ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਮਰੈ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥

Naanak man hee ṫé man maani▫aa naa kichʰ maræ na jaa▫é. ||2||

O Nanak! Through the mind, the mind is satisfied, and then, nothing comes or goes. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰੁ ਹੈ ਮਿਲਣਾ ਸੰਜੋਗੀ ॥

Kaa▫i▫aa kot apaar hæ milṇaa sanjogee.

The body is the fortress of the Infinite Lord; it is obtained only by destiny.

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਆਪਿ ਵਸਿ ਰਹਿਆ ਆਪੇ ਰਸ ਭੋਗੀ ॥

Kaa▫i▫aa anḋar aap vas rahi▫aa aapé ras bʰogee.

The Lord Himself dwells within the body; He Himself is the Enjoyer of pleasures.

ਆਪਿ ਅਤੀਤੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਨਿਰਜੋਗੁ ਹਰਿ ਜੋਗੀ ॥

Aap aṫeeṫ alipaṫ hæ nirjog har jogee.

He Himself remains detached and unaffected; while unattached, He is still attached.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਹਰਿ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੀ ॥

Jo ṫis bʰaavæ so karé har karé so hogee.

He does whatever He pleases, and whatever He does, comes to pass.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਲਹਿ ਜਾਹਿ ਵਿਜੋਗੀ ॥੧੩॥

Har gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ lėh jaahi vijogee. ||13||

The Gurmukh meditates on the Lord’s Name, and separation from the Lord is ended. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਆਪਿ ਅਖਾਇਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥

vaahu vaahu aap akʰaa▫iḋaa gur sabḋee sach so▫é.

‘Waaho! Waaho!’ The Lord Himself causes us to praise Him, through the True Word of the Guru’s Shabad.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਿਫਤਿ ਸਲਾਹ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥

vaahu vaahu sifaṫ salaah hæ gurmukʰ boojʰæ ko▫é.

‘Waaho! Waaho!’ is His Eulogy and Praise; how rare are the Gurmukhs who understand this.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥

vaahu vaahu baṇee sach hæ sach milaavaa ho▫é.

‘Waaho! Waaho!’ is the True Word of His Bani, by which we meet our True Lord.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੧॥

Naanak vaahu vaahu karṫi▫aa parabʰ paa▫i▫aa karam paraapaṫ ho▫é. ||1||

O Nanak! Chanting ‘Waaho! Waaho!’ God is attained; by His Grace, He is obtained. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤੀ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥

vaahu vaahu karṫee rasnaa sabaḋ suhaa▫ee.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’ the tongue is adorned with the Word of the Shabad.

ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਈ ॥

Pooræ sabaḋ parabʰ mili▫aa aa▫ee.

Through the Perfect Shabad, one comes to meet God.

ਵਡਭਾਗੀਆ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਮੁਹਹੁ ਕਢਾਈ ॥

vadbʰaagee▫aa vaahu vaahu muhhu kadʰaa▫ee.

How very fortunate are those who with their mouths, chant ‘Waaho! Waaho!’

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਹਿ ਸੇਈ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਤਿਨੑ ਕਉ ਪਰਜਾ ਪੂਜਣ ਆਈ ॥

vaahu vaahu karahi sé▫ee jan sohṇé ṫinĥ ka▫o parjaa poojaṇ aa▫ee.

How beautiful are those persons who chant ‘Waaho! Waaho!’; people come to venerate them.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥

vaahu vaahu karam paraapaṫ hovæ Naanak ḋar sachæ sobʰaa paa▫ee. ||2||

‘Waaho! Waaho!’ is obtained by His Grace; O Nanak! Honor is obtained at the Gate of the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਕਾਇਆ ਗੜੑ ਭੀਤਰਿ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥

Bajar kapaat kaa▫i▫aa gaṛĥ bʰeeṫar kooṛ kusaṫ abʰimaanee.

Within the fortress of the body are the hard and rigid doors of falsehood, deception and pride.

ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨੀ ॥

Bʰaram bʰoolé naḋar na aavnee manmukʰ anḋʰ agi▫aanee.

Deluded by doubt, the blind and ignorant self-willed Manmukhs cannot see them.

ਉਪਾਇ ਕਿਤੈ ਨ ਲਭਨੀ ਕਰਿ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਵਾਨੀ ॥

Upaa▫é kiṫæ na labʰnee kar bʰékʰ ṫʰaké bʰékʰvaanee.

They cannot be found by any efforts; wearing their religious robes, the wearers have grown weary of trying.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਲਾਈਅਨੑਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪਾਨੀ ॥

Gur sabḋee kʰolaa▫ee▫aniĥ har naam japaanee.

The doors are opened only by the Word of the Guru’s Shabad, and then, one chants the Name of the Lord.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨ ਪੀਆ ਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਨੀ ॥੧੪॥

Har jee▫o amriṫ birakʰ hæ jin pee▫aa ṫé ṫaripṫaanee. ||14||

The Dear Lord is the Tree of Ambrosial Nectar; those who drink this Nectar are satisfied. ||14||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਰੈਣਿ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

vaahu vaahu karṫi▫aa ræṇ sukʰ vihaa▫é.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’ the night of one’s life passes in peace.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥

vaahu vaahu karṫi▫aa saḋaa anand hovæ méree maa▫é.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’ I am in eternal bliss, O my mother!

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

vaahu vaahu karṫi▫aa har si▫o liv laa▫é.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’, I have fallen in love with the Lord.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਮੀ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਇ ॥

vaahu vaahu karmee bolæ bolaa▫é.

‘Waaho! Waaho!’ Through the karma of good deeds, I chant it, and inspire others to chant it as well.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥

vaahu vaahu karṫi▫aa sobʰaa paa▫é.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’, one obtains honor.

ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਤਿ ਰਜਾਇ ॥੧॥

Naanak vaahu vaahu saṫ rajaa▫é. ||1||

O Nanak! ‘Waaho! Waaho!’ is the Will of the True Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧੀ ਭਾਲਿ ॥

vaahu vaahu baṇee sach hæ gurmukʰ laḋʰee bʰaal.

‘Waaho! Waaho!’ is the Bani of the True Word. Searching, the Gurmukhs have found it.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਸਬਦੇ ਉਚਰੈ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਲਿ ॥

vaahu vaahu sabḋé uchræ vaahu vaahu hirḋæ naal.

‘Waaho! Waaho!’ They chant the Word of the Shabad. ‘Waaho! Waaho!’ They enshrine it in their hearts.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਕਰਤਿਆ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਲਿ ॥

vaahu vaahu karṫi▫aa har paa▫i▫aa sėhjé gurmukʰ bʰaal.

Chanting ‘Waaho! Waaho!’ the Gurmukhs easily obtain the Lord, after searching.

ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੨॥

Sé vadbʰaagee naankaa har har riḋæ samaal. ||2||

O Nanak! Very fortunate are those who reflect upon the Lord, Har, Har, within their hearts. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਏ ਮਨਾ ਅਤਿ ਲੋਭੀਆ ਨਿਤ ਲੋਭੇ ਰਾਤਾ ॥

É manaa aṫ lobʰee▫aa niṫ lobʰé raaṫaa.

O my utterly greedy mind, you are constantly engrossed in greed.

ਮਾਇਆ ਮਨਸਾ ਮੋਹਣੀ ਦਹ ਦਿਸ ਫਿਰਾਤਾ ॥

Maa▫i▫aa mansaa mohṇee ḋah ḋis firaaṫaa.

In your desire for the enticing Maya, you wander in the ten directions.

ਅਗੈ ਨਾਉ ਜਾਤਿ ਨ ਜਾਇਸੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਖਾਤਾ ॥

Agæ naa▫o jaaṫ na jaa▫isee manmukʰ ḋukʰ kʰaaṫaa.

Your name and social status shall not go with you hereafter; the self-willed Manmukh is consumed by pain.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਫੀਕਾ ਬੋਲਾਤਾ ॥

Rasnaa har ras na chakʰi▫o feekaa bolaaṫaa.

Your tongue does not taste the sublime essence of the Lord; it utters only insipid words.

ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚਾਖਿਆ ਸੇ ਜਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਤਾ ॥੧੫॥

Jinaa gurmukʰ amriṫ chaakʰi▫aa sé jan ṫaripṫaaṫaa. ||15||

Those Gurmukhs who drink the Ambrosial Nectar are satisfied. ||15||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥

vaahu vaahu ṫis no aakʰee▫æ jė sachaa gahir gambʰeer.

Chant ‘Waaho! Waaho!’ to the Lord, who is True, profound and unfathomable.

ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਗੁਣਦਾਤਾ ਮਤਿ ਧੀਰੁ ॥

vaahu vaahu ṫis no aakʰee▫æ jė guṇḋaaṫaa maṫ ḋʰeer.

Chant ‘Waaho! Waaho!’ to the Lord, who is the Giver of virtue, intelligence and patience.

TOP OF PAGE