ਜਿਚਰੁ ਵਿਚਿ ਦੰਮੁ ਹੈ ਤਿਚਰੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿ ਕਰੇਗੁ ਅਗੈ ਜਾਇ ॥

Jichar vich ḋamm hæ ṫichar na chéṫ▫ee kė karég agæ jaa▫é.

As long as there is breath in the body, he does not remember the Lord; what will he do in the world hereafter?

ਗਿਆਨੀ ਹੋਇ ਸੁ ਚੇਤੰਨੁ ਹੋਇ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥

Gi▫aanee ho▫é so chéṫann ho▫é agi▫aanee anḋʰ kamaa▫é.

One who remembers the Lord is a spiritual teacher; the ignorant one acts blindly.

ਨਾਨਕ ਏਥੈ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਮਿਲੈ ਅਗੈ ਪਾਏ ਜਾਇ ॥੧॥

Naanak éṫʰæ kamaavæ so milæ agæ paa▫é jaa▫é. ||1||

O Nanak! Whatever one does in this world, determines what he shall receive in the world hereafter. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਧੁਰਿ ਖਸਮੈ ਕਾ ਹੁਕਮੁ ਪਇਆ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਚੇਤਿਆ ਨ ਜਾਇ ॥

Ḋʰur kʰasmæ kaa hukam pa▫i▫aa viṇ saṫgur chéṫi▫aa na jaa▫é.

From the very beginning, it has been the Will of the Lord Master, that He cannot be remembered without the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਦਾ ਰਹਿਆ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Saṫgur mili▫æ anṫar rav rahi▫aa saḋaa rahi▫aa liv laa▫é.

Meeting the True Guru, he realizes that the Lord is permeating and pervading deep within him; he remains forever absorbed in the Lord’s Love.

ਦਮਿ ਦਮਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲਦਾ ਦੰਮੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥

Ḋam ḋam saḋaa samaalḋaa ḋamm na birṫʰaa jaa▫é.

With each and every breath, he constantly remembers the Lord in meditation; not a single breath passes in vain.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਭਉ ਗਇਆ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਪਾਇ ॥

Janam maran kaa bʰa▫o ga▫i▫aa jeevan paḋvee paa▫é.

His fears of birth and death depart, and he obtains the honored state of eternal life.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਮਰਤਬਾ ਤਿਸ ਨੋ ਦੇਇ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥

Naanak ih marṫabaa ṫis no ḋé▫é jis no kirpaa karé rajaa▫é. ||2||

O Nanak! He bestows this rank upon that mortal, upon whom He showers His Mercy. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਦਾਨਾਂ ਬੀਨਿਆ ਆਪੇ ਪਰਧਾਨਾਂ ॥

Aapé ḋaanaaⁿ beeni▫aa aapé parḋʰaanaaⁿ.

He Himself is all-wise and all-knowing; He Himself is supreme.

ਆਪੇ ਰੂਪ ਦਿਖਾਲਦਾ ਆਪੇ ਲਾਇ ਧਿਆਨਾਂ ॥

Aapé roop ḋikʰaalḋaa aapé laa▫é ḋʰi▫aanaaⁿ.

He Himself reveals His form, and He Himself enjoins us to His meditation.

ਆਪੇ ਮੋਨੀ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਕਥੈ ਗਿਆਨਾਂ ॥

Aapé monee varaṫḋaa aapé kaṫʰæ gi▫aanaaⁿ.

He Himself poses as a silent sage, and He Himself speaks spiritual wisdom.

ਕਉੜਾ ਕਿਸੈ ਨ ਲਗਈ ਸਭਨਾ ਹੀ ਭਾਨਾ ॥

Ka▫uṛaa kisæ na lag▫ee sabʰnaa hee bʰaanaa.

He does not seem bitter to anyone; He is pleasing to all.

ਉਸਤਤਿ ਬਰਨਿ ਨ ਸਕੀਐ ਸਦ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨਾ ॥੧੯॥

Usṫaṫ baran na sakee▫æ saḋ saḋ kurbaanaa. ||19||

His Praises cannot be described; forever and ever, I am a sacrifice to Him. ||19||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਕਲੀ ਅੰਦਰਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿੰਨਾਂ ਦਾ ਅਉਤਾਰੁ ॥

Kalee anḋar naankaa jinnaaⁿ ḋaa a▫uṫaar.

In this Dark Age of Kali Yuga, O Nanak! The demons have taken birth.

ਪੁਤੁ ਜਿਨੂਰਾ ਧੀਅ ਜਿੰਨੂਰੀ ਜੋਰੂ ਜਿੰਨਾ ਦਾ ਸਿਕਦਾਰੁ ॥੧॥

Puṫ jinooraa ḋʰee▫a jinnooree joroo jinna ḋaa sikḋaar. ||1||

The son is a demon, and the daughter is a demon; the wife is the chief of the demons. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਹਿੰਦੂ ਮੂਲੇ ਭੂਲੇ ਅਖੁਟੀ ਜਾਂਹੀ ॥

Hinḋoo moolé bʰoolé akʰutee jaaⁿhee.

The Hindus have forgotten the Primal Lord; they are going the wrong way.

ਨਾਰਦਿ ਕਹਿਆ ਸਿ ਪੂਜ ਕਰਾਂਹੀ ॥

Naaraḋ kahi▫aa sė pooj karaaⁿhee.

As Naarad instructed them, they are worshiping idols.

ਅੰਧੇ ਗੁੰਗੇ ਅੰਧ ਅੰਧਾਰੁ ॥

Anḋʰé gungé anḋʰ anḋʰaar.

They are blind and mute, the blindest of the blind.

ਪਾਥਰੁ ਲੇ ਪੂਜਹਿ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥

Paaṫʰar lé poojėh mugaḋʰ gavaar.

The ignorant fools pick up stones and worship them.

ਓਹਿ ਜਾ ਆਪਿ ਡੁਬੇ ਤੁਮ ਕਹਾ ਤਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥

Ohi jaa aap dubé ṫum kahaa ṫaraṇhaar. ||2||

But when those stones themselves sink, who will carry you across? ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਸਭੁ ਕਿਹੁ ਤੇਰੈ ਵਸਿ ਹੈ ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥

Sabʰ kihu ṫéræ vas hæ ṫoo sachaa saahu.

Everything is in Your power; You are the True King.

ਭਗਤ ਰਤੇ ਰੰਗਿ ਏਕ ਕੈ ਪੂਰਾ ਵੇਸਾਹੁ ॥

Bʰagaṫ raṫé rang ék kæ pooraa vésaahu.

The devotees are imbued with the Love of the One Lord; they have perfect faith in Him.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭੋਜਨੁ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਜਿ ਰਜਿ ਜਨ ਖਾਹੁ ॥

Amriṫ bʰojan naam har raj raj jan kʰaahu.

The Name of the Lord is the ambrosial food; His humble servants eat their fill.

ਸਭਿ ਪਦਾਰਥ ਪਾਈਅਨਿ ਸਿਮਰਣੁ ਸਚੁ ਲਾਹੁ ॥

Sabʰ paḋaaraṫʰ paa▫ee▫an simraṇ sach laahu.

All treasures are obtained - meditative remembrance of the Lord is the true profit.

ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁ ॥੨੦॥

Sanṫ pi▫aaré paarbarahm Naanak har agam agaahu. ||20||

The Saints are very dear to the Supreme Lord God, O Nanak; the Lord is unapproachable and unfathomable. ||20||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੁਕਮੇ ਆਵਦਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੁਕਮੇ ਜਾਇ ॥

Sabʰ kichʰ hukmé aavḋaa sabʰ kichʰ hukmé jaa▫é.

Everything comes by the Lord’s Will, and everything goes by the Lord’s Will.

ਜੇ ਕੋ ਮੂਰਖੁ ਆਪਹੁ ਜਾਣੈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥

Jé ko moorakʰ aaphu jaaṇæ anḋʰaa anḋʰ kamaa▫é.

If some fool believes that he is the creator, he is blind, and acts in blindness.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਝੈ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੧॥

Naanak hukam ko gurmukʰ bujʰæ jis no kirpaa karé rajaa▫é. ||1||

O Nanak! The Gurmukh understands the Hukam of the Lord’s Command; the Lord showers His Mercy upon him. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸੋ ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥

So jogee jugaṫ so paa▫é jis no gurmukʰ naam paraapaṫ ho▫é.

He alone is a Yogi, and he alone finds the Way, who, as Gurmukh, obtains the Naam.

ਤਿਸੁ ਜੋਗੀ ਕੀ ਨਗਰੀ ਸਭੁ ਕੋ ਵਸੈ ਭੇਖੀ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Ṫis jogee kee nagree sabʰ ko vasæ bʰékʰee jog na ho▫é.

In the body-village of that Yogi are all blessings; this Yoga is not obtained by outward show.

ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜੋਗੀ ਜਿਸੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੨॥

Naanak æsaa virlaa ko jogee jis gʰat pargat ho▫é. ||2||

O Nanak! Such a Yogi is very rare; the Lord is manifest in his heart. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਆਧਾਰੁ ॥

Aapé janṫ upaa▫i▫an aapé aaḋʰaar.

He Himself created the creatures, and He Himself supports them.

ਆਪੇ ਸੂਖਮੁ ਭਾਲੀਐ ਆਪੇ ਪਾਸਾਰੁ ॥

Aapé sookʰam bʰaalee▫æ aapé paasaar.

He Himself is seen to be subtle, and He Himself is obvious.

ਆਪਿ ਇਕਾਤੀ ਹੋਇ ਰਹੈ ਆਪੇ ਵਡ ਪਰਵਾਰੁ ॥

Aap ikaaṫee ho▫é rahæ aapé vad parvaar.

He Himself remains a solitary recluse, and He Himself has a huge family.

ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਹਰਿ ਸੰਤਾ ਰੇਨਾਰੁ ॥

Naanak mangæ ḋaan har sanṫaa rénaar.

Nanak asks for the gift of the dust of the feet of the Saints of the Lord.

ਹੋਰੁ ਦਾਤਾਰੁ ਨ ਸੁਝਈ ਤੂ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

Hor ḋaaṫaar na sujʰ▫ee ṫoo ḋévaṇhaar. ||21||1|| suḋʰ.

I cannot see any other Giver; You alone are the Giver, O Lord. ||21||1|| Sudh||

TOP OF PAGE