ਜਿਨਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸੇ ਜਨ ਸਚੀ ਦਰਗਹਿ ਜਾਣੇ ॥੧੧॥

Jinaa aapé gurmukʰ ḋé vadi▫aa▫ee sé jan sachee ḋargahi jaaṇé. ||11||

That Gurmukh, whom You have blessed with greatness - that humble being is known in Your True Court. ||11||

ਸਲੋਕੁ ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥

Salok marḋaanaa 1.

Shalok, Mardaanaa:

ਕਲਿ ਕਲਵਾਲੀ ਕਾਮੁ ਮਦੁ ਮਨੂਆ ਪੀਵਣਹਾਰੁ ॥

Kal kalvaalee kaam maḋ manoo▫aa peevaṇhaar.

The Dark Age of Kali Yuga is the vessel, filled with the wine of sexual desire; the mind is the drunkard.

ਕ੍ਰੋਧ ਕਟੋਰੀ ਮੋਹਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਵਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

Kroḋʰ katoree mohi bʰaree peelaavaa ahaⁿkaar.

Anger is the cup, filled with emotional attachment, and egotism is the server.

ਮਜਲਸ ਕੂੜੇ ਲਬ ਕੀ ਪੀ ਪੀ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Majlas kooṛé lab kee pee pee ho▫é kʰu▫aar.

Drinking too much in the company of falsehood and greed, one is ruined.

ਕਰਣੀ ਲਾਹਣਿ ਸਤੁ ਗੁੜੁ ਸਚੁ ਸਰਾ ਕਰਿ ਸਾਰੁ ॥

Karṇee laahaṇ saṫ guṛ sach saraa kar saar.

So, let good deeds be your distillery, and Truth your molasses; in this way, make the most excellent wine of Truth.

ਗੁਣ ਮੰਡੇ ਕਰਿ ਸੀਲੁ ਘਿਉ ਸਰਮੁ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥

Guṇ mandé kar seel gʰi▫o saram maas aahaar.

Make virtue your bread, good conduct the ghee, and modesty the meat to eat.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕਾ ਖਾਧੈ ਜਾਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੧॥

Gurmukʰ paa▫ee▫æ naankaa kʰaaḋʰæ jaahi bikaar. ||1||

As Gurmukh, these are obtained, O Nanak; partaking of them, one’s sins depart. ||1||

ਮਰਦਾਨਾ ੧ ॥

Marḋaanaa 1.

Mardaanaa:

ਕਾਇਆ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਮਜਲਸ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਧਾਤੁ ॥

Kaa▫i▫aa laahaṇ aap maḋ majlas ṫarisnaa ḋʰaaṫ.

The human body is the vat, self-conceit is the wine, and desire is the company of drinking buddies.

ਮਨਸਾ ਕਟੋਰੀ ਕੂੜਿ ਭਰੀ ਪੀਲਾਏ ਜਮਕਾਲੁ ॥

Mansaa katoree kooṛ bʰaree peelaa▫é jamkaal.

The cup of the mind’s longing is overflowing with falsehood, and the Messenger of Death is the cup-bearer.

ਇਤੁ ਮਦਿ ਪੀਤੈ ਨਾਨਕਾ ਬਹੁਤੇ ਖਟੀਅਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥

Iṫ maḋ peeṫæ naankaa bahuṫé kʰatee▫ah bikaar.

Drinking in this wine, O Nanak! One takes on countless sins and corruptions.

ਗਿਆਨੁ ਗੁੜੁ ਸਾਲਾਹ ਮੰਡੇ ਭਉ ਮਾਸੁ ਆਹਾਰੁ ॥

Gi▫aan guṛ saalaah mandé bʰa▫o maas aahaar.

So, make spiritual wisdom your molasses, the Praise of God your bread, and the Fear of God the meat you eat.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਭੋਜਨੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥੨॥

Naanak ih bʰojan sach hæ sach naam aaḋʰaar. ||2||

O Nanak! This is the true food; let the True Name be your only Support. ||2||

ਕਾਂਯਾਂ ਲਾਹਣਿ ਆਪੁ ਮਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤਿਸ ਕੀ ਧਾਰ ॥

Kaaⁿyaaⁿ laahaṇ aap maḋ amriṫ ṫis kee ḋʰaar.

If the human body is the vat, and self-realization is the wine, then a stream of Ambrosial Nectar is produced.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਿਉ ਮੇਲਾਪੁ ਹੋਇ ਲਿਵ ਕਟੋਰੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰੀ ਪੀ ਪੀ ਕਟਹਿ ਬਿਕਾਰ ॥੩॥

Saṫsangaṫ si▫o mélaap ho▫é liv katoree amriṫ bʰaree pee pee katėh bikaar. ||3||

Meeting with the Society of the Saints, the cup of the Lord’s Love is filled with this Ambrosial Nectar; drinking it in, one’s corruption and sins are wiped away. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬਾ ਆਪੇ ਖਟ ਦਰਸਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥

Aapé sur nar gaṇ ganḋʰarbaa aapé kʰat ḋarsan kee baṇee.

He Himself is the angelic being, the heavenly herald, and the celestial singer. He Himself is the one who explains the six schools of philosophy.

ਆਪੇ ਸਿਵ ਸੰਕਰ ਮਹੇਸਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥

Aapé siv sankar mahésaa aapé gurmukʰ akaṫʰ kahaaṇee.

He Himself is Shiva, Shankara and Mahaysh; He Himself is the Gurmukh, who speaks the Unspoken Speech.

ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ਆਪੇ ਸੰਨਿਆਸੀ ਫਿਰੈ ਬਿਬਾਣੀ ॥

Aapé jogee aapé bʰogee aapé sani▫aasee firæ bibaaṇee.

He Himself is the Yogi, He Himself is the Sensual Enjoyer, and He Himself is the Sannyasi, wandering through the wilderness.

ਆਪੈ ਨਾਲਿ ਗੋਸਟਿ ਆਪਿ ਉਪਦੇਸੈ ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰੂਪੁ ਸਿਆਣੀ ॥

Aapæ naal gosat aap upḋésæ aapé sugʰaṛ saroop si▫aaṇee.

He discusses with Himself, and He teaches Himself; He Himself is discrete, graceful and wise.

ਆਪਣਾ ਚੋਜੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਹੈ ਜਾਣੀ ॥੧੨॥

Aapṇaa choj kar vékʰæ aapé aapé sabʰnaa jee▫aa kaa hæ jaaṇee. ||12||

Staging His own play, He Himself watches it; He Himself is the Knower of all beings. ||12||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਏਹਾ ਸੰਧਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਚਿਤਿ ਆਵੈ ॥

Éhaa sanḋʰi▫aa parvaaṇ hæ jiṫ har parabʰ méraa chiṫ aavæ.

That evening prayer alone is acceptable, which brings the Lord God to my consciousness.

ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਊਪਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਵੈ ॥

Har si▫o pareeṫ oopjæ maa▫i▫aa moh jalaavæ.

Love for the Lord wells up within me, and my attachment to Maya is burnt away.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਦੁਬਿਧਾ ਮਰੈ ਮਨੂਆ ਅਸਥਿਰੁ ਸੰਧਿਆ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Gur parsaadee ḋubiḋʰaa maræ manoo▫aa asṫʰir sanḋʰi▫aa karé veechaar.

By Guru’s Grace, duality is conquered, and the mind becomes stable; I have made contemplative meditation my evening prayer.

ਨਾਨਕ ਸੰਧਿਆ ਕਰੈ ਮਨਮੁਖੀ ਜੀਉ ਨ ਟਿਕੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥੧॥

Naanak sanḋʰi▫aa karæ manmukʰee jee▫o na tikæ mar jammæ ho▫é kʰu▫aar. ||1||

O Nanak! The self-willed Manmukh may recite his evening prayers, but his mind is not centered on it; through birth and death, he is ruined. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰਤੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਫਿਰੀ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥

Pari▫o pari▫o karṫee sabʰ jag firee méree pi▫aas na jaa▫é.

I wandered over the whole world, crying out, “Love, O Love!”, but my thirst was not quenched.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਗਈ ਪਿਰੁ ਪਾਇਆ ਘਰਿ ਆਇ ॥੨॥

Naanak saṫgur mili▫æ méree pi▫aas ga▫ee pir paa▫i▫aa gʰar aa▫é. ||2||

O Nanak! Meeting the True Guru, my desires are satisfied; I found my Beloved, when I returned to my own home. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪੇ ਤੰਤੁ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਦਾਸੁ ਭਇਆ ॥

Aapé ṫanṫ param ṫanṫ sabʰ aapé aapé tʰaakur ḋaas bʰa▫i▫aa.

He Himself is the supreme essence, He Himself is the essence of all. He Himself is the Lord and Master, and He Himself is the servant.

ਆਪੇ ਦਸ ਅਠ ਵਰਨ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਆਪਿ ਰਾਜੁ ਲਇਆ ॥

Aapé ḋas atʰ varan upaa▫i▫an aap barahm aap raaj la▫i▫aa.

He Himself created the people of the eighteen castes; God Himself acquired His domain.

ਆਪੇ ਮਾਰੇ ਆਪੇ ਛੋਡੈ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਕਰੇ ਦਇਆ ॥

Aapé maaré aapé chʰodæ aapé bakʰsé karé ḋa▫i▫aa.

He Himself kills, and He Himself redeems; He Himself, in His Kindness, forgives us. He is infallible -

ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲੈ ਕਬ ਹੀ ਸਭੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਸਚੁ ਥਿਆ ॥

Aap abʰul na bʰulæ kab hee sabʰ sach ṫapaavas sach ṫʰi▫aa.

He never errs; the justice of the True Lord is totally True.

ਆਪੇ ਜਿਨਾ ਬੁਝਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ॥੧੩॥

Aapé jinaa bujʰaa▫é gurmukʰ ṫin anḋrahu ḋoojaa bʰaram ga▫i▫aa. ||13||

Those whom the Lord Himself instructs as Gurmukh - duality and doubt depart from within them. ||13||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥

Salok mėhlaa 5.

Shalok, Fifth Mehl:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਸਿਮਰਹਿ ਸਾਧਸੰਗਿ ਤੈ ਤਨਿ ਉਡੈ ਖੇਹ ॥

Har naam na simrahi saaḋʰsang ṫæ ṫan udæ kʰéh.

That body, which does not remember the Lord’s Name in meditation in the Saadh Sangat, the Company of the Holy, shall be reduced to dust.

ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੈ ਨ ਜਾਣਈ ਨਾਨਕ ਫਿਟੁ ਅਲੂਣੀ ਦੇਹ ॥੧॥

Jin keeṫee ṫisæ na jaaṇ▫ee Naanak fit alooṇee ḋéh. ||1||

Cursed and insipid is that body, O Nanak! Which does not know the One who created it. ||1||

TOP OF PAGE