls his mind, body and wealth his own; he has no knowledge of the Court of the Lord.
|
ਅਖੀ ਮੀਟਿ ਚਲਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਘਰੁ ਦਰੁ ਦਿਸੈ ਨ ਭਾਈ ॥
अखी मीटि चलिआ अंधिआरा घरु दरु दिसै न भाई ॥
Akʰee meet chali▫aa anḋʰi▫aaraa gʰar ḋar ḋisæ na bʰaa▫ee.
Closing his eyes, he walks in darkness; he cannot see the home of his own being, O Siblings of Destiny.
|
ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਅਪੁਨਾ ਕੀਆ ਕਮਾਈ ॥੩॥
जम दरि बाधा ठउर न पावै अपुना कीआ कमाई ॥३॥
Jam ḋar baaḋʰaa tʰa▫ur na paavæ apunaa kee▫aa kamaa▫ee. ||3||
Tied up at Death’s door, he finds no place of rest; he receives the rewards of his own actions. ||3||
|
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਅਖੀ ਵੇਖਾ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥
नदरि करे ता अखी वेखा कहणा कथनु न जाई ॥
Naḋar karé ṫaa akʰee vékʰaa kahṇaa kaṫʰan na jaa▫ee.
When the Lord casts His Glance of Grace, then I see Him with my own eyes; He is indescribable, and cannot be described.
|
ਕੰਨੀ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥
कंनी सुणि सुणि सबदि सलाही अमृतु रिदै वसाई ॥
Kannee suṇ suṇ sabaḋ salaahee amriṫ riḋæ vasaa▫ee.
With my ears, I continually listen to the Word of the Shabad, and I praise Him; His Ambrosial Name abides within my heart.
|
ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਪੂਰਨ ਜੋਤਿ ਸਮਾਈ ॥
निरभउ निरंकारु निरवैरु पूरन जोति समाई ॥
Nirbʰa▫o nirankaar nirvær pooran joṫ samaa▫ee.
He is Fearless, Formless and absolutely without vengeance; I am absorbed in His Perfect Light.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਵਿਣੁ ਭਰਮੁ ਨ ਭਾਗੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੩॥
नानक गुर विणु भरमु न भागै सचि नामि वडिआई ॥४॥३॥
Naanak gur viṇ bʰaram na bʰaagæ sach naam vadi▫aa▫ee. ||4||3||
O Nanak! Without the Guru, doubt is not dispelled; through the True Name, glorious greatness is obtained. ||4||3||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਦੁਤੁਕੇ ॥
सोरठि महला १ दुतुके ॥
Soratʰ mėhlaa 1 ḋuṫuké.
Sorat’h, First Mehl, Du-Tukas:
|
ਪੁੜੁ ਧਰਤੀ ਪੁੜੁ ਪਾਣੀ ਆਸਣੁ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਚਉਬਾਰਾ ॥
पुड़ु धरती पुड़ु पाणी आसणु चारि कुंट चउबारा ॥
Puṛ ḋʰarṫee puṛ paaṇee aasaṇ chaar kunt cha▫ubaaraa.
In the realm of land, and in the realm of water, Your seat is the chamber of the four directions.
|
ਸਗਲ ਭਵਣ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਏਕਾ ਮੁਖਿ ਤੇਰੈ ਟਕਸਾਲਾ ॥੧॥
सगल भवण की मूरति एका मुखि तेरै टकसाला ॥१॥
Sagal bʰavaṇ kee mooraṫ ékaa mukʰ ṫéræ taksaalaa. ||1||
Yours is the one and only form of the entire universe; Your mouth is the mint to fashion all. ||1||
|
ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥
मेरे साहिबा तेरे चोज विडाणा ॥
Méré saahibaa ṫéré choj vidaaṇaa.
O my Lord Master, Your play is so wonderful!
|
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
जलि थलि महीअलि भरिपुरि लीणा आपे सरब समाणा ॥ रहाउ ॥
Jal ṫʰal mahee▫al bʰaripur leeṇaa aapé sarab samaaṇaa. Rahaa▫o.
You are pervading and permeating the water, the land and the sky; You Yourself are contained in all. ||Pause||
|
ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ਕਿਨੇਹਾ ॥
जह जह देखा तह जोति तुमारी तेरा रूपु किनेहा ॥
Jah jah ḋékʰaa ṫah joṫ ṫumaaree ṫéraa roop kinéhaa.
Wherever I look, there I see Your Light, but what is Your form?
|
ਇਕਤੁ ਰੂਪਿ ਫਿਰਹਿ ਪਰਛੰਨਾ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥੨॥
इकतु रूपि फिरहि परछंना कोइ न किस ही जेहा ॥२॥
Ikaṫ roop firėh parchʰannaa ko▫é na kis hee jéhaa. ||2||
You have one form, but it is unseen; there is none like any other. ||2||
|
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤਜ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਜੰਤਾ ॥
अंडज जेरज उतभुज सेतज तेरे कीते जंता ॥
Andaj jéraj uṫ▫bʰuj séṫaj ṫéré keeṫé janṫaa.
The beings born of eggs, born of the womb, born of the earth and born of sweat, all are created by You.
|
ਏਕੁ ਪੁਰਬੁ ਮੈ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਤੂ ਸਭਨਾ ਮਾਹਿ ਰਵੰਤਾ ॥੩॥
एकु पुरबु मै तेरा देखिआ तू सभना माहि रवंता ॥३॥
Ék purab mæ ṫéraa ḋékʰi▫aa ṫoo sabʰnaa maahi ravanṫaa. ||3||
I have seen one glory of Yours, that You are pervading and permeating in all. ||3||
|
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹੁਤੇ ਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਿਛੁ ਦੀਜੈ ॥
तेरे गुण बहुते मै एकु न जाणिआ मै मूरख किछु दीजै ॥
Ṫéré guṇ bahuṫé mæ ék na jaaṇi▫aa mæ moorakʰ kichʰ ḋeejæ.
Your Glories are so numerous, and I do not know even one of them; I am such a fool - please, give me some of them!
|
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਡੁਬਦਾ ਪਥਰੁ ਲੀਜੈ ॥੪॥੪॥
प्रणवति नानक सुणि मेरे साहिबा डुबदा पथरु लीजै ॥४॥४॥
Paraṇvaṫ Naanak suṇ méré saahibaa dubḋaa paṫʰar leejæ. ||4||4||
Prays Nanak, listen, O my Lord Master: I am sinking like a stone - please, save me! ||4||4||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
सोरठि महला १ ॥
Soratʰ mėhlaa 1.
Sorat’h, First Mehl:
|
ਹਉ ਪਾਪੀ ਪਤਿਤੁ ਪਰਮ ਪਾਖੰਡੀ ਤੂ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥
हउ पापी पतितु परम पाखंडी तू निरमलु निरंकारी ॥
Ha▫o paapee paṫiṫ param paakʰandee ṫoo nirmal nirankaaree.
I am a wicked sinner and a great hypocrite; You are the Immaculate and Formless Lord.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿ ਪਰਮ ਰਸਿ ਰਾਤੇ ਠਾਕੁਰ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥
अमृतु चाखि परम रसि राते ठाकुर सरणि तुमारी ॥१॥
Amriṫ chaakʰ param ras raaṫé tʰaakur saraṇ ṫumaaree. ||1||
Tasting the Ambrosial Nectar, I am imbued with supreme bliss; O Lord and Master, I seek Your Sanctuary. ||1||
|
ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੈ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ॥
करता तू मै माणु निमाणे ॥
Karṫaa ṫoo mæ maaṇ nimaaṇé.
O Creator Lord, You are the honor of the dishonored.
|
ਮਾਣੁ ਮਹਤੁ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
माणु महतु नामु धनु पलै साचै सबदि समाणे ॥ रहाउ ॥
Maaṇ mahaṫ naam ḋʰan palæ saachæ sabaḋ samaaṇé. Rahaa▫o.
In my lap is the honor and glory of the wealth of the Name; I merge into the True Word of the Shabad. ||Pause||
|
ਤੂ ਪੂਰਾ ਹਮ ਊਰੇ ਹੋਛੇ ਤੂ ਗਉਰਾ ਹਮ ਹਉਰੇ ॥
तू पूरा हम ऊरे होछे तू गउरा हम हउरे ॥
Ṫoo pooraa ham ooré hochʰé ṫoo ga▫uraa ham ha▫uré.
You are perfect, while I am worthless and imperfect. You are profound, while I am trivial.
|
