ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥
काइआ अंदरि गड़ु कोटु है सभि दिसंतर देसा ॥
Kaa▫i▫aa anḋar gaṛ kot hæ sabʰ disanṫar ḋésaa.
Deep within the body is the fortress of the Lord, and all lands and countries.
|
ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥
आपे ताड़ी लाईअनु सभ महि परवेसा ॥
Aapé ṫaaṛee laa▫ee▫an sabʰ mėh parvésaa.
He Himself sits in primal, profound Samadhi; He Himself is all-pervading.
|
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥
आपे स्रिसटि साजीअनु आपि गुपतु रखेसा ॥
Aapé sarisat saajee▫an aap gupaṫ rakʰésaa.
He Himself created the Universe, and He Himself remains hidden within it.
|
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਸਚੁ ਪਰਗਟੀਏਸਾ ॥
गुर सेवा ते जाणिआ सचु परगटीएसा ॥
Gur sévaa ṫé jaaṇi▫aa sach pargatee▫ésaa.
Serving the Guru, the Lord is known, and the Truth is revealed.
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੬॥
सभु किछु सचो सचु है गुरि सोझी पाई ॥१६॥
Sabʰ kichʰ sacho sach hæ gur sojʰee paa▫ee. ||16||
He is True, the Truest of the True; the Guru has imparted this understanding. ||16||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਸਾਵਣੁ ਰਾਤਿ ਅਹਾੜੁ ਦਿਹੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਖੇਤ ॥
सावणु राति अहाड़ु दिहु कामु क्रोधु दुइ खेत ॥
Saavaṇ raaṫ ahaaṛ ḋihu kaam kroḋʰ ḋu▫é kʰéṫ.
Night is the summer season, and day is the winter season; sexual desire and anger are the two fields planted.
|
ਲਬੁ ਵਤ੍ਰ ਦਰੋਗੁ ਬੀਉ ਹਾਲੀ ਰਾਹਕੁ ਹੇਤ ॥
लबु वत्र दरोगु बीउ हाली राहकु हेत ॥
Lab vaṫar ḋarog bee▫o haalee raahak héṫ.
Greed prepares the soil, and the seed of falsehood is planted; attachment and love are the farmer and hired hand.
|
ਹਲੁ ਬੀਚਾਰੁ ਵਿਕਾਰ ਮਣ ਹੁਕਮੀ ਖਟੇ ਖਾਇ ॥
हलु बीचारु विकार मण हुकमी खटे खाइ ॥
Hal beechaar vikaar maṇ hukmee kʰaté kʰaa▫é.
Contemplation is the plow, and corruption is the harvest; this is what one earns and eats, according to the Hukam of the Lord’s Command.
|
ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਅਉਤੁ ਜਣੇਦਾ ਜਾਇ ॥੧॥
नानक लेखै मंगिऐ अउतु जणेदा जाइ ॥१॥
Naanak lékʰæ mangi▫æ a▫uṫ jaṇéḋaa jaa▫é. ||1||
O Nanak! When one is called to give his account, he will be barren and infertile. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤੁ ਪਾਣੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੇਦ ॥
भउ भुइ पवितु पाणी सतु संतोखु बलेद ॥
Bʰa▫o bʰu▫é paviṫ paaṇee saṫ sanṫokʰ baléḋ.
Make the Fear of God the farm, purity the water, truth and contentment the cows and bulls,
|
ਹਲੁ ਹਲੇਮੀ ਹਾਲੀ ਚਿਤੁ ਚੇਤਾ ਵਤ੍ਰ ਵਖਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥
हलु हलेमी हाली चितु चेता वत्र वखत संजोगु ॥
Hal halémee haalee chiṫ chéṫaa vaṫar vakʰaṫ sanjog.
humility the plow, consciousness the plowman, remembrance the preparation of the soil, and union with the Lord the planting time.
|
ਨਾਉ ਬੀਜੁ ਬਖਸੀਸ ਬੋਹਲ ਦੁਨੀਆ ਸਗਲ ਦਰੋਗ ॥
नाउ बीजु बखसीस बोहल दुनीआ सगल दरोग ॥
Naa▫o beej bakʰsees bohal ḋunee▫aa sagal ḋarog.
Let the Lord’s Name be the seed, and His Forgiving Grace the harvest. Do this, and the whole world will seem false.
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਜਾਵਹਿ ਸਗਲ ਵਿਜੋਗ ॥੨॥
नानक नदरी करमु होइ जावहि सगल विजोग ॥२॥
Naanak naḋree karam ho▫é jaavėh sagal vijog. ||2||
O Nanak! If He bestows His Merciful Glance of Grace, then all your separation will be ended. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬੋਲੈ ॥
मनमुखि मोहु गुबारु है दूजै भाइ बोलै ॥
Manmukʰ moh gubaar hæ ḋoojæ bʰaa▫é bolæ.
The self-willed Manmukh is trapped in the darkness of emotional attachment; in the love of duality he speaks.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੈ ॥
दूजै भाइ सदा दुखु है नित नीरु विरोलै ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é saḋaa ḋukʰ hæ niṫ neer virolæ.
The love of duality brings pain forever; he churns the water endlessly.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਥਿ ਤਤੁ ਕਢੋਲੈ ॥
गुरमुखि नामु धिआईऐ मथि ततु कढोलै ॥
Gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ maṫʰ ṫaṫ kadʰolæ.
The Gurmukh meditates on the Naam, the Name of the Lord; he churns, and obtains the essence of reality.
|
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਲਧਾ ਟੋਲੈ ॥
अंतरि परगासु घटि चानणा हरि लधा टोलै ॥
Anṫar pargaas gʰat chaanṇaa har laḋʰaa tolæ.
The Divine Light illuminates his heart deep within; he seeks the Lord, and obtains Him.
|
ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੭॥
आपे भरमि भुलाइदा किछु कहणु न जाई ॥१७॥
Aapé bʰaram bʰulaa▫iḋaa kichʰ kahaṇ na jaa▫ee. ||17||
He Himself deludes in doubt; no one can comment on this. ||17||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥
सलोक मः २ ॥
Salok mėhlaa 2.
Shalok, Second Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤਿ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥
नानक चिंता मति करहु चिंता तिस ही हेइ ॥
Naanak chinṫaa maṫ karahu chinṫaa ṫis hee hé▫é.
O Nanak! don’t be anxious; the Lord will take care of you.
|
ਜਲ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਤਿਨਾ ਭਿ ਰੋਜੀ ਦੇਇ ॥
जल महि जंत उपाइअनु तिना भि रोजी देइ ॥
Jal mėh janṫ upaa▫i▫an ṫinaa bʰė rojee ḋé▫é.
He created the creatures in water, and He gives them their nourishment.
|
ਓਥੈ ਹਟੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਰਸ ਕਰੇਇ ॥
ओथै हटु न चलई ना को किरस करेइ ॥
Oṫʰæ hat na chal▫ee naa ko kiras karé▫i.
There are no stores open there, and no one farms there.
|
ਸਉਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਕੋ ਲਏ ਨ ਦੇਇ ॥
सउदा मूलि न होवई ना को लए न देइ ॥
Sa▫uḋaa mool na hova▫ee naa ko la▫é na ḋé▫é.
No business is ever transacted there, and no one buys or sells.
|
ਜੀਆ ਕਾ ਆਹਾਰੁ ਜੀਅ ਖਾਣਾ ਏਹੁ ਕਰੇਇ ॥
जीआ का आहारु जीअ खाणा एहु करेइ ॥
Jee▫aa kaa aahaar jee▫a kʰaaṇaa éhu karé▫i.
Animals eat other animals; this is what the Lord has given them as food.
|
ਵਿਚਿ ਉਪਾਏ ਸਾਇਰਾ ਤਿਨਾ ਭਿ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
विचि उपाए साइरा तिना भि सार करेइ ॥
vich upaa▫é saa▫iraa ṫinaa bʰė saar karé▫i.
He created them in the oceans, and He provides for them as well.
|
ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥੧॥
नानक चिंता मत करहु चिंता तिस ही हेइ ॥१॥
Naanak chinṫaa maṫ karahu chinṫaa ṫis hee hé▫é. ||1||
O Nanak! don’t be anxious; the Lord will take care of you. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਮਛੁਲੀ ਝੀਵਰੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲੁ ॥
नानक इहु जीउ मछुली झीवरु त्रिसना कालु ॥
Naanak ih jee▫o machʰulee jʰeevar ṫarisnaa kaal.
O Nanak! This soul is the fish, and death is the hungry fisherman.
|
ਮਨੂਆ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਪੜੈ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਲੁ ॥
मनूआ अंधु न चेतई पड़ै अचिंता जालु ॥
Manoo▫aa anḋʰ na chéṫ▫ee paṛæ achinṫaa jaal.
The blind man does not even think of this. And suddenly, the net is cast.
|
ਨਾਨਕ ਚਿਤੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
नानक चितु अचेतु है चिंता बधा जाइ ॥
Naanak chiṫ achéṫ hæ chinṫaa baḋʰaa jaa▫é.
O Nanak! His consciousness is unconscious, and he departs, bound by anxiety.
|
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
नदरि करे जे आपणी ता आपे लए मिलाइ ॥२॥
Naḋar karé jé aapṇee ṫaa aapé la▫é milaa▫é. ||2||
But if the Lord bestows His Glance of Grace, then He unites the soul with Himself. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ॥
से जन साचे सदा सदा जिनी हरि रसु पीता ॥
Sé jan saaché saḋaa saḋaa jinee har ras peeṫaa.
They are true, forever true, who drink the sublime essence of the Lord.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਕੀਤਾ ॥
गुरमुखि सचा मनि वसै सचु सउदा कीता ॥
Gurmukʰ sachaa man vasæ sach sa▫uḋaa keeṫaa.
The True Lord abides in the mind of the Gurmukh; He strikes the true bargain.
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੀਤਾ ॥
सभु किछु घर ही माहि है वडभागी लीता ॥
Sabʰ kichʰ gʰar hee maahi hæ vadbʰaagee leeṫaa.
Everything is in the home of the self within; only the very fortunate obtain it.
|
ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਰਿ ਗਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਤਾ ॥
अंतरि त्रिसना मरि गई हरि गुण गावीता ॥
Anṫar ṫarisnaa mar ga▫ee har guṇ gaaveeṫaa.
The hunger within is conquered and overcome, singing the Glorious Praises of the Lord.
|
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੮॥
आपे मेलि मिलाइअनु आपे देइ बुझाई ॥१८॥
Aapé mél milaa▫i▫an aapé ḋé▫é bujʰaa▫ee. ||18||
He Himself unites in His Union; He Himself blesses them with understanding. ||18||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਵੇਲਿ ਪਿੰਞਾਇਆ ਕਤਿ ਵੁਣਾਇਆ ॥
वेलि पिंञाइआ कति वुणाइआ ॥
vél piñaa▫i▫aa kaṫ guṇaa▫i▫aa.
The cotton is ginned, woven and spun;
|
ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਕਰਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇਆ ॥
कटि कुटि करि खु्मबि चड़ाइआ ॥
Kat kut kar kʰumb chaṛaa▫i▫aa.
the cloth is laid out, washed and bleached white.
|
ਲੋਹਾ ਵਢੇ ਦਰਜੀ ਪਾੜੇ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਸੀਵੈ ॥
लोहा वढे दरजी पाड़े सूई धागा सीवै ॥
Lohaa vadʰé ḋarjee paaṛé soo▫ee ḋʰaagaa seevæ.
The tailor cuts it with his scissors, and sews it with his thread.
|
ਇਉ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ਸਿਫਤੀ ਸੀਪੈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਤ ਜੀਵੈ ॥
इउ पति पाटी सिफती सीपै नानक जीवत जीवै ॥
I▫o paṫ paatee sifṫee seepæ Naanak jeevaṫ jeevæ.
Thus, the torn and tattered honor is sewn up again, through the Lord’s Praise, O Nanak! And one lives the true life.
|
ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪਾਟੈ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਗੰਢੈ ॥
होइ पुराणा कपड़ु पाटै सूई धागा गंढै ॥
Ho▫é puraaṇaa kapaṛ paatæ soo▫ee ḋʰaagaa gandʰæ.
Becoming worn, the cloth is torn; with needle and thread it is sewn up again.
|
ਮਾਹੁ ਪਖੁ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਕਿਛੁ ਹੰਢੈ ॥
माहु पखु किहु चलै नाही घड़ी मुहतु किछु हंढै ॥
Maahu pakʰ kihu chalæ naahee gʰaṛee muhaṫ kichʰ handʰæ.
It will not last for a month, or even a week. It barely lasts for an hour, or even a moment.
|
