ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
मनमुख मुगधु हरि नामु न चेतै बिरथा जनमु गवाइआ ॥
Manmukʰ mugaḋʰ har naam na chéṫæ birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa.
The foolish self-willed Manmukh does not remember the Lord’s Name; he wastes away his life in vain.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
सतिगुरु भेटे ता नाउ पाए हउमै मोहु चुकाइआ ॥३॥
Saṫgur bʰété ṫaa naa▫o paa▫é ha▫umæ moh chukaa▫i▫aa. ||3||
But when he meets the True Guru, then he obtains the Name; he sheds egotism and emotional attachment. ||3||
|
ਹਰਿ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥
हरि जन साचे साचु कमावहि गुर कै सबदि वीचारी ॥
Har jan saaché saach kamaavėh gur kæ sabaḋ veechaaree.
The Lord’s humble servants are True - they practice Truth, and reflect upon the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਲਏ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਰਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥
आपे मेलि लए प्रभि साचै साचु रखिआ उर धारी ॥
Aapé mél la▫é parabʰ saachæ saach rakʰi▫aa ur ḋʰaaree.
The True Lord God unites them with Himself, and they keep the True Lord enshrined in their hearts.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਵਹੁ ਗਤਿ ਮਤਿ ਪਾਈ ਏਹਾ ਰਾਸਿ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੧॥
नानक नावहु गति मति पाई एहा रासि हमारी ॥४॥१॥
Naanak naavhu gaṫ maṫ paa▫ee éhaa raas hamaaree. ||4||1||
O Nanak! Through the Name, I have obtained salvation and understanding; this alone is my wealth. ||4||1||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सोरठि महला ३ ॥
Soratʰ mėhlaa 3.
Sorat’h, Third Mehl:
|
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਭਗਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਨਾਉ ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
भगति खजाना भगतन कउ दीआ नाउ हरि धनु सचु सोइ ॥
Bʰagaṫ kʰajaanaa bʰagṫan ka▫o ḋee▫aa naa▫o har ḋʰan sach so▫é.
The True Lord has blessed His devotees with the treasure of devotional worship, and the wealth of the Lord’s Name.
|
ਅਖੁਟੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਕਦੇ ਨਿਖੁਟੈ ਨਾਹੀ ਕਿਨੈ ਨ ਕੀਮਤਿ ਹੋਇ ॥
अखुटु नाम धनु कदे निखुटै नाही किनै न कीमति होइ ॥
Akʰut naam ḋʰan kaḋé nikʰutæ naahee kinæ na keemaṫ ho▫é.
The wealth of the Naam, shall never be exhausted; no one can estimate its worth.
|
ਨਾਮ ਧਨਿ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥੧॥
नाम धनि मुख उजले होए हरि पाइआ सचु सोइ ॥१॥
Naam ḋʰan mukʰ ujlé ho▫é har paa▫i▫aa sach so▫é. ||1||
With the wealth of the Naam, their faces are radiant, and they attain the True Lord. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
मन मेरे गुर सबदी हरि पाइआ जाइ ॥
Man méré gur sabḋee har paa▫i▫aa jaa▫é.
O my mind! Through the Word of the Guru’s Shabad, the Lord is found.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਭੁਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
बिनु सबदै जगु भुलदा फिरदा दरगह मिलै सजाइ ॥ रहाउ ॥
Bin sabḋæ jag bʰulḋaa firḋaa ḋargėh milæ sajaa▫é. Rahaa▫o.
Without the Shabad, the world wanders around, and receives its punishment in the Court of the Lord. ||Pause||
|
ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਅੰਦਰਿ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਸਹਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
इसु देही अंदरि पंच चोर वसहि कामु क्रोधु लोभु मोहु अहंकारा ॥
Is ḋéhee anḋar panch chor vasėh kaam kroḋʰ lobʰ moh ahaⁿkaaraa.
Within this body dwell the five thieves: sexual desire, anger, greed, emotional attachment and egotism.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੂਟਹਿ ਮਨਮੁਖ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰਾ ॥
अमृतु लूटहि मनमुख नही बूझहि कोइ न सुणै पूकारा ॥
Amriṫ lootėh manmukʰ nahee boojʰėh ko▫é na suṇæ pookaaraa.
They plunder the Nectar, but the self-willed Manmukh does not realize it; no one hears his complaint.
|
ਅੰਧਾ ਜਗਤੁ ਅੰਧੁ ਵਰਤਾਰਾ ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥੨॥
अंधा जगतु अंधु वरतारा बाझु गुरू गुबारा ॥२॥
Anḋʰaa jagaṫ anḋʰ varṫaaraa baajʰ guroo gubaaraa. ||2||
The world is blind, and its dealings are blind as well; without the Guru, there is only pitch darkness. ||2||
|
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵਿਗੁਤੇ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥
हउमै मेरा करि करि विगुते किहु चलै न चलदिआ नालि ॥
Ha▫umæ méraa kar kar viguṫé kihu chalæ na chalḋi▫aa naal.
Indulging in egotism and possessiveness, they are ruined; when they depart, nothing goes along with them.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ਸਦਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
गुरमुखि होवै सु नामु धिआवै सदा हरि नामु समालि ॥
Gurmukʰ hovæ so naam ḋʰi▫aavæ saḋaa har naam samaal.
But one who becomes Gurmukh meditates on the Naam, and forever contemplates the Lord’s Name.
|
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥੩॥
सची बाणी हरि गुण गावै नदरी नदरि निहालि ॥३॥
Sachee baṇee har guṇ gaavæ naḋree naḋar nihaal. ||3||
Through the True Word of Gurbani, he sings the Glorious Praises of the Lord; blessed with the Lord’s Glance of Grace, he is enraptured. ||3||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਅਮਰੁ ਸਿਰਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ॥
सतिगुर गिआनु सदा घटि चानणु अमरु सिरि बादिसाहा ॥
Saṫgur gi▫aan saḋaa gʰat chaanaṇ amar sir baaḋisaahaa.
The spiritual wisdom of the True Guru is a steady light within the heart. The Lord’s decree is over the heads of even kings.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
अनदिनु भगति करहि दिनु राती राम नामु सचु लाहा ॥
An▫ḋin bʰagaṫ karahi ḋin raaṫee raam naam sach laahaa.
Night and day, the Lord’s devotees worship Him; night and day, they gather in the true profit of the Lord’s Name.
|
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਪਾਹਾ ॥੪॥੨॥
नानक राम नामि निसतारा सबदि रते हरि पाहा ॥४॥२॥
Naanak raam naam nisṫaaraa sabaḋ raṫé har paahaa. ||4||2||
O Nanak! Through the Lord’s Name, one is emancipated; attuned to the Shabad, he finds the Lord. ||4||2||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੩ ॥
सोरठि मः ३ ॥
Soratʰ mėhlaa 3.
Sorat’h, Third Mehl:
|
ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਪਾਏ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
दासनि दासु होवै ता हरि पाए विचहु आपु गवाई ॥
Ḋaasan ḋaas hovæ ṫaa har paa▫é vichahu aap gavaa▫ee.
If one becomes the slave of the Lord’s slaves, then he finds the Lord, and eradicates ego from within.
|
ਭਗਤਾ ਕਾ ਕਾਰਜੁ ਹਰਿ ਅਨੰਦੁ ਹੈ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
भगता का कारजु हरि अनंदु है अनदिनु हरि गुण गाई ॥
Bʰagṫaa kaa kaaraj har anand hæ an▫ḋin har guṇ gaa▫ee.
The Lord of bliss is his object of devotion; night and day, he sings the Glorious Praises of the Lord.
|
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸਦਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੧॥
सबदि रते सदा इक रंगी हरि सिउ रहे समाई ॥१॥
Sabaḋ raṫé saḋaa ik rangee har si▫o rahé samaa▫ee. ||1||
Attuned to the Word of the Shabad, the Lord’s devotees remain ever as one, absorbed in the Lord. ||1||
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚੀ ਨਦਰਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥
हरि जीउ साची नदरि तुमारी ॥
Har jee▫o saachee naḋar ṫumaaree.
O Dear Lord, Your Glance of Grace is True.
|
ਆਪਣਿਆ ਦਾਸਾ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਪਿਆਰੇ ਰਾਖਹੁ ਪੈਜ ਹਮਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥
आपणिआ दासा नो क्रिपा करि पिआरे राखहु पैज हमारी ॥ रहाउ ॥
Aapṇi▫aa ḋaasaa no kirpaa kar pi▫aaré raakʰo pæj hamaaree. Rahaa▫o.
Show mercy to Your slave, O Beloved Lord, and preserve my honor. ||Pause||
|
ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
सबदि सलाही सदा हउ जीवा गुरमती भउ भागा ॥
Sabaḋ salaahee saḋaa ha▫o jeevaa gurmaṫee bʰa▫o bʰaagaa.
Continually praising the Word of the Shabad, I live; under Guru’s Instruction, my fear has been dispelled.
|
ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਅਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥
मेरा प्रभु साचा अति सुआलिउ गुरु सेविआ चितु लागा ॥
Méraa parabʰ saachaa aṫ su▫aali▫o gur sévi▫aa chiṫ laagaa.
My True Lord God is so beautiful! Serving the Guru, my consciousness is focused on Him.
|
ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਸੋ ਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗਾ ॥੨॥
साचा सबदु सची सचु बाणी सो जनु अनदिनु जागा ॥२॥
Saachaa sabaḋ sachee sach baṇee so jan an▫ḋin jaagaa. ||2||
One who chants the True Word of the Shabad, and the Truest of the True, the Word of His Bani, remains wakeful, day and night. ||2||
|
ਮਹਾ ਗੰਭੀਰੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
महा ग्मभीरु सदा सुखदाता तिस का अंतु न पाइआ ॥
Mahaa gambʰeer saḋaa sukʰ▫ḋaaṫa ṫis kaa anṫ na paa▫i▫aa.
He is so very deep and profound, the Giver of eternal peace; no one can find His limit.
|
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਨੀ ਅਚਿੰਤੁ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
पूरे गुर की सेवा कीनी अचिंतु हरि मंनि वसाइआ ॥
Pooré gur kee sévaa keenee achinṫ har man vasaa▫i▫aa.
Serving the Perfect Guru, one becomes carefree, enshrining the Lord within the mind.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਅੰਤਰਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੩॥
मनु तनु निरमलु सदा सुखु अंतरि विचहु भरमु चुकाइआ ॥३॥
Man ṫan nirmal saḋaa sukʰ anṫar vichahu bʰaram chukaa▫i▫aa. ||3||
The mind and body become immaculately pure, and a lasting peace fills the heart; doubt is eradicated from within. ||3||
|
ਹਰਿ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਸਦਾ ਪੰਥੁ ਵਿਖੜਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥
हरि का मारगु सदा पंथु विखड़ा को पाए गुर वीचारा ॥
Har kaa maarag saḋaa panṫʰ vikʰ▫ṛaa ko paa▫é gur veechaaraa.
The Way of the Lord is always such a difficult path; only a few find it, contemplating the Guru.
|
ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਾਤਾ ਹਉਮੈ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰਾ ॥
हरि कै रंगि राता सबदे माता हउमै तजे विकारा ॥
Har kæ rang raaṫaa sabḋé maaṫaa ha▫umæ ṫajé vikaaraa.
Imbued with the Lord’s Love, and intoxicated with the Shabad, he renounces ego and corruption.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੩॥
नानक नामि रता इक रंगी सबदि सवारणहारा ॥४॥३॥
Naanak naam raṫaa ik rangee sabaḋ savaaraṇhaaraa. ||4||3||
O Nanak! Imbued with the Naam, and the Love of the One Lord, he is embellished with the Word of the Shabad. ||4||3||
|
