ਮਨਮੁਖ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥

Manmukʰ maa▫i▫aa moh hæ naam na lago pi▫aar.

The self-willed Manmukh is emotionally attached to Maya - he has no love for the Naam.

ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਆਹਾਰੁ ॥

Kooṛ kamaavæ kooṛ sangrahæ kooṛ karé aahaar.

He practices falsehood, gathers in falsehood, and makes falsehood his sustenance.

ਬਿਖੁ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਚਿ ਮਰਹਿ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰੁ ॥

Bikʰ maa▫i▫aa ḋʰan sanch marėh anṫé ho▫é sabʰ chʰaar.

He collects the poisonous wealth of Maya, and then dies; in the end, it is all reduced to ashes.

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਚ ਸੰਜਮ ਕਰਹਿ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

Karam ḋʰaram such sanjam karahi anṫar lobʰ vikaar.

He practices religious rituals, purity and austere self-discipline, but within, there is greed and corruption.

ਨਾਨਕ ਜਿ ਮਨਮੁਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨਾ ਪਵੈ ਦਰਗਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੨॥

Naanak jė manmukʰ kamaavæ so ṫʰaa▫é naa pavæ ḋargahi ho▫é kʰu▫aar. ||2||

O Nanak! Whatever the self-willed Manmukh does, is not acceptable; in the Court of the Lord, he is dishonored. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਖਾਣੀ ਆਪੇ ਬਾਣੀ ਆਪੇ ਖੰਡ ਵਰਭੰਡ ਕਰੇ ॥

Aapé kʰaaṇee aapé baṇee aapé kʰand varbʰand karé.

He Himself created the four sources of creation, and He Himself fashioned speech; He Himself formed the worlds and solar systems.

ਆਪਿ ਸਮੁੰਦੁ ਆਪਿ ਹੈ ਸਾਗਰੁ ਆਪੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਰਤਨ ਧਰੇ ॥

Aap samunḋ aap hæ saagar aapé hee vich raṫan ḋʰaré.

He Himself is the ocean, and He Himself is the sea; He Himself puts the pearls in it.

ਆਪਿ ਲਹਾਏ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਹਰੇ ॥

Aap lahaa▫é karé jis kirpaa jis no gurmukʰ karé haré.

By His Grace, the Lord enables the Gurmukh to find these pearls.

ਆਪੇ ਭਉਜਲੁ ਆਪਿ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਆਪੇ ਖੇਵਟੁ ਆਪਿ ਤਰੇ ॥

Aapé bʰa▫ojal aap hæ bohiṫʰaa aapé kʰévat aap ṫaré.

He Himself is the terrifying world-ocean, and He Himself is the boat; He Himself is the boatman, and He Himself ferries us across.

ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਤੁਝੈ ਸਰੇ ॥੯॥

Aapé karé karaa▫é karṫaa avar na ḋoojaa ṫujʰæ saré. ||9||

The Creator Himself acts, and causes us to act; no one else can equal You, Lord. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

Saṫgur kee sévaa safal hæ jé ko karé chiṫ laa▫é.

Fruitful is service to the True Guru, if one does so with a sincere mind.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Naam paḋaaraṫʰ paa▫ee▫æ achinṫ vasæ man aa▫é.

The treasure of the Naam, is obtained, and the mind comes to be free of anxiety.

ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਟੀਐ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਜਾਇ ॥

Janam maran ḋukʰ katee▫æ ha▫umæ mamṫaa jaa▫é.

The pains of birth and death are eradicated, and the mind is rid of egotism and self-conceit.

ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਈਐ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥

Uṫam paḋvee paa▫ee▫æ saché rahæ samaa▫é.

One achieves the ultimate state, and remains absorbed in the True Lord.

ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਜਿਨ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥੧॥

Naanak poorab jin ka▫o likʰi▫aa ṫinaa saṫgur mili▫aa aa▫é. ||1||

O Nanak! The True Guru comes and meets those who have such preordained destiny. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਕਲਿਜੁਗ ਬੋਹਿਥੁ ਹੋਇ ॥

Naam raṫaa saṫguroo hæ kalijug bohiṫʰ ho▫é.

The True Guru is imbued with the Naam, the Name of the Lord; He is the boat in this Dark Age of Kali Yuga.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪਾਰਿ ਪਵੈ ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

Gurmukʰ hovæ so paar pavæ jinaa anḋar sachaa so▫é.

One who becomes Gurmukh crosses over; the True Lord dwells within him.

ਨਾਮੁ ਸਮੑਾਲੇ ਨਾਮੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

Naam samĥaalé naam sangrahæ naamé hee paṫ ho▫é.

He remembers the Naam, he gathers in the Naam, and he obtains honor through the Naam.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥

Naanak saṫgur paa▫i▫aa karam paraapaṫ ho▫é. ||2||

Nanak has found the True Guru; by His Grace, the Name is obtained. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਪਾਰਸੁ ਆਪਿ ਧਾਤੁ ਹੈ ਆਪਿ ਕੀਤੋਨੁ ਕੰਚਨੁ ॥

Aapé paaras aap ḋʰaaṫ hæ aap keeṫon kanchan.

He Himself is the Philosopher’s Stone, He Himself is the metal, and He Himself is transformed into gold.

ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ॥

Aapé tʰaakur sévak aapé aapé hee paap kʰandan.

He Himself is the Lord and Master, He Himself is the servant, and He Himself is the Destroyer of sins.

ਆਪੇ ਸਭਿ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਅੰਜਨੁ ॥

Aapé sabʰ gʰat bʰogvæ su▫aamee aapé hee sabʰ anjan.

He Himself enjoys every heart; the Lord Master Himself is the basis of all illusion.

ਆਪਿ ਬਿਬੇਕੁ ਆਪਿ ਸਭੁ ਬੇਤਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭੰਜਨੁ ॥

Aap bibék aap sabʰ béṫaa aapé gurmukʰ bʰanjan.

He Himself is the discerning one, and He Himself is the Knower of all; He Himself breaks the bonds of the Gurmukhs.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜੈ ਤੁਧੁ ਕਰਤੇ ਤੂ ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਵਡਨੁ ॥੧੦॥

Jan Naanak saalaahi na rajæ ṫuḋʰ karṫé ṫoo har sukʰ▫ḋaaṫa vadan. ||10||

Servant Nanak is not satisfied by merely praising You, O Creator Lord; You are the Great Giver of peace. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

Bin saṫgur sévé jee▫a ké banḋʰnaa jéṫé karam kamaahi.

Without serving the True Guru, the deeds which are done are only chains binding the soul.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਵਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥

Bin saṫgur sévé tʰavar na paavhee mar jamėh aavahi jaahi.

Without serving the True Guru, they find no place of rest. They die, only to be born again - they continue coming and going.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Bin saṫgur sévé fikaa bolṇaa naam na vasæ man aa▫é.

Without serving the True Guru, their speech is insipid. They do not enshrine the Naam, the Name of the Lord, in the mind.

ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਮੁਹਿ ਕਾਲੈ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥

Naanak bin saṫgur sévé jam pur baḋʰé maaree▫ah muhi kaalæ utʰ jaahi. ||1||

O Nanak! Without serving the True Guru, they are bound and gagged, and beaten in the City of Death; they depart with blackened faces. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਇਕਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਹਿ ਚਾਕਰੀ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

Ik saṫgur kee sévaa karahi chaakree har naamé lagæ pi▫aar.

Some wait upon and serve the True Guru; they embrace love for the Lord’s Name.

ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰਨਿ ਆਪਣਾ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰਨਿ ਉਧਾਰੁ ॥੨॥

Naanak janam savaaran aapṇaa kul kaa karan uḋʰaar. ||2||

O Nanak! They reform their lives, and redeem their generations as well. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਚਾਟਸਾਲ ਆਪਿ ਹੈ ਪਾਧਾ ਆਪੇ ਚਾਟੜੇ ਪੜਣ ਕਉ ਆਣੇ ॥

Aapé chaatsaal aap hæ paaḋʰaa aapé chaatṛé paṛaṇ ka▫o aaṇé.

He Himself is the school, He Himself is the teacher, and He Himself brings the students to be taught.

ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਮਾਤਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਬਾਲਕ ਕਰੇ ਸਿਆਣੇ ॥

Aapé piṫaa maaṫaa hæ aapé aapé baalak karé si▫aaṇé.

He Himself is the father, He Himself is the mother, and He Himself makes the children wise.

ਇਕ ਥੈ ਪੜਿ ਬੁਝੈ ਸਭੁ ਆਪੇ ਇਕ ਥੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਇਆਣੇ ॥

Ik ṫʰæ paṛ bujʰæ sabʰ aapé ik ṫʰæ aapé karé i▫aaṇé.

In one place, He teaches them to read and understand everything, while in another place, He Himself makes them ignorant.

ਇਕਨਾ ਅੰਦਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਏ ਜਾ ਆਪਿ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਸਚੇ ਭਾਣੇ ॥

Iknaa anḋar mahal bulaa▫é jaa aap ṫéræ man saché bʰaaṇé.

Some, You summon to the Mansion of Your Presence within, when they are pleasing to Your Mind, O True Lord.

TOP OF PAGE