ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
हुकमी स्रिसटि साजीअनु बहु भिति संसारा ॥
Hukmee sarisat saajee▫an baho bʰiṫ sansaaraa.
By His Command, He created the creation, the world with its many species of beings.
|
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
तेरा हुकमु न जापी केतड़ा सचे अलख अपारा ॥
Ṫéraa hukam na jaapee kéṫ▫ṛaa saché alakʰ apaaraa.
I do not know how great Your Command is, O Unseen and Infinite True Lord.
|
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
इकना नो तू मेलि लैहि गुर सबदि बीचारा ॥
Iknaa no ṫoo mél læhi gur sabaḋ beechaaraa.
You join some with Yourself; they reflect on the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
सचि रते से निरमले हउमै तजि विकारा ॥
Sach raṫé sé nirmalé ha▫umæ ṫaj vikaaraa.
Those who are imbued with the True Lord are immaculate and pure; they conquer egotism and corruption.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
जिसु तू मेलहि सो तुधु मिलै सोई सचिआरा ॥२॥
Jis ṫoo mélėh so ṫuḋʰ milæ so▫ee sachi▫aaraa. ||2||
He alone is united with You, whom You unite with Yourself; he alone is true. ||2||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
सूहवीए सूहा सभु संसारु है जिन दुरमति दूजा भाउ ॥
Soohvee▫é soohaa sabʰ sansaar hæ jin ḋurmaṫ ḋoojaa bʰaa▫o.
O red-robed woman, the whole world is red, engrossed in evil-mindedness and the love of duality.
|
ਖਿਨ ਮਹਿ ਝੂਠੁ ਸਭੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਜਿਉ ਟਿਕੈ ਨ ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਉ ॥
खिन महि झूठु सभु बिनसि जाइ जिउ टिकै न बिरख की छाउ ॥
Kʰin mėh jʰootʰ sabʰ binas jaa▫é ji▫o tikæ na birakʰ kee chʰaa▫o.
In an instant, this falsehood totally vanishes; like the shade of a tree, it is gone.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਜਿਉ ਰੰਗਿ ਮਜੀਠ ਸਚੜਾਉ ॥
गुरमुखि लालो लालु है जिउ रंगि मजीठ सचड़ाउ ॥
Gurmukʰ laalo laal hæ ji▫o rang majeetʰ sachṛaa▫o.
The Gurmukh is the deepest crimson of crimson, dyed in the permanent color of the Lord’s Love.
|
ਉਲਟੀ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
उलटी सकति सिवै घरि आई मनि वसिआ हरि अमृत नाउ ॥
Ultee sakaṫ sivæ gʰar aa▫ee man vasi▫aa har amriṫ naa▫o.
She turns away from Maya, and enters the celestial home of the Lord; the Ambrosial Name of the Lord dwells within her mind.
|
ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
नानक बलिहारी गुर आपणे जितु मिलिऐ हरि गुण गाउ ॥१॥
Naanak balihaaree gur aapṇé jiṫ mili▫æ har guṇ gaa▫o. ||1||
O Nanak! I am a sacrifice to my Guru; meeting Him, I sing the Glorious Praises of the Lord. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
सूहा रंगु विकारु है कंतु न पाइआ जाइ ॥
Soohaa rang vikaar hæ kanṫ na paa▫i▫aa jaa▫é.
The red color is vain and useless; it cannot help you obtain your Husband Lord.
|
ਇਸੁ ਲਹਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
इसु लहदे बिलम न होवई रंड बैठी दूजै भाइ ॥
Is lahḋé bilam na hova▫ee rand bætʰee ḋoojæ bʰaa▫é.
This color does not take long to fade; she who loves duality, ends up a widow.
|
ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਦੁੰਮਣੀ ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਲੋੁਭਾਇ ॥
मुंध इआणी दुंमणी सूहै वेसि लुोभाइ ॥
Munḋʰ i▫aaṇee ḋummṇee soohæ vés lobʰaa▫é.
She who loves to wear her red dress is foolish and double-minded.
|
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਕਰਿ ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ॥
सबदि सचै रंगु लालु करि भै भाइ सीगारु बणाइ ॥
Sabaḋ sachæ rang laal kar bʰæ bʰaa▫é seegaar baṇaa▫é.
So, make the True Word of the Shabad your red dress, and let the Fear of God, and the Love of God, be your ornaments and decorations.
|
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
नानक सदा सोहागणी जि चलनि सतिगुर भाइ ॥२॥
Naanak saḋaa sohaagaṇee jė chalan saṫgur bʰaa▫é. ||2||
O Nanak! She is a happy soul-bride forever, who walks in harmony with the Will of the True Guru. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
आपे आपि उपाइअनु आपि कीमति पाई ॥
Aapé aap upaa▫i▫an aap keemaṫ paa▫ee.
He Himself created Himself, and He Himself evaluates Himself.
|
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
तिस दा अंतु न जापई गुर सबदि बुझाई ॥
Ṫis ḋaa anṫ na jaap▫ee gur sabaḋ bujʰaa▫ee.
His limits cannot be known; through the Word of the Guru’s Shabad, He is understood.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਾਈ ॥
माइआ मोहु गुबारु है दूजै भरमाई ॥
Maa▫i▫aa moh gubaar hæ ḋoojæ bʰarmaa▫ee.
In the darkness of attachment to Maya, the world wanders in duality.
|
ਮਨਮੁਖ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇਨੑੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
मनमुख ठउर न पाइन्ही फिरि आवै जाई ॥
Manmukʰ tʰa▫ur na paa▫inĥee fir aavæ jaa▫ee.
The self-willed Manmukhs find no place of rest; they continue coming and going.
|
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥੩॥
जो तिसु भावै सो थीऐ सभ चलै रजाई ॥३॥
Jo ṫis bʰaavæ so ṫʰee▫æ sabʰ chalæ rajaa▫ee. ||3||
Whatever pleases Him, that alone happens. All walk according to His Will. ||3||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਕਾਮਣਿ ਕੁਲਖਣੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਪਰ ਪੁਰਖ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
सूहै वेसि कामणि कुलखणी जो प्रभ छोडि पर पुरख धरे पिआरु ॥
Soohæ vés kaamaṇ kulkʰaṇee jo parabʰ chʰod par purakʰ ḋʰaré pi▫aar.
The red-robed bride is vicious; she forsakes God, and cultivates love for another man.
|
ਓਸੁ ਸੀਲੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਦਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲੈ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਖੁਆਰੁ ॥
ओसु सीलु न संजमु सदा झूठु बोलै मनमुखि करम खुआरु ॥
Os seel na sanjam saḋaa jʰootʰ bolæ manmukʰ karam kʰu▫aar.
She has neither modesty nor self-discipline; the self-willed Manmukh constantly tells lies, and is ruined by the bad karma of evil deeds.
|
ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਭਤਾਰੁ ॥
जिसु पूरबि होवै लिखिआ तिसु सतिगुरु मिलै भतारु ॥
Jis poorab hovæ likʰi▫aa ṫis saṫgur milæ bʰaṫaar.
She who has such preordained destiny, obtains the True Guru as her Husband.
|
ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਸਭੁ ਉਤਾਰਿ ਧਰੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰੈ ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰੁ ॥
सूहा वेसु सभु उतारि धरे गलि पहिरै खिमा सीगारु ॥
Soohaa vés sabʰ uṫaar ḋʰaré gal pahiræ kʰimaa seegaar.
She discards all her red dresses, and wears the ornaments of mercy and forgiveness around her neck.
|
ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਤਿਸੁ ਪੂਜ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸੈਸਾਰੁ ॥
पेईऐ साहुरै बहु सोभा पाए तिसु पूज करे सभु सैसारु ॥
Pé▫ee▫æ saahuræ baho sobʰaa paa▫é ṫis pooj karé sabʰ sæsaar.
In this world and the next, she receives great honor, and the whole world worships her.
|
ਓਹ ਰਲਾਈ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਰਾਵੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥
ओह रलाई किसै दी ना रलै जिसु रावे सिरजनहारु ॥
Oh ralaa▫ee kisæ ḋee naa ralæ jis raavé sirjanhaar.
She who is enjoyed by her Creator Lord stands out, and does not blend in with the crowd.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਸੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਭਰਤਾਰੁ ॥੧॥
नानक गुरमुखि सदा सुहागणी जिसु अविनासी पुरखु भरतारु ॥१॥
Naanak gurmukʰ saḋaa suhaagaṇee jis avinaasee purakʰ bʰarṫaar. ||1||
O Nanak! The Gurmukh is the happy soul-bride forever; she has the Imperishable Lord God as her Husband. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸੀ ਬਿਨੁ ਤਾਗੇ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
सूहा रंगु सुपनै निसी बिनु तागे गलि हारु ॥
Soohaa rang supnæ nisee bin ṫaagé gal haar.
The red color is like a dream in the night; it is like a necklace without a string.
|
ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
सचा रंगु मजीठ का गुरमुखि ब्रहम बीचारु ॥
Sachaa rang majeetʰ kaa gurmukʰ barahm beechaar.
The Gurmukhs take on the permanent color, contemplating the Lord God.
|
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸੀ ਸਭਿ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛਾਰੁ ॥੨॥
नानक प्रेम महा रसी सभि बुरिआईआ छारु ॥२॥
Naanak parém mahaa rasee sabʰ buri▫aa▫ee▫aa chʰaar. ||2||
O Nanak! With the supreme sublime essence of the Lord’s Love, all sins and evil deeds are turned to ashes. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਇਹੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੁ ॥
इहु जगु आपि उपाइओनु करि चोज विडानु ॥
Ih jag aap upaa▫i▫on kar choj vidaan.
He Himself created this world, and staged this wondrous play.
|
ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਵਿਚਿ ਪਾਈਅਨੁ ਮੋਹੁ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥
पंच धातु विचि पाईअनु मोहु झूठु गुमानु ॥
Panch ḋʰaaṫ vich paa▫ee▫an moh jʰootʰ gumaan.
Into the body of the five elements, He infused attachment, falsehood and self-conceit.
|
ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ॥
आवै जाइ भवाईऐ मनमुखु अगिआनु ॥
Aavæ jaa▫é bʰavaa▫ee▫æ manmukʰ agi▫aan.
The ignorant, self-willed Manmukh comes and goes, wandering in reincarnation.
|
ਇਕਨਾ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗਿਆਨੁ ॥
इकना आपि बुझाइओनु गुरमुखि हरि गिआनु ॥
Iknaa aap bujʰaa▫i▫on gurmukʰ har gi▫aan.
He Himself teaches some to become Gurmukh, through the spiritual wisdom of the Lord.
|
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥੪॥
भगति खजाना बखसिओनु हरि नामु निधानु ॥४॥
Bʰagaṫ kʰajaanaa bakʰsi▫on har naam niḋʰaan. ||4||
He blesses them with the treasure of devotional worship, and the wealth of the Lord’s Name. ||4||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥
सूहवीए सूहा वेसु छडि तू ता पिर लगी पिआरु ॥
Soohvee▫é soohaa vés chʰad ṫoo ṫaa pir lagee pi▫aar.
O red-robed woman, discard your red dress, and then, you shall come to love your Husband Lord.
|
