ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪੂਰੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
एकु नामु वसिआ घट अंतरि पूरे की वडिआई ॥१॥ रहाउ ॥
Ék naam vasi▫aa gʰat anṫar pooré kee vadi▫aa▫ee. ||1|| rahaa▫o.
The One Name abides deep within my heart; such is the glorious greatness of the Perfect Lord. ||1||Pause||
|
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸਬਾਈ ॥੨॥
आपे करता आपे भुगता देदा रिजकु सबाई ॥२॥
Aapé karṫaa aapé bʰugṫaa ḋéḋaa rijak sabaa▫ee. ||2||
He Himself is the Creator, and He Himself is the Enjoyer. He Himself gives sustenance to all. ||2||
|
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥੩॥
जो किछु करणा सो करि रहिआ अवरु न करणा जाई ॥३॥
Jo kichʰ karṇaa so kar rahi▫aa avar na karṇaa jaa▫ee. ||3||
Whatever He wants to do, He is doing; no one else can do anything. ||3||
|
ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਈ ॥੪॥
आपे साजे स्रिसटि उपाए सिरि सिरि धंधै लाई ॥४॥
Aapé saajé sarisat upaa▫é sir sir ḋʰanḋʰæ laa▫ee. ||4||
He Himself fashions and creates the creation; He links each and every person to their task. ||4||
|
ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੫॥
तिसहि सरेवहु ता सुखु पावहु सतिगुरि मेलि मिलाई ॥५॥
Ṫisėh sarévhu ṫaa sukʰ paavhu saṫgur mél milaa▫ee. ||5||
If you serve Him, then you will find peace; the True Guru will unite you in His Union. ||5||
|
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ॥੬॥
आपणा आपु आपि उपाए अलखु न लखणा जाई ॥६॥
Aapṇaa aap aap upaa▫é alakʰ na lakʰ▫ṇaa jaa▫ee. ||6||
The Lord Himself creates Himself; the Unseen Lord cannot be seen. ||6||
|
ਆਪੇ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥੭॥
आपे मारि जीवाले आपे तिस नो तिलु न तमाई ॥७॥
Aapé maar jeevaalé aapé ṫis no ṫil na ṫamaa▫ee. ||7||
He Himself kills, and brings back to life; He does not have even an iota of greed. ||7||
|
ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕਿ ਮੰਗਤੇ ਕੀਤੇ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥੮॥
इकि दाते इकि मंगते कीते आपे भगति कराई ॥८॥
Ik ḋaaṫé ik mangṫé keeṫé aapé bʰagaṫ karaa▫ee. ||8||
Some are made givers, and some are made beggars; He Himself inspires us to devotional worship. ||8||
|
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਚੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੯॥
से वडभागी जिनी एको जाता सचे रहे समाई ॥९॥
Sé vadbʰaagee jinee éko jaaṫaa saché rahé samaa▫ee. ||9||
Those who know the One Lord are very fortunate; they remain absorbed in the True Lord. ||9||
|
ਆਪਿ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣਾ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੦॥
आपि सरूपु सिआणा आपे कीमति कहणु न जाई ॥१०॥
Aap saroop si▫aaṇaa aapé keemaṫ kahaṇ na jaa▫ee. ||10||
He Himself is beautiful, He Himself is wise and clever; His worth cannot be expressed. ||10||
|
ਆਪੇ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਅੰਤਰਿ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥੧੧॥
आपे दुखु सुखु पाए अंतरि आपे भरमि भुलाई ॥११॥
Aapé ḋukʰ sukʰ paa▫é anṫar aapé bʰaram bʰulaa▫ee. ||11||
He Himself infuses pain and pleasure; He Himself makes them wander around in doubt. ||11||
|
ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਨਿਗੁਰੀ ਅੰਧ ਫਿਰੈ ਲੋਕਾਈ ॥੧੨॥
वडा दाता गुरमुखि जाता निगुरी अंध फिरै लोकाई ॥१२॥
vadaa ḋaaṫaa gurmukʰ jaaṫaa niguree anḋʰ firæ lokaa▫ee. ||12||
The Great Giver is revealed to the Gurmukh; without the Guru, the world wanders in darkness. ||12||
|
ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
जिनी चाखिआ तिना सादु आइआ सतिगुरि बूझ बुझाई ॥१३॥
Jinee chaakʰi▫aa ṫinaa saaḋ aa▫i▫aa saṫgur boojʰ bujʰaa▫ee. ||13||
Those who taste, enjoy the flavor; the True Guru imparts this understanding. ||13||
|
ਇਕਨਾ ਨਾਵਹੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੪॥
इकना नावहु आपि भुलाए इकना गुरमुखि देइ बुझाई ॥१४॥
Iknaa naavhu aap bʰulaa▫é iknaa gurmukʰ ḋé▫é bujʰaa▫ee. ||14||
Some, the Lord causes to forget and lose the Name; others become Gurmukh, and are granted this understanding. ||14||
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹਿਹੁ ਸੰਤਹੁ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧੫॥
सदा सदा सालाहिहु संतहु तिस दी वडी वडिआई ॥१५॥
Saḋaa saḋaa saalaahihu sanṫahu ṫis ḋee vadee vadi▫aa▫ee. ||15||
Forever and ever, praise the Lord, O Saints; how glorious is His greatness! ||15||
|
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਕਰਿ ਤਪਾਵਸੁ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੧੬॥
तिसु बिनु अवरु न कोई राजा करि तपावसु बणत बणाई ॥१६॥
Ṫis bin avar na ko▫ee raajaa kar ṫapaavas baṇaṫ baṇaa▫ee. ||16||
There is no other King except Him; He administers justice, as He has made it. ||16||
|
ਨਿਆਉ ਤਿਸੈ ਕਾ ਹੈ ਸਦ ਸਾਚਾ ਵਿਰਲੇ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਈ ॥੧੭॥
निआउ तिसै का है सद साचा विरले हुकमु मनाई ॥१७॥
Ni▫aa▫o ṫisæ kaa hæ saḋ saachaa virlé hukam manaa▫ee. ||17||
His justice is always True; how rare are those who accept His Command. ||17||
|
ਤਿਸ ਨੋ ਪ੍ਰਾਣੀ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥੧੮॥
तिस नो प्राणी सदा धिआवहु जिनि गुरमुखि बणत बणाई ॥१८॥
Ṫis no paraaṇee saḋaa ḋʰi▫aavahu jin gurmukʰ baṇaṫ baṇaa▫ee. ||18||
O mortal, meditate forever on the Lord, who has made the Gurmukh in His making. ||18||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੈ ਸੋ ਜਨੁ ਸੀਝੈ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਈ ॥੧੯॥
सतिगुर भेटै सो जनु सीझै जिसु हिरदै नामु वसाई ॥१९॥
Saṫgur bʰétæ so jan seejʰæ jis hirḋæ naam vasaa▫ee. ||19||
That humble being who meets with the True Guru is fulfilled; the Naam abides in his heart. ||19||
|
ਸਚਾ ਆਪਿ ਸਦਾ ਹੈ ਸਾਚਾ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸੁਣਾਈ ॥੨੦॥
सचा आपि सदा है साचा बाणी सबदि सुणाई ॥२०॥
Sachaa aap saḋaa hæ saachaa baṇee sabaḋ suṇaa▫ee. ||20||
The True Lord is Himself forever True; He announces His Bani, the Word of His Shabad. ||20||
|
ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਵੇਖਿ ਰਹਿਆ ਵਿਸਮਾਦੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਵਿਆ ਸ੍ਰਬ ਥਾਈ ॥੨੧॥੫॥੧੪॥
नानक सुणि वेखि रहिआ विसमादु मेरा प्रभु रविआ स्रब थाई ॥२१॥५॥१४॥
Naanak suṇ vékʰ rahi▫aa vismaaḋ méraa parabʰ ravi▫aa sarab ṫʰaa▫ee. ||21||5||14||
Nanak is wonderstruck, hearing and seeing His Lord; my God is all-pervading, everywhere. ||21||5||14||
|
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਅਸਟਪਦੀਆ
रामकली महला ५ असटपदीआ
Raamkalee mėhlaa 5 asatpaḋee▫aa
Raamkalee, Fifth Mehl, Ashtapadees:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਕਿਨਹੀ ਕੀਆ ਪਰਵਿਰਤਿ ਪਸਾਰਾ ॥
किनही कीआ परविरति पसारा ॥
Kinhee kee▫aa parviraṫ pasaaraa.
Some make a big show of their worldly influence.
|
ਕਿਨਹੀ ਕੀਆ ਪੂਜਾ ਬਿਸਥਾਰਾ ॥
किनही कीआ पूजा बिसथारा ॥
Kinhee kee▫aa poojaa bisṫʰaaraa.
Some make a big show of devotional worship.
|
ਕਿਨਹੀ ਨਿਵਲ ਭੁਇਅੰਗਮ ਸਾਧੇ ॥
किनही निवल भुइअंगम साधे ॥
Kinhee nival bʰu▫i▫angam saaḋʰé.
Some practice inner cleansing techniques, and control the breath through Kundalini Yoga.
|
ਮੋਹਿ ਦੀਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਆਰਾਧੇ ॥੧॥
मोहि दीन हरि हरि आराधे ॥१॥
Mohi ḋeen har har aaraaḋʰé. ||1||
I am meek; I worship and adore the Lord, Har, Har. ||1||
|
ਤੇਰਾ ਭਰੋਸਾ ਪਿਆਰੇ ॥
तेरा भरोसा पिआरे ॥
Ṫéraa bʰarosaa pi▫aaré.
I place my faith in You alone, O Beloved Lord.
|
ਆਨ ਨ ਜਾਨਾ ਵੇਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आन न जाना वेसा ॥१॥ रहाउ ॥
Aan na jaanaa vésaa. ||1|| rahaa▫o.
I do not know any other way. ||1||Pause||
|
ਕਿਨਹੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਪਾਇਆ ॥
किनही ग्रिहु तजि वण खंडि पाइआ ॥
Kinhee garihu ṫaj vaṇ kʰand paa▫i▫aa.
Some abandon their homes, and live in the forests.
|
ਕਿਨਹੀ ਮੋਨਿ ਅਉਧੂਤੁ ਸਦਾਇਆ ॥
किनही मोनि अउधूतु सदाइआ ॥
Kinhee mon a▫uḋʰooṫ saḋaa▫i▫aa.
Some remain silent, and call themselves hermits.
|
ਕੋਈ ਕਹਤਉ ਅਨੰਨਿ ਭਗਉਤੀ ॥
कोई कहतउ अनंनि भगउती ॥
Ko▫ee kahṫa▫o annan bʰag▫uṫee.
Some claim that they are devotees of the One Lord alone.
|
ਮੋਹਿ ਦੀਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਓਟ ਲੀਤੀ ॥੨॥
मोहि दीन हरि हरि ओट लीती ॥२॥
Mohi ḋeen har har ot leeṫee. ||2||
I am meek; I seek the shelter and support of the Lord, Har, Har. ||2||
|
ਕਿਨਹੀ ਕਹਿਆ ਹਉ ਤੀਰਥ ਵਾਸੀ ॥
किनही कहिआ हउ तीरथ वासी ॥
Kinhee kahi▫aa ha▫o ṫiraṫʰ vaasee.
Some say that they live at sacred shrines of pilgrimage.
|
ਕੋਈ ਅੰਨੁ ਤਜਿ ਭਇਆ ਉਦਾਸੀ ॥
कोई अंनु तजि भइआ उदासी ॥
Ko▫ee ann ṫaj bʰa▫i▫aa uḋaasee.
Some refuse food and become Udaasis, shaven-headed renunciates.
|
ਕਿਨਹੀ ਭਵਨੁ ਸਭ ਧਰਤੀ ਕਰਿਆ ॥
किनही भवनु सभ धरती करिआ ॥
Kinhee bʰavan sabʰ ḋʰarṫee kari▫aa.
Some have wandered all across the earth.
|
ਮੋਹਿ ਦੀਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਰਿ ਪਰਿਆ ॥੩॥
मोहि दीन हरि हरि दरि परिआ ॥३॥
Mohi ḋeen har har ḋar pari▫aa. ||3||
I am meek; I have fallen at the door of the Lord, Har, Har. ||3||
|
ਕਿਨਹੀ ਕਹਿਆ ਮੈ ਕੁਲਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥
किनही कहिआ मै कुलहि वडिआई ॥
Kinhee kahi▫aa mæ kulėh vadi▫aa▫ee.
Some say that they belong to great and noble families.
|
