ਨਾਨਕ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥

Naanak vaahu vaahu gurmukʰ paa▫ee▫æ an▫ḋin naam la▫é▫é. ||1||

O Nanak! ‘Waaho! Waaho!’ This is obtained by the Gurmukhs, who hold tight to the Naam, night and day. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

Bin saṫgur sévé saaṫ na aavee ḋoojee naahee jaa▫é.

Without serving the True Guru, peace is not obtained, and the sense of duality does not depart.

ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥

Jé bahuṫéraa lochee▫æ viṇ karmæ na paa▫i▫aa jaa▫é.

No matter how much one may wish, without the Lord’s Grace, He is not found.

ਜਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥

Jinĥaa anṫar lobʰ vikaar hæ ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é.

Those who are filled with greed and corruption are ruined by the love of duality.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥

Jamaṇ maraṇ na chuk▫ee ha▫umæ vich ḋukʰ paa▫é.

They cannot escape birth and death, and with egotism within them, they suffer in misery.

ਜਿਨੑਾ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੁ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥

Jinĥaa saṫgur si▫o chiṫ laa▫i▫aa so kʰaalee ko▫ee naahi.

Those who center their consciousness on the True Guru, never go empty-handed.

ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥

Ṫin jam kee ṫalab na hova▫ee naa o▫é ḋukʰ sahaahi.

They are not summoned by the Messenger of Death, and they do not suffer with pain.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥

Naanak gurmukʰ ubré sachæ sabaḋ samaahi. ||2||

O Nanak! The Gurmukhs are saved; they merge in the True Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਢਾਢੀ ਤਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਿ ਖਸਮੈ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥

Dʰaadʰee ṫis no aakʰee▫æ jė kʰasmæ ḋʰaré pi▫aar.

He alone is called a minstrel, who enshrines love for his Lord and Master.

ਦਰਿ ਖੜਾ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Ḋar kʰaṛaa sévaa karé gur sabḋee veechaar.

Standing at the Lord’s Door, he serves the Lord, and reflects upon the Word of the Guru’s Shabad.

ਢਾਢੀ ਦਰੁ ਘਰੁ ਪਾਇਸੀ ਸਚੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Dʰaadʰee ḋar gʰar paa▫isee sach rakʰæ ur ḋʰaar.

The minstrel attains the Lord’s Gate and Mansion, and he keeps the True Lord clasped to his heart.

ਢਾਢੀ ਕਾ ਮਹਲੁ ਅਗਲਾ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿ ॥

Dʰaadʰee kaa mahal aglaa har kæ naa▫é pi▫aar.

The status of the minstrel is exalted; he loves the Name of the Lord.

ਢਾਢੀ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਿਸਤਾਰਿ ॥੧੮॥

Dʰaadʰee kee sévaa chaakree har jap har nisṫaar. ||18||

The service of the minstrel is to meditate on the Lord; he is emancipated by the Lord. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਗੂਜਰੀ ਜਾਤਿ ਗਵਾਰਿ ਜਾ ਸਹੁ ਪਾਏ ਆਪਣਾ ॥

Goojree jaaṫ gavaar jaa saho paa▫é aapṇaa.

The milkmaid’s status is very low, but she attains her Husband Lord

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਜਪੁ ਜਾਪਣਾ ॥

Gur kæ sabaḋ veechaar an▫ḋin har jap jaapṇaa.

when she reflects upon the Word of the Guru’s Shabad, and chants the Lord’s Name, night and day.

ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਭਉ ਪਵੈ ਸਾ ਕੁਲਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥

Jis saṫgur milæ ṫis bʰa▫o pavæ saa kulvanṫee naar.

She who meets the True Guru, lives in the Fear of God; she is a woman of noble birth.

ਸਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੰਤ ਕਾ ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕੀਤੀ ਕਰਤਾਰਿ ॥

Saa hukam pachʰaaṇæ kanṫ kaa jis no kirpaa keeṫee karṫaar.

She alone realizes the Hukam of her Husband Lord’s Command, who is blessed by the Creator Lord’s Mercy.

ਓਹ ਕੁਚਜੀ ਕੁਲਖਣੀ ਪਰਹਰਿ ਛੋਡੀ ਭਤਾਰਿ ॥

Oh kuchjee kulkʰaṇee par▫har chʰodee bʰaṫaar.

She who is of little merit and ill-mannered, is discarded and forsaken by her Husband Lord.

ਭੈ ਪਇਐ ਮਲੁ ਕਟੀਐ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਸਰੀਰੁ ॥

Bʰæ pa▫i▫æ mal katee▫æ nirmal hovæ sareer.

By the Fear of God, filth is washed off, and the body becomes immaculately pure.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਮਤਿ ਊਤਮ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਜਪਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥

Anṫar pargaas maṫ ooṫam hovæ har jap guṇee gaheer.

The soul is enlightened, and the intellect is exalted, meditating on the Lord, the ocean of excellence.

ਭੈ ਵਿਚਿ ਬੈਸੈ ਭੈ ਰਹੈ ਭੈ ਵਿਚਿ ਕਮਾਵੈ ਕਾਰ ॥

Bʰæ vich bæsæ bʰæ rahæ bʰæ vich kamaavæ kaar.

One who dwells in the Fear of God, lives in the Fear of God, and acts in the Fear of God.

ਐਥੈ ਸੁਖੁ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥

Æṫʰæ sukʰ vaḋi▫aa▫ee▫aa ḋargėh mokʰ ḋu▫aar.

He obtains peace and glorious greatness here, in the Lord’s Court, and at the Gate of Salvation.

ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਪਾਈਐ ਮਿਲਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥

Bʰæ ṫé nirbʰa▫o paa▫ee▫æ mil joṫee joṫ apaar.

Through the Fear of God, the Fearless Lord is obtained, and one’s light merges in the Infinite Light.

ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸਾ ਭਲੀ ਜਿਸ ਨੋ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥

Naanak kʰasmæ bʰaavæ saa bʰalee jis no aapé bakʰsé karṫaar. ||1||

O Nanak! That bride alone is good, who is pleasing to her Lord and Master, and whom the Creator Lord Himself forgives. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਚੇ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥

Saḋaa saḋaa salaahee▫æ saché ka▫o bal jaa▫o.

Praise the Lord, forever and ever, and make yourself a sacrifice to the True Lord.

ਨਾਨਕ ਏਕੁ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਸਾ ਜਿਹਵਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥

Naanak ék chʰod ḋoojæ lagæ saa jihvaa jal jaa▫o. ||2||

O Nanak! Let that tongue be burnt, which renounces the One Lord, and attaches itself to another. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਅੰਸਾ ਅਉਤਾਰੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥

Ansaa a▫uṫaar upaa▫i▫on bʰaa▫o ḋoojaa kee▫aa.

From a single particle of His greatness, He created His incarnations, but they indulged in the love of duality.

ਜਿਉ ਰਾਜੇ ਰਾਜੁ ਕਮਾਵਦੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭਿੜੀਆ ॥

Ji▫o raajé raaj kamaavḋé ḋukʰ sukʰ bʰiṛee▫aa.

They ruled like kings, and fought for pleasure and pain.

ਈਸਰੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੇਵਦੇ ਅੰਤੁ ਤਿਨੑੀ ਨ ਲਹੀਆ ॥

Eesar barahmaa sévḋé anṫ ṫinĥee na lahee▫aa.

Those who serve Shiva and Brahma do not find the limits of the Lord.

ਨਿਰਭਉ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਅਲਖੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟੀਆ ॥

Nirbʰa▫o nirankaar alakʰ hæ gurmukʰ pargatee▫aa.

The Fearless, Formless Lord is unseen and invisible; He is revealed only to the Gurmukh.

ਤਿਥੈ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਨ ਵਿਆਪਈ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਥੀਆ ॥੧੯॥

Ṫiṫʰæ sog vijog na vi▫aapa▫ee asṫʰir jag ṫʰee▫aa. ||19||

There, one does not suffer sorrow or separation; he becomes stable and immortal in the world. ||19||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਏਹੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਹੈ ਜੇਤਾ ਹੈ ਆਕਾਰੁ ॥

Éhu sabʰ kichʰ aavaṇ jaaṇ hæ jéṫaa hæ aakaar.

All these things come and go, all these things of the world.

ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਹੋਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥

Jin éhu lékʰaa likʰi▫aa so ho▫aa parvaaṇ.

One who knows this written account is acceptable and approved.

ਨਾਨਕ ਜੇ ਕੋ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥੧॥

Naanak jé ko aap gaṇaa▫iḋaa so moorakʰ gaavaar. ||1||

O Nanak! Anyone who takes pride in himself is foolish and unwise. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਪੀਲਕੁ ਗੁਰੂ ਗਿਆਨੁ ਕੁੰਡਾ ਜਹ ਖਿੰਚੇ ਤਹ ਜਾਇ ॥

Man kunchar peelak guroo gi▫aan kundaa jah kʰinché ṫah jaa▫é.

The mind is the elephant, the Guru is the elephant-driver, and knowledge is the whip. Wherever the Guru drives the mind, it goes.

ਨਾਨਕ ਹਸਤੀ ਕੁੰਡੇ ਬਾਹਰਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥੨॥

Naanak hasṫee kundé baahraa fir fir ujʰaṛ paa▫é. ||2||

O Nanak! Without the whip, the elephant wanders into the wilderness, again and again. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਅਰਦਾਸਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥

Ṫis aagæ arḋaas jin upaa▫i▫aa.

I offer my prayer to the One, from whom I was created.

TOP OF PAGE