ਤਾਸੁ ਪਟੰਤਰ ਨਾ ਪੁਜੈ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਪਨਿਹਾਰਿ ॥੧੫੯॥

Ṫaas patanṫar na pujæ har jan kee panihaar. ||159||

But she is not equal to the water-carrier of the Lord’s humble servant. ||159||

ਕਬੀਰ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ਕਿਉ ਨਿੰਦੀਐ ਕਿਉ ਹਰਿ ਚੇਰੀ ਕਉ ਮਾਨੁ ॥

Kabeer nrip naaree ki▫o ninḋee▫æ ki▫o har chéree ka▫o maan.

Kabir! Why do you slander the wife of the king? Why do you honor the slave of the Lord?

ਓਹ ਮਾਂਗ ਸਵਾਰੈ ਬਿਖੈ ਕਉ ਓਹ ਸਿਮਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੧੬੦॥

Oh maaⁿg savaaræ bikʰæ ka▫o oh simræ har naam. ||160||

Because one combs her hair for corruption, while the other remembers the Name of the Lord. ||160||

ਕਬੀਰ ਥੂਨੀ ਪਾਈ ਥਿਤਿ ਭਈ ਸਤਿਗੁਰ ਬੰਧੀ ਧੀਰ ॥

Kabeer ṫʰoonee paa▫ee ṫʰiṫ bʰa▫ee saṫgur banḋʰee ḋʰeer.

Kabir! With the Support of the Lord’s Pillar, I have become steady and stable.

ਕਬੀਰ ਹੀਰਾ ਬਨਜਿਆ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰ ਤੀਰ ॥੧੬੧॥

Kabeer heeraa banji▫aa maan sarovar ṫeer. ||161||

The True Guru has given me courage. Kabir, I have purchased the diamond, on the banks of the Mansarovar Lake. ||161||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਹੀਰਾ ਜਨ ਜਉਹਰੀ ਲੇ ਕੈ ਮਾਂਡੈ ਹਾਟ ॥

Kabeer har heeraa jan ja▫uharee lé kæ maaⁿdæ haat.

Kabir! The Lord is the Diamond, and the Lord’s humble servant is the jeweler who has set up his shop.

ਜਬ ਹੀ ਪਾਈਅਹਿ ਪਾਰਖੂ ਤਬ ਹੀਰਨ ਕੀ ਸਾਟ ॥੧੬੨॥

Jab hee paa▫ee▫ah paarkʰoo ṫab heeran kee saat. ||162||

As soon as an appraiser is found, the price of the jewel is set. ||162||

ਕਬੀਰ ਕਾਮ ਪਰੇ ਹਰਿ ਸਿਮਰੀਐ ਐਸਾ ਸਿਮਰਹੁ ਨਿਤ ॥

Kabeer kaam paré har simree▫æ æsaa simrahu niṫ.

Kabir! You remember the Lord in meditation, only when the need arises. You should remember Him all the time.

ਅਮਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਗਇਆ ਬਹੋਰੈ ਬਿਤ ॥੧੬੩॥

Amraa pur baasaa karahu har ga▫i▫aa bahoræ biṫ. ||163||

You shall dwell in the city of immortality, and the Lord shall restore the wealth you lost. ||163||

ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਉ ਦੁਇ ਭਲੇ ਏਕੁ ਸੰਤੁ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ॥

Kabeer sévaa ka▫o ḋu▫é bʰalé ék sanṫ ik raam.

Kabir! It is good to perform selfless service for two - the Saints and the Lord.

ਰਾਮੁ ਜੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਤਿ ਕੋ ਸੰਤੁ ਜਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ॥੧੬੪॥

Raam jo ḋaaṫaa mukaṫ ko sanṫ japaavæ naam. ||164||

The Lord is the Giver of liberation, and the Saint inspires us to chant the Naam. ||164||

ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਮਾਰਗਿ ਪੰਡਿਤ ਗਏ ਪਾਛੈ ਪਰੀ ਬਹੀਰ ॥

Kabeer jih maarag pandiṫ ga▫é paachʰæ paree baheer.

Kabir! The crowds follow the path which the Pandits, the religious scholars, have taken.

ਇਕ ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਤਿਹ ਚੜਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰ ॥੧੬੫॥

Ik avgʰat gʰaatee raam kee ṫih chaṛ rahi▫o Kabeer. ||165||

There is a difficult and treacherous cliff on that path to the Lord; Kabir is climbing that cliff. ||165||

ਕਬੀਰ ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦੋਖੇ ਮੂਆ ਚਾਲਤ ਕੁਲ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥

Kabeer ḋunee▫aa ké ḋokʰé moo▫aa chaalaṫ kul kee kaan.

Kabir! The mortal dies of his worldly troubles and pain, after worrying about his family.

ਤਬ ਕੁਲੁ ਕਿਸ ਕਾ ਲਾਜਸੀ ਜਬ ਲੇ ਧਰਹਿ ਮਸਾਨਿ ॥੧੬੬॥

Ṫab kul kis kaa laajsee jab lé ḋʰarėh masaan. ||166||

Whose family is dishonored, when he is placed on the funeral pyre? ||166||

ਕਬੀਰ ਡੂਬਹਿਗੋ ਰੇ ਬਾਪੁਰੇ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੀ ਕਾਨਿ ॥

Kabeer doob▫higo ré baapuré baho logan kee kaan.

Kabir! You shall drown, you wretched being, from worrying about what other people think.

ਪਾਰੋਸੀ ਕੇ ਜੋ ਹੂਆ ਤੂ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਾਨੁ ॥੧੬੭॥

Paarosee ké jo hoo▫aa ṫoo apné bʰee jaan. ||167||

You know that whatever happens to your neighbors, will also happen to you. ||167||

ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਮਧੂਕਰੀ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਕੋ ਨਾਜੁ ॥

Kabeer bʰalee maḋʰookree naanaa biḋʰ ko naaj.

Kabir! Even dry bread, made of various grains, is good.

ਦਾਵਾ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਬਡਾ ਦੇਸੁ ਬਡ ਰਾਜੁ ॥੧੬੮॥

Ḋaavaa kaahoo ko nahee badaa ḋés bad raaj. ||168||

No one brags about it, throughout the vast country and great empire. ||168||

ਕਬੀਰ ਦਾਵੈ ਦਾਝਨੁ ਹੋਤੁ ਹੈ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਨਿਸੰਕ ॥

Kabeer ḋaavæ ḋaajʰan hoṫ hæ nirḋaavæ rahæ nisank.

Kabir! Those who brag, shall burn. Those who do not brag remain carefree.

ਜੋ ਜਨੁ ਨਿਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਸੋ ਗਨੈ ਇੰਦ੍ਰ ਸੋ ਰੰਕ ॥੧੬੯॥

Jo jan nirḋaavæ rahæ so ganæ inḋar so rank. ||169||

That humble being who does not brag, looks upon the gods and the poor alike. ||169||

ਕਬੀਰ ਪਾਲਿ ਸਮੁਹਾ ਸਰਵਰੁ ਭਰਾ ਪੀ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਨੀਰੁ ॥

Kabeer paal samuhaa sarvar bʰaraa pee na sakæ ko▫ee neer.

Kabir! The pool is filled to overflowing, but no one can drink the water from it.

ਭਾਗ ਬਡੇ ਤੈ ਪਾਇਓ ਤੂੰ ਭਰਿ ਭਰਿ ਪੀਉ ਕਬੀਰ ॥੧੭੦॥

Bʰaag badé ṫæ paa▫i▫o ṫooⁿ bʰar bʰar pee▫o Kabeer. ||170||

By great good fortune, you have found it; drink it handfuls, O Kabir. ||170||

ਕਬੀਰ ਪਰਭਾਤੇ ਤਾਰੇ ਖਿਸਹਿ ਤਿਉ ਇਹੁ ਖਿਸੈ ਸਰੀਰੁ ॥

Kabeer parbʰaaṫé ṫaaré kʰisėh ṫi▫o ih kʰisæ sareer.

Kabir! Just as the stars disappear at dawn, so shall this body disappear.

ਏ ਦੁਇ ਅਖਰ ਨਾ ਖਿਸਹਿ ਸੋ ਗਹਿ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰੁ ॥੧੭੧॥

É ḋu▫é akʰar naa kʰisėh so gėh rahi▫o Kabeer. ||171||

Only the letters of God’s Name do not disappear; Kabir holds these tight. ||171||

ਕਬੀਰ ਕੋਠੀ ਕਾਠ ਕੀ ਦਹ ਦਿਸਿ ਲਾਗੀ ਆਗਿ ॥

Kabeer kotʰee kaatʰ kee ḋah ḋis laagee aag.

Kabir! The wooden house is burning on all sides.

ਪੰਡਿਤ ਪੰਡਿਤ ਜਲਿ ਮੂਏ ਮੂਰਖ ਉਬਰੇ ਭਾਗਿ ॥੧੭੨॥

Pandiṫ pandiṫ jal moo▫é moorakʰ ubré bʰaag. ||172||

The Pandits, the religious scholars, have been burnt to death, while the illiterate ones run to safety. ||172||

ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਦੂਰਿ ਕਰੁ ਕਾਗਦ ਦੇਹ ਬਿਹਾਇ ॥

Kabeer sansaa ḋoor kar kaagaḋ ḋéh bihaa▫é.

Kabir! Give up your skepticism; let your papers float away.

ਬਾਵਨ ਅਖਰ ਸੋਧਿ ਕੈ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੧੭੩॥

Baavan akʰar soḋʰ kæ har charnee chiṫ laa▫é. ||173||

Find the essence of the letters of the alphabet, and focus your consciousness on the Lord. ||173||

ਕਬੀਰ ਸੰਤੁ ਨ ਛਾਡੈ ਸੰਤਈ ਜਉ ਕੋਟਿਕ ਮਿਲਹਿ ਅਸੰਤ ॥

Kabeer sanṫ na chʰaadæ sanṫ▫ee ja▫o kotik milėh asanṫ.

Kabir! The Saint does not forsake his Saintly nature, even though he meets with millions of evil-doers.

ਮਲਿਆਗਰੁ ਭੁਯੰਗਮ ਬੇਢਿਓ ਤ ਸੀਤਲਤਾ ਨ ਤਜੰਤ ॥੧੭੪॥

Mali▫aagar bʰuyangam bédʰi▫o ṫa seeṫalṫaa na ṫajanṫ. ||174||

Even when sandalwood is surrounded by snakes, it does not give up its cooling fragrance. ||174||

ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਭਇਆ ਪਾਇਆ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੁ ॥

Kabeer man seeṫal bʰa▫i▫aa paa▫i▫aa barahm gi▫aan.

Kabir! My mind is cooled and soothed; I have become God-conscious.

ਜਿਨਿ ਜੁਆਲਾ ਜਗੁ ਜਾਰਿਆ ਸੁ ਜਨ ਕੇ ਉਦਕ ਸਮਾਨਿ ॥੧੭੫॥

Jin ju▫aalaa jag jaari▫aa so jan ké uḋak samaan. ||175||

The fire which has burnt the world is like water to the Lord’s humble servant. ||175||

ਕਬੀਰ ਸਾਰੀ ਸਿਰਜਨਹਾਰ ਕੀ ਜਾਨੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

Kabeer saaree sirjanhaar kee jaanæ naahee ko▫é.

Kabir! No one knows the Play of the Creator Lord.

ਕੈ ਜਾਨੈ ਆਪਨ ਧਨੀ ਕੈ ਦਾਸੁ ਦੀਵਾਨੀ ਹੋਇ ॥੧੭੬॥

Kæ jaanæ aapan ḋʰanee kæ ḋaas ḋeevaanee ho▫é. ||176||

Only the Lord Himself and the slaves at His Court understand it. ||176||

ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਭਈ ਜੋ ਭਉ ਪਰਿਆ ਦਿਸਾ ਗਈ ਸਭ ਭੂਲਿ ॥

Kabeer bʰalee bʰa▫ee jo bʰa▫o pari▫aa ḋisaa ga▫eeⁿ sabʰ bʰool.

Kabir! It is good that I feel the Fear of God; I have forgotten everything else.

TOP OF PAGE