ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧ ਨ ਚੇਤਨੀ ਜਨਮਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਬਿਨਾਸਿ ॥

Manmukʰ anḋʰ na chéṫnee janam mar hohi binaas.

The blind, self-willed Manmukhs do not think of the Lord; they are ruined through birth and death.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆਸਿ ॥੨॥

Naanak gurmukʰ ṫinee naam ḋʰi▫aa▫i▫aa jin kaⁿ▫u ḋʰur poorab likʰi▫aas. ||2||

O Nanak! The Gurmukhs meditate on the Naam, the Name of the Lord; this is their destiny, preordained by the Primal Lord God. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਭੋਜਨੁ ਛਤੀਹ ਪਰਕਾਰ ਜਿਤੁ ਖਾਇਐ ਹਮ ਕਉ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਈ ॥

Har naam hamaaraa bʰojan chʰaṫeeh parkaar jiṫ kʰaa▫i▫æ ham ka▫o ṫaripaṫ bʰa▫ee.

The Lord’s Name is my food; eating the thirty-six varieties of it, I am satisfied and satiated.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਪੈਨਣੁ ਜਿਤੁ ਫਿਰਿ ਨੰਗੇ ਨ ਹੋਵਹ ਹੋਰ ਪੈਨਣ ਕੀ ਹਮਾਰੀ ਸਰਧ ਗਈ ॥

Har naam hamaaraa pænaṇ jiṫ fir nangé na hovah hor pænaṇ kee hamaaree saraḋʰ ga▫ee.

The Lord’s Name is my clothing; wearing it, I shall never be naked again, and my desire to wear other clothing is gone.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ਵਣਜੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕੀ ਹਮ ਕੰਉ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਾਰਕੁਨੀ ਦੀਈ ॥

Har naam hamaaraa vaṇaj har naam vaapaar har naamæ kee ham kaⁿ▫u saṫgur kaarkunee ḋee▫ee.

The Lord’s Name is my business, the Lord’s Name is my commerce; the True Guru has blessed me with its use.

ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਕਾ ਹਮ ਲੇਖਾ ਲਿਖਿਆ ਸਭ ਜਮ ਕੀ ਅਗਲੀ ਕਾਣਿ ਗਈ ॥

Har naamæ kaa ham lékʰaa likʰi▫aa sabʰ jam kee aglee kaaṇ ga▫ee.

I record the account of the Lord’s Name, and I shall not be subject to death again.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਧਿਆਇਆ ਜਿਨ ਕੰਉ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਲਿਖਤੁ ਪਈ ॥੧੭॥

Har kaa naam gurmukʰ kinæ virlæ ḋʰi▫aa▫i▫aa jin kaⁿ▫u ḋʰur karam paraapaṫ likʰaṫ pa▫ee. ||17||

Only a few, as Gurmukh, meditate on the Lord’s Name; they are blessed by the Lord, and receive their preordained destiny. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਜਗਤੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

Jagaṫ agi▫aanee anḋʰ hæ ḋoojæ bʰaa▫é karam kamaa▫é.

The world is blind and ignorant; in the love of duality, it engages in actions.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਜੇਤੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é jéṫé karam karé ḋukʰ lagæ ṫan ḋʰaa▫é.

But those actions which are performed in the love of duality, cause only pain to the body.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਜਾ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥

Gur parsaadee sukʰ oopjæ jaa gur kaa sabaḋ kamaa▫é.

By Guru’s Grace, peace wells up, when one acts according to the Word of the Guru’s Shabad.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

Sachee baṇee karam karé an▫ḋin naam ḋʰi▫aa▫é.

He acts according to the True Word of the Guru’s Bani; night and day, he meditates on the Naam, the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਆਪੇ ਲਾਏ ਤਿਤੁ ਲਗੇ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥

Naanak jiṫ aapé laa▫é ṫiṫ lagé kahṇaa kichʰoo na jaa▫é. ||1||

O Nanak! As the Lord Himself engages him, so is he engaged; no one has any say in this matter. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਹਮ ਘਰਿ ਨਾਮੁ ਖਜਾਨਾ ਸਦਾ ਹੈ ਭਗਤਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

Ham gʰar naam kʰajaanaa saḋaa hæ bʰagaṫ bʰaré bʰandaaraa.

Within the home of my own being, is the everlasting treasure of the Naam; it is a treasure house, overflowing with devotion.

ਸਤਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਕਾ ਸਦ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥

Saṫgur ḋaaṫaa jee▫a kaa saḋ jeevæ ḋévaṇhaaraa.

The True Guru is the Giver of the life of the soul; the Great Giver lives forever.

ਅਨਦਿਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਸਦਾ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਾ ॥

An▫ḋin keerṫan saḋaa karahi gur kæ sabaḋ apaaraa.

Night and day, I continually sing the Kirtan of the Lord’s Praise, through the Infinite Word of the Guru’s Shabad.

ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਦ ਉਚਰਹਿ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵਰਤਾਵਣਹਾਰਾ ॥

Sabaḋ guroo kaa saḋ uchrahi jug jug varṫaavaṇhaaraa.

I recite continually the Guru’s Shabads, which have been effective throughout the ages.

ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਸਦਾ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥

Ih manoo▫aa saḋaa sukʰ vasæ sėhjé karé vaapaaraa.

This mind ever abides in peace, dealing in peace and poise.

ਅੰਤਰਿ ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਹਰਿ ਰਤਨੁ ਹੈ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਵਣਹਾਰਾ ॥

Anṫar gur gi▫aan har raṫan hæ mukaṫ karaavaṇhaaraa.

Deep within me is the Guru’s Wisdom, the Lord’s jewel, the Bringer of liberation.

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਸੋ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥

Naanak jis no naḋar karé so paa▫é so hovæ ḋar sachi▫aaraa. ||2||

O Nanak! One who is blessed by the Lord’s Glance of Grace obtains this, and is judged to be True in the Court of the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਣੀ ਜਾਇ ਪਇਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan so gursikʰ kahee▫æ jo saṫgur charṇee jaa▫é pa▫i▫aa.

Blessed, blessed is that Sikh of the Guru, who goes and falls at the Feet of the True Guru.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਮੁਖਿ ਰਾਮੁ ਕਹਿਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan so gursikʰ kahee▫æ jin har naamaa mukʰ raam kahi▫aa.

Blessed, blessed is that Sikh of the Guru, who with his mouth, utters the Name of the Lord.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁਣਿਐ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan so gursikʰ kahee▫æ jis har naam suṇi▫æ man anaḋ bʰa▫i▫aa.

Blessed, blessed is that Sikh of the Guru, whose mind, upon hearing the Lord’s Name, becomes blissful.

ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋ ਗੁਰਸਿਖੁ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲਇਆ ॥

Ḋʰan ḋʰan so gursikʰ kahee▫æ jin saṫgur sévaa kar har naam la▫i▫aa.

Blessed, blessed is that Sikh of the Guru, who serves the True Guru, and so obtains the Lord’s Name.

ਤਿਸੁ ਗੁਰਸਿਖ ਕੰਉ ਹੰਉ ਸਦਾ ਨਮਸਕਾਰੀ ਜੋ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਚਲਿਆ ॥੧੮॥

Ṫis gursikʰ kaⁿ▫u haⁿ▫u saḋaa namaskaaree jo gur kæ bʰaaṇæ gursikʰ chali▫aa. ||18||

I bow forever in deepest respect to that Sikh of the Guru, who walks in the Way of the Guru. ||18||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਸਭ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

Manhatʰ kinæ na paa▫i▫o sabʰ ṫʰaké karam kamaa▫é.

No one has ever found the Lord through stubborn-mindedness. All have grown weary of performing such actions.

ਮਨਹਠਿ ਭੇਖ ਕਰਿ ਭਰਮਦੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

Manhatʰ bʰékʰ kar bʰaramḋé ḋukʰ paa▫i▫aa ḋoojæ bʰaa▫é.

Through their stubborn-mindedness, and by wearing their disguises, they are deluded; they suffer with pain from the love of duality.

ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Riḋʰ siḋʰ sabʰ moh hæ naam na vasæ man aa▫é.

Riches and the supernatural spiritual powers of the Siddhas are all emotional attachments; through them, the Naam, the Name of the Lord, does not come to dwell in the mind.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥

Gur sévaa ṫé man nirmal hovæ agi▫aan anḋʰéraa jaa▫é.

Serving the Guru, the mind becomes immaculately pure, and the darkness of spiritual ignorance is dispelled.

ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਘਰਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥

Naam raṫan gʰar pargat ho▫aa Naanak sahj samaa▫é. ||1||

The jewel of the Naam is revealed in the home of one’s own being; O Nanak! One merges in celestial bliss. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

TOP OF PAGE