ਬੰਨੁ ਬਦੀਆ ਕਰਿ ਧਾਵਣੀ ਤਾ ਕੋ ਆਖੈ ਧੰਨੁ ॥

Bann baḋee▫aa kar ḋʰaavṇee ṫaa ko aakʰæ ḋʰan.

Let your work be restraint from sin; only then will people call you blessed.

ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਚੜੈ ਚਵਗਣ ਵੰਨੁ ॥੪॥੨॥

Naanak vékʰæ naḋar kar chaṛæ chavgaṇ vann. ||4||2||

O Nanak! The Lord shall look upon you with His Glance of Grace, and you shall be blessed with honor four times over. ||4||2||

ਸੋਰਠਿ ਮਃ ੧ ਚਉਤੁਕੇ ॥

Soratʰ mėhlaa 1 cha▫uṫuké.

Sorat’h, First Mehl, Chau-Tukas:

ਮਾਇ ਬਾਪ ਕੋ ਬੇਟਾ ਨੀਕਾ ਸਸੁਰੈ ਚਤੁਰੁ ਜਵਾਈ ॥

Maa▫é baap ko bétaa neekaa sasuræ chaṫur javaa▫ee.

The son is dear to his mother and father; he is the wise son-in-law to his father-in-law.

ਬਾਲ ਕੰਨਿਆ ਕੌ ਬਾਪੁ ਪਿਆਰਾ ਭਾਈ ਕੌ ਅਤਿ ਭਾਈ ॥

Baal kanniaa kou baap pi▫aaraa bʰaa▫ee kou aṫ bʰaa▫ee.

The father is dear to his son and daughter, and the brother is very dear to his brother.

ਹੁਕਮੁ ਭਇਆ ਬਾਹਰੁ ਘਰੁ ਛੋਡਿਆ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਈ ਪਰਾਈ ॥

Hukam bʰa▫i▫aa baahar gʰar chʰodi▫aa kʰin mėh bʰa▫ee paraa▫ee.

By the Order of the Lord’s Command, he leaves his house and goes outside, and in an instant, everything becomes alien to him.

ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਨ ਮਨਮੁਖਿ ਤਿਤੁ ਤਨਿ ਧੂੜਿ ਧੁਮਾਈ ॥੧॥

Naam ḋaan isnaan na manmukʰ ṫiṫ ṫan ḋʰooṛ ḋʰumaa▫ee. ||1||

The self-willed Manmukh does not remember the Name of the Lord, does not give in charity, and does not cleanse his consciousness; his body rolls in the dust. ||1||

ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥

Man maani▫aa naam sakʰaa▫ee.

The mind is comforted by the Comforter of the Naam.

ਪਾਇ ਪਰਉ ਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਿਨਿ ਸਾਚੀ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Paa▫é para▫o gur kæ balihaaræ jin saachee boojʰ bujʰaa▫ee. Rahaa▫o.

I fall at the Guru’s feet - I am a sacrifice to Him; He has given me to understand the true understanding. ||Pause||

ਜਗ ਸਿਉ ਝੂਠ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਰਚਾਈ ॥

Jag si▫o jʰootʰ pareeṫ man béḋʰi▫aa jan si▫o vaaḋ rachaa▫ee.

The mind is impressed with the false love of the world; he quarrels with the Lord’s humble servant.

ਮਾਇਆ ਮਗਨੁ ਅਹਿਨਿਸਿ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ਮਰੈ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ॥

Maa▫i▫aa magan ahinis mag johæ naam na lévæ maræ bikʰ kʰaa▫ee.

Infatuated with Maya, night and day, he sees only the worldly path; he does not chant the Naam, and drinking poison, he dies.

ਗੰਧਣ ਵੈਣਿ ਰਤਾ ਹਿਤਕਾਰੀ ਸਬਦੈ ਸੁਰਤਿ ਨ ਆਈ ॥

Ganḋʰaṇ væṇ raṫaa hiṫkaaree sabḋæ suraṫ na aa▫ee.

He is imbued and infatuated with vicious talk; the Word of the Shabad does not come into his consciousness.

ਰੰਗਿ ਨ ਰਾਤਾ ਰਸਿ ਨਹੀ ਬੇਧਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥੨॥

Rang na raaṫaa ras nahee béḋʰi▫aa manmukʰ paṫ gavaa▫ee. ||2||

He is not imbued with the Lord’s Love, and he is not impressed by the taste of the Name; the self-willed Manmukh loses his honor. ||2||

ਸਾਧ ਸਭਾ ਮਹਿ ਸਹਜੁ ਨ ਚਾਖਿਆ ਜਿਹਬਾ ਰਸੁ ਨਹੀ ਰਾਈ ॥

Saaḋʰ sabʰaa mėh sahj na chaakʰi▫aa jihbaa ras nahee raa▫ee.

He does not enjoy celestial peace in the Company of the Holy, and there is not even a bit of sweetness on his tongue.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਅਪੁਨਾ ਕਰਿ ਜਾਨਿਆ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥

Man ṫan ḋʰan apunaa kar jaani▫aa ḋar kee kʰabar na paa▫ee.

He calls his mind, body and wealth his own; he has no knowledge of the Court of the Lord.

ਅਖੀ ਮੀਟਿ ਚਲਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਘਰੁ ਦਰੁ ਦਿਸੈ ਨ ਭਾਈ ॥

Akʰee meet chali▫aa anḋʰi▫aaraa gʰar ḋar ḋisæ na bʰaa▫ee.

Closing his eyes, he walks in darkness; he cannot see the home of his own being, O Siblings of Destiny.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਅਪੁਨਾ ਕੀਆ ਕਮਾਈ ॥੩॥

Jam ḋar baaḋʰaa tʰa▫ur na paavæ apunaa kee▫aa kamaa▫ee. ||3||

Tied up at Death’s door, he finds no place of rest; he receives the rewards of his own actions. ||3||

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਅਖੀ ਵੇਖਾ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥

Naḋar karé ṫaa akʰee vékʰaa kahṇaa kaṫʰan na jaa▫ee.

When the Lord casts His Glance of Grace, then I see Him with my own eyes; He is indescribable, and cannot be described.

ਕੰਨੀ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਈ ॥

Kannee suṇ suṇ sabaḋ salaahee amriṫ riḋæ vasaa▫ee.

With my ears, I continually listen to the Word of the Shabad, and I praise Him; His Ambrosial Name abides within my heart.

ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਪੂਰਨ ਜੋਤਿ ਸਮਾਈ ॥

Nirbʰa▫o nirankaar nirvær pooran joṫ samaa▫ee.

He is Fearless, Formless and absolutely without vengeance; I am absorbed in His Perfect Light.

ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਵਿਣੁ ਭਰਮੁ ਨ ਭਾਗੈ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੩॥

Naanak gur viṇ bʰaram na bʰaagæ sach naam vadi▫aa▫ee. ||4||3||

O Nanak! Without the Guru, doubt is not dispelled; through the True Name, glorious greatness is obtained. ||4||3||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਦੁਤੁਕੇ ॥

Soratʰ mėhlaa 1 ḋuṫuké.

Sorat’h, First Mehl, Du-Tukas:

ਪੁੜੁ ਧਰਤੀ ਪੁੜੁ ਪਾਣੀ ਆਸਣੁ ਚਾਰਿ ਕੁੰਟ ਚਉਬਾਰਾ ॥

Puṛ ḋʰarṫee puṛ paaṇee aasaṇ chaar kunt cha▫ubaaraa.

In the realm of land, and in the realm of water, Your seat is the chamber of the four directions.

ਸਗਲ ਭਵਣ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਏਕਾ ਮੁਖਿ ਤੇਰੈ ਟਕਸਾਲਾ ॥੧॥

Sagal bʰavaṇ kee mooraṫ ékaa mukʰ ṫéræ taksaalaa. ||1||

Yours is the one and only form of the entire universe; Your mouth is the mint to fashion all. ||1||

ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਤੇਰੇ ਚੋਜ ਵਿਡਾਣਾ ॥

Méré saahibaa ṫéré choj vidaaṇaa.

O my Lord Master, Your play is so wonderful!

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ਆਪੇ ਸਰਬ ਸਮਾਣਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Jal ṫʰal mahee▫al bʰaripur leeṇaa aapé sarab samaaṇaa. Rahaa▫o.

You are pervading and permeating the water, the land and the sky; You Yourself are contained in all. ||Pause||

ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ਤੇਰਾ ਰੂਪੁ ਕਿਨੇਹਾ ॥

Jah jah ḋékʰaa ṫah joṫ ṫumaaree ṫéraa roop kinéhaa.

Wherever I look, there I see Your Light, but what is Your form?

ਇਕਤੁ ਰੂਪਿ ਫਿਰਹਿ ਪਰਛੰਨਾ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥੨॥

Ikaṫ roop firėh parchʰannaa ko▫é na kis hee jéhaa. ||2||

You have one form, but it is unseen; there is none like any other. ||2||

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤਜ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਜੰਤਾ ॥

Andaj jéraj uṫ▫bʰuj séṫaj ṫéré keeṫé janṫaa.

The beings born of eggs, born of the womb, born of the earth and born of sweat, all are created by You.

ਏਕੁ ਪੁਰਬੁ ਮੈ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਤੂ ਸਭਨਾ ਮਾਹਿ ਰਵੰਤਾ ॥੩॥

Ék purab mæ ṫéraa ḋékʰi▫aa ṫoo sabʰnaa maahi ravanṫaa. ||3||

I have seen one glory of Yours, that You are pervading and permeating in all. ||3||

ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹੁਤੇ ਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਮੈ ਮੂਰਖ ਕਿਛੁ ਦੀਜੈ ॥

Ṫéré guṇ bahuṫé mæ ék na jaaṇi▫aa mæ moorakʰ kichʰ ḋeejæ.

Your Glories are so numerous, and I do not know even one of them; I am such a fool - please, give me some of them!

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਸੁਣਿ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਡੁਬਦਾ ਪਥਰੁ ਲੀਜੈ ॥੪॥੪॥

Paraṇvaṫ Naanak suṇ méré saahibaa dubḋaa paṫʰar leejæ. ||4||4||

Prays Nanak, listen, O my Lord Master: I am sinking like a stone - please, save me! ||4||4||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Soratʰ mėhlaa 1.

Sorat’h, First Mehl:

ਹਉ ਪਾਪੀ ਪਤਿਤੁ ਪਰਮ ਪਾਖੰਡੀ ਤੂ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ॥

Ha▫o paapee paṫiṫ param paakʰandee ṫoo nirmal nirankaaree.

I am a wicked sinner and a great hypocrite; You are the Immaculate and Formless Lord.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿ ਪਰਮ ਰਸਿ ਰਾਤੇ ਠਾਕੁਰ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥

Amriṫ chaakʰ param ras raaṫé tʰaakur saraṇ ṫumaaree. ||1||

Tasting the Ambrosial Nectar, I am imbued with supreme bliss; O Lord and Master, I seek Your Sanctuary. ||1||

ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੈ ਮਾਣੁ ਨਿਮਾਣੇ ॥

Karṫaa ṫoo mæ maaṇ nimaaṇé.

O Creator Lord, You are the honor of the dishonored.

ਮਾਣੁ ਮਹਤੁ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਣੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

Maaṇ mahaṫ naam ḋʰan palæ saachæ sabaḋ samaaṇé. Rahaa▫o.

In my lap is the honor and glory of the wealth of the Name; I merge into the True Word of the Shabad. ||Pause||

ਤੂ ਪੂਰਾ ਹਮ ਊਰੇ ਹੋਛੇ ਤੂ ਗਉਰਾ ਹਮ ਹਉਰੇ ॥

Ṫoo pooraa ham ooré hochʰé ṫoo ga▫uraa ham ha▫uré.

You are perfect, while I am worthless and imperfect. You are profound, while I am trivial.

TOP OF PAGE