ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਨ ਭਏ ਖਾਲਸੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਜਿਹ ਜਾਨੀ ॥੪॥੩॥
कहु कबीर जन भए खालसे प्रेम भगति जिह जानी ॥४॥३॥
Kaho Kabeer jan bʰa▫é kʰaalsé parém bʰagaṫ jih jaanee. ||4||3||
Says Kabir, those humble people become pure - they become Khalsa - who know the Lord’s loving devotional worship. ||4||3||
|
ਘਰੁ ੨ ॥
घरु २ ॥
Gʰar 2.
Second House||
|
ਦੁਇ ਦੁਇ ਲੋਚਨ ਪੇਖਾ ॥
दुइ दुइ लोचन पेखा ॥
Ḋu▫é ḋu▫é lochan pékʰaa.
With both of my eyes, I look around;
|
ਹਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਉਰੁ ਨ ਦੇਖਾ ॥
हउ हरि बिनु अउरु न देखा ॥
Ha▫o har bin a▫or na ḋékʰaa.
I don’t see anything except the Lord.
|
ਨੈਨ ਰਹੇ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥
नैन रहे रंगु लाई ॥
Næn rahé rang laa▫ee.
My eyes gaze lovingly upon Him,
|
ਅਬ ਬੇ ਗਲ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥
अब बे गल कहनु न जाई ॥१॥
Ab bé gal kahan na jaa▫ee. ||1||
and now, I cannot speak of anything else. ||1||
|
ਹਮਰਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
हमरा भरमु गइआ भउ भागा ॥
Hamraa bʰaram ga▫i▫aa bʰa▫o bʰaagaa.
My doubts were removed, and my fear ran away,
|
ਜਬ ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जब राम नाम चितु लागा ॥१॥ रहाउ ॥
Jab raam naam chiṫ laagaa. ||1|| rahaa▫o.
when my consciousness became attached to the Lord’s Name. ||1||Pause||
|
ਬਾਜੀਗਰ ਡੰਕ ਬਜਾਈ ॥
बाजीगर डंक बजाई ॥
Baajeegar dank bajaa▫ee.
When the magician beats his tambourine,
|
ਸਭ ਖਲਕ ਤਮਾਸੇ ਆਈ ॥
सभ खलक तमासे आई ॥
Sabʰ kʰalak ṫamaasé aa▫ee.
everyone comes to see the show.
|
ਬਾਜੀਗਰ ਸ੍ਵਾਂਗੁ ਸਕੇਲਾ ॥
बाजीगर स्वांगु सकेला ॥
Baajeegar savaaⁿg sakélaa.
When the magician winds up his show,
|
ਅਪਨੇ ਰੰਗ ਰਵੈ ਅਕੇਲਾ ॥੨॥
अपने रंग रवै अकेला ॥२॥
Apné rang ravæ akélaa. ||2||
then he enjoys his play all alone. ||2||
|
ਕਥਨੀ ਕਹਿ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥
कथनी कहि भरमु न जाई ॥
Kaṫʰnee kahi bʰaram na jaa▫ee.
By preaching sermons, one’s doubt is not dispelled.
|
ਸਭ ਕਥਿ ਕਥਿ ਰਹੀ ਲੁਕਾਈ ॥
सभ कथि कथि रही लुकाई ॥
Sabʰ kaṫʰ kaṫʰ rahee lukaa▫ee.
Everyone is tired of preaching and teaching.
|
ਜਾ ਕਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥
जा कउ गुरमुखि आपि बुझाई ॥
Jaa ka▫o gurmukʰ aap bujʰaa▫ee.
The Lord causes the Gurmukh to understand;
|
ਤਾ ਕੇ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
ता के हिरदै रहिआ समाई ॥३॥
Ṫaa ké hirḋæ rahi▫aa samaa▫ee. ||3||
his heart remains permeated with the Lord. ||3||
|
ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਕੀਨੀ ॥
गुर किंचत किरपा कीनी ॥
Gur kichanṫ kirpaa keenee.
When the Guru grants even a bit of His Grace,
|
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਹ ਹਰਿ ਲੀਨੀ ॥
सभु तनु मनु देह हरि लीनी ॥
Sabʰ ṫan man ḋéh har leenee.
one’s body, mind and entire being are absorbed into the Lord.
|
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
कहि कबीर रंगि राता ॥
Kahi Kabeer rang raaṫaa.
Says Kabir, I am imbued with the Lord’s Love;
|
ਮਿਲਿਓ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ॥੪॥੪॥
मिलिओ जगजीवन दाता ॥४॥४॥
Mili▫o jagjeevan ḋaaṫaa. ||4||4||
I have met with the Life of the world, the Great Giver. ||4||4||
|
ਜਾ ਕੇ ਨਿਗਮ ਦੂਧ ਕੇ ਠਾਟਾ ॥
जा के निगम दूध के ठाटा ॥
Jaa ké nigam ḋooḋʰ ké tʰaataa.
Let the sacred scriptures be your milk and cream,
|
ਸਮੁੰਦੁ ਬਿਲੋਵਨ ਕਉ ਮਾਟਾ ॥
समुंदु बिलोवन कउ माटा ॥
Samunḋ bilovan ka▫o maataa.
and the ocean of the mind, the churning vat.
|
ਤਾ ਕੀ ਹੋਹੁ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰੀ ॥
ता की होहु बिलोवनहारी ॥
Ṫaa kee hohu bilovanhaaree.
Be the butter-churner of the Lord,
|
ਕਿਉ ਮੇਟੈ ਗੋ ਛਾਛਿ ਤੁਹਾਰੀ ॥੧॥
किउ मेटै गो छाछि तुहारी ॥१॥
Ki▫o métæ go chʰaachʰ ṫuhaaree. ||1||
and your buttermilk shall not be wasted. ||1||
|
ਚੇਰੀ ਤੂ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰਸਿ ਭਤਾਰਾ ॥
चेरी तू रामु न करसि भतारा ॥
Chéree ṫoo raam na karas bʰaṫaaraa.
O soul-bride slave, why don’t you take the Lord as your Husband?
|
ਜਗਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जगजीवन प्रान अधारा ॥१॥ रहाउ ॥
Jagjeevan paraan aḋʰaaraa. ||1|| rahaa▫o.
He is the Life of the world, the Support of the breath of life. ||1||Pause||
|
ਤੇਰੇ ਗਲਹਿ ਤਉਕੁ ਪਗ ਬੇਰੀ ॥
तेरे गलहि तउकु पग बेरी ॥
Ṫéré galėh ṫa▫uk pag béree.
The chain is around your neck, and the cuffs are on your feet.
|
ਤੂ ਘਰ ਘਰ ਰਮਈਐ ਫੇਰੀ ॥
तू घर घर रमईऐ फेरी ॥
Ṫoo gʰar gʰar rama▫ee▫æ féree.
The Lord has sent you wandering around from house to house.
|
ਤੂ ਅਜਹੁ ਨ ਚੇਤਸਿ ਚੇਰੀ ॥
तू अजहु न चेतसि चेरी ॥
Ṫoo ajahu na chéṫas chéree.
And still, you do not meditate on the Lord, O soul-bride, slave.
|
ਤੂ ਜਮਿ ਬਪੁਰੀ ਹੈ ਹੇਰੀ ॥੨॥
तू जमि बपुरी है हेरी ॥२॥
Ṫoo jam bapuree hæ héree. ||2||
Death is watching you, O wretched woman. ||2||
|
ਪ੍ਰਭ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰੀ ॥
प्रभ करन करावनहारी ॥
Parabʰ karan karaavanhaaree.
The Lord God is the Cause of all causes.
|
ਕਿਆ ਚੇਰੀ ਹਾਥ ਬਿਚਾਰੀ ॥
किआ चेरी हाथ बिचारी ॥
Ki▫aa chéree haaṫʰ bichaaree.
What is in the hands of the poor soul-bride, the slave?
|
ਸੋਈ ਸੋਈ ਜਾਗੀ ॥
सोई सोई जागी ॥
So▫ee so▫ee jaagee.
She awakens from her slumber,
|
ਜਿਤੁ ਲਾਈ ਤਿਤੁ ਲਾਗੀ ॥੩॥
जितु लाई तितु लागी ॥३॥
Jiṫ laa▫ee ṫiṫ laagee. ||3||
and she becomes attached to whatever the Lord attaches her to. ||3||
|
ਚੇਰੀ ਤੈ ਸੁਮਤਿ ਕਹਾਂ ਤੇ ਪਾਈ ॥
चेरी तै सुमति कहां ते पाई ॥
Chéree ṫæ sumaṫ kahaaⁿ ṫé paa▫ee.
O soul-bride, slave, where did you obtain that wisdom,
|
ਜਾ ਤੇ ਭ੍ਰਮ ਕੀ ਲੀਕ ਮਿਟਾਈ ॥
जा ते भ्रम की लीक मिटाई ॥
Jaa ṫé bʰaram kee leek mitaa▫ee.
by which you erased your inscription of doubt?
|
ਸੁ ਰਸੁ ਕਬੀਰੈ ਜਾਨਿਆ ॥
सु रसु कबीरै जानिआ ॥
So ras kabeeræ jaani▫aa.
Kabir has tasted that subtle essence;
|
ਮੇਰੋ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੫॥
मेरो गुर प्रसादि मनु मानिआ ॥४॥५॥
Méro gur parsaaḋ man maani▫aa. ||4||5||
by Guru’s Grace, his mind is reconciled with the Lord. ||4||5||
|
ਜਿਹ ਬਾਝੁ ਨ ਜੀਆ ਜਾਈ ॥
जिह बाझु न जीआ जाई ॥
Jih baajʰ na jee▫aa jaa▫ee.
Without Him, we cannot even live;
|
ਜਉ ਮਿਲੈ ਤ ਘਾਲ ਅਘਾਈ ॥
जउ मिलै त घाल अघाई ॥
Ja▫o milæ ṫa gʰaal agʰaa▫ee.
when we meet Him, then our task is completed.
|
ਸਦ ਜੀਵਨੁ ਭਲੋ ਕਹਾਂਹੀ ॥
सद जीवनु भलो कहांही ॥
Saḋ jeevan bʰalo kahaaⁿhee.
People say it is good to live forever,
|
ਮੂਏ ਬਿਨੁ ਜੀਵਨੁ ਨਾਹੀ ॥੧॥
मूए बिनु जीवनु नाही ॥१॥
Moo▫é bin jeevan naahee. ||1||
but without dying, there is no life. ||1||
|
ਅਬ ਕਿਆ ਕਥੀਐ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥
अब किआ कथीऐ गिआनु बीचारा ॥
Ab ki▫aa kaṫʰee▫æ gi▫aan beechaaraa.
So, now, what sort of wisdom should I contemplate and preach?
|
ਨਿਜ ਨਿਰਖਤ ਗਤ ਬਿਉਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निज निरखत गत बिउहारा ॥१॥ रहाउ ॥
Nij nirkʰaṫ gaṫ bi▫uhaaraa. ||1|| rahaa▫o.
As I watch, worldly things dissipate. ||1||Pause||
|
ਘਸਿ ਕੁੰਕਮ ਚੰਦਨੁ ਗਾਰਿਆ ॥
घसि कुंकम चंदनु गारिआ ॥
Gʰas kuⁿkam chanḋan gaari▫aa.
Saffron is ground up, and mixed with sandalwood;
|
ਬਿਨੁ ਨੈਨਹੁ ਜਗਤੁ ਨਿਹਾਰਿਆ ॥
बिनु नैनहु जगतु निहारिआ ॥
Bin nænhu jagaṫ nihaari▫aa.
without eyes, the world is seen.
|
ਪੂਤਿ ਪਿਤਾ ਇਕੁ ਜਾਇਆ ॥
पूति पिता इकु जाइआ ॥
Pooṫ piṫaa ik jaa▫i▫aa.
The son has given birth to his father;
|
ਬਿਨੁ ਠਾਹਰ ਨਗਰੁ ਬਸਾਇਆ ॥੨॥
बिनु ठाहर नगरु बसाइआ ॥२॥
Bin tʰaahar nagar basaa▫i▫aa. ||2||
without a place, the city has been established. ||2||
|
ਜਾਚਕ ਜਨ ਦਾਤਾ ਪਾਇਆ ॥
जाचक जन दाता पाइआ ॥
Jaachak jan ḋaaṫaa paa▫i▫aa.
The humble beggar has found the Great Giver,
|
ਸੋ ਦੀਆ ਨ ਜਾਈ ਖਾਇਆ ॥
सो दीआ न जाई खाइआ ॥
So ḋee▫aa na jaa▫ee kʰaa▫i▫aa.
but he is unable to eat what he has been given.
|
ਛੋਡਿਆ ਜਾਇ ਨ ਮੂਕਾ ॥
छोडिआ जाइ न मूका ॥
Chʰodi▫aa jaa▫é na mookaa.
He cannot leave it alone, but it is never exhausted.
|
ਅਉਰਨ ਪਹਿ ਜਾਨਾ ਚੂਕਾ ॥੩॥
अउरन पहि जाना चूका ॥३॥
A▫uran pėh jaanaa chookaa. ||3||
He shall not go to beg from others any longer. ||3||
|
ਜੋ ਜੀਵਨ ਮਰਨਾ ਜਾਨੈ ॥
जो जीवन मरना जानै ॥
Jo jeevan marnaa jaanæ.
Who know how to die while still alive,
|
ਸੋ ਪੰਚ ਸੈਲ ਸੁਖ ਮਾਨੈ ॥
सो पंच सैल सुख मानै ॥
So panch sæl sukʰ maanæ.
those select few, enjoy great peace.
|
ਕਬੀਰੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥
कबीरै सो धनु पाइआ ॥
Kabeeræ so ḋʰan paa▫i▫aa.
Kabir has found that wealth;
|
ਹਰਿ ਭੇਟਤ ਆਪੁ ਮਿਟਾਇਆ ॥੪॥੬॥
हरि भेटत आपु मिटाइआ ॥४॥६॥
Har bʰétaṫ aap mitaa▫i▫aa. ||4||6||
meeting with the Lord, he has erased his self-conceit. ||4||6||
|
ਕਿਆ ਪੜੀਐ ਕਿਆ ਗੁਨੀਐ ॥
किआ पड़ीऐ किआ गुनीऐ ॥
Ki▫aa paṛee▫æ ki▫aa gunee▫æ.
What use is it to read, and what use is it to study?
|
ਕਿਆ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾਂ ਸੁਨੀਐ ॥
किआ बेद पुरानां सुनीऐ ॥
Ki▫aa béḋ puraanaaⁿ sunee▫æ.
What use is it to listen to the Vedas and the Puranas?
|
ਪੜੇ ਸੁਨੇ ਕਿਆ ਹੋਈ ॥
पड़े सुने किआ होई ॥
Paṛé suné ki▫aa ho▫ee.
What use is reading and listening,
|
ਜਉ ਸਹਜ ਨ ਮਿਲਿਓ ਸੋਈ ॥੧॥
जउ सहज न मिलिओ सोई ॥१॥
Ja▫o sahj na mili▫o so▫ee. ||1||
if celestial peace is not attained? ||1||
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਸਿ ਗਵਾਰਾ ॥
हरि का नामु न जपसि गवारा ॥
Har kaa naam na japas gavaaraa.
The fool does not chant the Name of the Lord.
|
ਕਿਆ ਸੋਚਹਿ ਬਾਰੰ ਬਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
किआ सोचहि बारं बारा ॥१॥ रहाउ ॥
Ki▫aa sochėh baaraⁿ baaraa. ||1|| rahaa▫o.
So, what does he think of, over and over again? ||1||Pause||
|
ਅੰਧਿਆਰੇ ਦੀਪਕੁ ਚਹੀਐ ॥
अंधिआरे दीपकु चहीऐ ॥
Anḋʰi▫aaré ḋeepak chahee▫æ.
In the darkness, we need a lamp
|
