ਹਰਿ ਅੰਦਰਲਾ ਪਾਪੁ ਪੰਚਾ ਨੋ ਉਘਾ ਕਰਿ ਵੇਖਾਲਿਆ ॥

Har anḋarlaa paap panchaa no ugʰaa kar vékʰaali▫aa.

The Lord has exposed the penitent’s secret sin to the elders.

ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਮਕੰਕਰਾ ਨੋ ਆਖਿ ਛਡਿਆ ਏਸੁ ਤਪੇ ਨੋ ਤਿਥੈ ਖੜਿ ਪਾਇਹੁ ਜਿਥੈ ਮਹਾ ਮਹਾਂ ਹਤਿਆਰਿਆ ॥

Ḋʰaram raa▫é jamkankraa no aakʰ chʰadi▫aa és ṫapé no ṫiṫʰæ kʰaṛ paa▫ihu jiṫʰæ mahaa mahaaⁿ haṫi▫aari▫aa.

The Righteous Judge of Dharma said to the Messenger of Death, “Take this penitent and put him with the worst of the worst murderers”.

ਫਿਰਿ ਏਸੁ ਤਪੇ ਦੈ ਮੁਹਿ ਕੋਈ ਲਗਹੁ ਨਾਹੀ ਏਹੁ ਸਤਿਗੁਰਿ ਹੈ ਫਿਟਕਾਰਿਆ ॥

Fir és ṫapé ḋæ muhi ko▫ee lagahu naahee éhu saṫgur hæ fitkaari▫aa.

No one is to look at the face of this penitent again. He has been cursed by the True Guru.

ਹਰਿ ਕੈ ਦਰਿ ਵਰਤਿਆ ਸੁ ਨਾਨਕਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਇਆ ॥

Har kæ ḋar varṫi▫aa so Naanak aakʰ suṇaa▫i▫aa.

Nanak speaks and reveals what has taken place in the Court of the Lord.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜੁ ਦਯਿ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧॥

So boojʰæ jo ḋa▫yi savaari▫aa. ||1||

He alone understands, who is blessed and adorned by the Lord. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥

Har bʰagṫaaⁿ har aaraaḋʰi▫aa har kee vadi▫aa▫ee.

The devotees of the Lord worship and adore the Lord, and the glorious greatness of the Lord.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਭਗਤ ਨਿਤ ਗਾਂਵਦੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਖਦਾਈ ॥

Har keerṫan bʰagaṫ niṫ gaaⁿvḋé har naam sukʰ▫ḋaa▫ee.

The Lord’s devotees continually sing the Kirtan of His Praises; the Name of the Lord is the Giver of peace.

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਨਿਤ ਨਾਵੈ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਬਖਸੀਅਨੁ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥

Har bʰagṫaaⁿ no niṫ naavæ ḋee vadi▫aa▫ee bakʰsee▫an niṫ chaṛæ savaa▫ee.

The Lord ever bestows upon His devotees the glorious greatness of His Name, which increases day by day.

ਹਰਿ ਭਗਤਾਂ ਨੋ ਥਿਰੁ ਘਰੀ ਬਹਾਲਿਅਨੁ ਅਪਣੀ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥

Har bʰagṫaaⁿ no ṫʰir gʰaree bahaali▫an apṇee pæj rakʰaa▫ee.

The Lord inspires His devotees to sit, steady and stable, in the home of their inner being. He preserves their honor.

ਨਿੰਦਕਾਂ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਬਹੁ ਦੇਇ ਸਜਾਈ ॥

Ninḋkaaⁿ paashu har lékʰaa mangsee baho ḋé▫é sajaa▫ee.

The Lord summons the slanderers to answer for their accounts, and He punishes them severely.

ਜੇਹਾ ਨਿੰਦਕ ਅਪਣੈ ਜੀਇ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਹੋ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥

Jéhaa ninḋak apṇæ jee▫é kamaavḋé ṫého fal paa▫ee.

As the slanderers think of acting, so are the fruits they obtain.

ਅੰਦਰਿ ਕਮਾਣਾ ਸਰਪਰ ਉਘੜੈ ਭਾਵੈ ਕੋਈ ਬਹਿ ਧਰਤੀ ਵਿਚਿ ਕਮਾਈ ॥

Anḋar kamaaṇaa sarpar ugʰ▫ṛæ bʰaavæ ko▫ee bahi ḋʰarṫee vich kamaa▫ee.

Actions done in secrecy are sure to come to light, even if one does it underground.

ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸਿਆ ਹਰਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥

Jan Naanak ḋékʰ vigsi▫aa har kee vadi▫aa▫ee. ||2||

Servant Nanak blossoms forth in joy, beholding the glorious greatness of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥

Pa▫oṛee mėhlaa 5.

Pauree, Fifth Mehl:

ਭਗਤ ਜਨਾਂ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਹੈ ਕਿਆ ਪਾਪੀ ਕਰੀਐ ॥

Bʰagaṫ janaaⁿ kaa raakʰaa har aap hæ ki▫aa paapee karee▫æ.

The Lord Himself is the Protector of His devotees; what can the sinner do to them?

ਗੁਮਾਨੁ ਕਰਹਿ ਮੂੜ ਗੁਮਾਨੀਆ ਵਿਸੁ ਖਾਧੀ ਮਰੀਐ ॥

Gumaan karahi mooṛ gumaanee▫aa vis kʰaaḋʰee maree▫æ.

The proud fool acts in pride, and eating his own poison, he dies.

ਆਇ ਲਗੇ ਨੀ ਦਿਹ ਥੋੜੜੇ ਜਿਉ ਪਕਾ ਖੇਤੁ ਲੁਣੀਐ ॥

Aa▫é lagé nee ḋih ṫʰoṛ▫ṛé ji▫o pakaa kʰéṫ luṇee▫æ.

His few days have come to an end, and he is cut down like the crop at harvest.

ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਤੇਵੇਹੋ ਭਣੀਐ ॥

Jéhé karam kamaavḋé ṫévého bʰaṇee▫æ.

According to one’s actions, so is one spoken of.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਾ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਹੈ ਸਭਨਾ ਦਾ ਧਣੀਐ ॥੩੦॥

Jan Naanak kaa kʰasam vadaa hæ sabʰnaa ḋaa ḋʰaṇee▫æ. ||30||

Glorious and great is the Lord and Master of servant Nanak; He is the Master of all. ||30||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਿਆ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

Manmukʰ moolhu bʰuli▫aa vich lab lobʰ ahaⁿkaar.

The self-willed Manmukhs forget the Primal Lord, the Source of all; they are caught in greed and egotism.

ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Jʰagṛaa karḋi▫aa an▫ḋin guḋræ sabaḋ na karahi veechaar.

They pass their nights and days in conflict and struggle; they do not contemplate the Word of the Shabad.

ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਸਭ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

Suḋʰ maṫ karṫæ sabʰ hir la▫ee bolan sabʰ vikaar.

The Creator has taken away all their understanding and purity; all their speech is evil and corrupt.

ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਹਿ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸਨਾ ਬਹੁ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੵਾਰੁ ॥

Ḋiṫæ kiṫæ na sanṫokʰee▫ah anṫar ṫisnaa baho agi▫aan anḋʰ▫yaar.

No matter what they are given, they are not satisfied; within their hearts there is great desire, ignorance and darkness.

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲੋ ਤੁਟੀ ਭਲੀ ਜਿਨ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥

Naanak manmukʰaa naalo ṫutee bʰalee jin maa▫i▫aa moh pi▫aar. ||1||

O Nanak! It is good to break away from the self-willed Manmukhs, who have love and attachment to Maya. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਹੈ ਤਿਨੑਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

Jinaa anḋar ḋoojaa bʰaa▫o hæ ṫinĥaa gurmukʰ pareeṫ na ho▫é.

Those whose hearts are filled with the love of duality, do not love the Gurmukhs.

ਓਹੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕੋਇ ॥

Ohu aavæ jaa▫é bʰavaa▫ee▫æ supnæ sukʰ na ko▫é.

They come and go, and wander in reincarnation; even in their dreams, they find no peace.

ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਉਚਰੈ ਕੂੜਿ ਲਗਿਆ ਕੂੜੁ ਹੋਇ ॥

Kooṛ kamaavæ kooṛ uchræ kooṛ lagi▫aa kooṛ ho▫é.

They practice falsehood and they speak falsehood; attached to falsehood, they become false.

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਿ ਬਿਨਸੈ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥

Maa▫i▫aa moh sabʰ ḋukʰ hæ ḋukʰ binsæ ḋukʰ ro▫é.

The love of Maya is total pain; in pain they perish, and in pain they cry out.

ਨਾਨਕ ਧਾਤੁ ਲਿਵੈ ਜੋੜੁ ਨ ਆਵਈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

Naanak ḋʰaaṫ livæ joṛ na aavee jé lochæ sabʰ ko▫é.

O Nanak! There can be no union between the love of worldliness and the love of the Lord, no matter how much everyone may desire it.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਪਇਆ ਤਿਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

Jin ka▫o poṫæ punn pa▫i▫aa ṫinaa gur sabḋee sukʰ ho▫é. ||2||

Those who have the treasure of virtuous deeds find peace through the Word of the Guru’s Shabad. ||2||

ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥

Pa▫oṛee mėhlaa 5.

Pauree, Fifth Mehl:

ਨਾਨਕ ਵੀਚਾਰਹਿ ਸੰਤ ਮੁਨਿ ਜਨਾਂ ਚਾਰਿ ਵੇਦ ਕਹੰਦੇ ॥

Naanak vichaarėh sanṫ mun janaaⁿ chaar véḋ kahanḋé.

O Nanak! The Saints and the silent sages think, and the four Vedas proclaim,

ਭਗਤ ਮੁਖੈ ਤੇ ਬੋਲਦੇ ਸੇ ਵਚਨ ਹੋਵੰਦੇ ॥

Bʰagaṫ mukʰæ ṫé bolḋé sé vachan hovanḋé.

that whatever the Lord’s devotees speak comes to pass.

ਪਰਗਟ ਪਾਹਾਰੈ ਜਾਪਦੇ ਸਭਿ ਲੋਕ ਸੁਣੰਦੇ ॥

Pargat pahaaræ jaapḋé sabʰ lok suṇanḋé.

He is revealed in His cosmic workshop; all people hear of it.

ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਇਨਿ ਮੁਗਧ ਨਰ ਸੰਤ ਨਾਲਿ ਖਹੰਦੇ ॥

Sukʰ na paa▫in mugaḋʰ nar sanṫ naal kʰahanḋé.

The foolish people, who fight with the Saints, find no peace.

ਓਇ ਲੋਚਨਿ ਓਨਾ ਗੁਣਾ ਨੋ ਓਇ ਅਹੰਕਾਰਿ ਸੜੰਦੇ ॥

O▫é lochan onaa guṇaa no o▫é ahaⁿkaar saṛanḋé.

The Saints seek to bless them with virtue, but they are burning with egotism.

ਓਇ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਜਾਂ ਭਾਗ ਧੁਰਿ ਮੰਦੇ ॥

O▫é véchaaré ki▫aa karahi jaaⁿ bʰaag ḋʰur manḋé.

What can those wretched ones do? Their evil destiny was preordained.

TOP OF PAGE