ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਤੀਣੇ ਤਾਰਾ ਚੜਿਆ ਲੰਮਾ ॥੧॥

Naanak ha▫umæ maar paṫeeṇé ṫaaraa chaṛi▫aa lammaa. ||1||

O Nanak! Killing his ego, he is satisfied; the meteor has shot across the sky. ||1||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਚੂਕੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥

Gurmukʰ jaag rahé chookee abʰimaanee raam.

The Gurmukhs remain awake and aware; their egotistical pride is eradicated.

ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥

An▫ḋin bʰor bʰa▫i▫aa saach samaanee raam.

Night and day, it is dawn for them; they merge in the True Lord.

ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਭਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਜਾਗੇ ॥

Saach samaanee gurmukʰ man bʰaanee gurmukʰ saabaṫ jaagé.

The Gurmukhs are merged in the True Lord; they are pleasing to His Mind. The Gurmukhs are intact, safe and sound, awake and awake.

ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥

Saach naam amriṫ gur ḋee▫aa har charnee liv laagé.

The Guru blesses them with the Ambrosial Nectar of the True Name; they are lovingly attuned to the Lord’s Feet.

ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥

Pargatee joṫ joṫ mėh jaaṫaa manmukʰ bʰaram bʰulaaṇee.

The Divine Light is revealed, and in that Light, they achieve realization; the self-willed Manmukhs wander in doubt and confusion.

ਨਾਨਕ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨॥

Naanak bʰor bʰa▫i▫aa man maani▫aa jaagaṫ ræṇ vihaaṇee. ||2||

O Nanak! When the dawn breaks, their minds are satisfied; they pass their life-night awake and aware. ||2||

ਅਉਗਣ ਵੀਸਰਿਆ ਗੁਣੀ ਘਰੁ ਕੀਆ ਰਾਮ ॥

A▫ugaṇ veesri▫aa guṇee gʰar kee▫aa raam.

Forgetting faults and demerits, virtue and merit enter one’s home.

ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ਰਾਮ ॥

Éko rav rahi▫aa avar na bee▫aa raam.

The One Lord is permeating everywhere; there is no other at all.

ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥

Rav rahi▫aa so▫ee avar na ko▫ee man hee ṫé man maani▫aa.

He is All-pervading; there is no other. The mind comes to believe, from the mind.

ਜਿਨਿ ਜਲ ਥਲ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਘਟੁ ਘਟੁ ਥਾਪਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਨਿਆ ॥

Jin jal ṫʰal ṫaribʰavaṇ gʰat gʰat ṫʰaapi▫aa so parabʰ gurmukʰ jaani▫aa.

The One who established the water, the land, the three worlds, each and every heart - that God is known by the Gurmukh.

ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਅਪਾਰਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮੇਟਿ ਸਮਾਈ ॥

Karaṇ kaaraṇ samraṫʰ apaaraa ṫaribaḋʰ mét samaa▫ee.

The Infinite, All-powerful Lord is the Creator, the Cause of all causes; erasing the three-phased Maya, we merge in Him.

ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਗੁਣਹ ਸਮਾਣੇ ਐਸੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥

Naanak avgaṇ guṇah samaaṇé æsee gurmaṫ paa▫ee. ||3||

O Nanak! Then, demerits are dissolved by merits; such are the Guru’s Teachings. ||3||

ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਭੋਲਾ ਰਾਮ ॥

Aavaṇ jaaṇ rahé chookaa bʰolaa raam.

My coming and going in reincarnation have ended; doubt and hesitation are gone.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲੇ ਸਾਚਾ ਚੋਲਾ ਰਾਮ ॥

Ha▫umæ maar milé saachaa cholaa raam.

Conquering my ego, I have met the True Lord, and now I wear the robe of Truth.

ਹਉਮੈ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ਚੂਕੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੈ ॥

Ha▫umæ gur kʰo▫ee pargat ho▫ee chooké sog sanṫaapæ.

The Guru has rid me of egotism; my sorrow and suffering are dispelled.

ਜੋਤੀ ਅੰਦਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਆਪੈ ॥

Joṫee anḋar joṫ samaaṇee aap pachʰaaṫaa aapæ.

My might merges into the Light; I realize and understand my own self.

ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਪਿਰ ਭਾਣੀ ॥

Pé▫ee▫aṛæ gʰar sabaḋ paṫeeṇee saahurṛæ pir bʰaaṇee.

In this world of my parents’ home, I am satisfied with the Shabad; at my in-laws’ home, in the world beyond, I shall be pleasing to my Husband Lord.

ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ਲੋਕਾਣੀ ॥੪॥੩॥

Naanak saṫgur mél milaa▫ee chookee kaaṇ lokaaṇee. ||4||3||

O Nanak! The True Guru has united me in His Union; my dependence on people has ended. ||4||3||

ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Ṫukʰaaree mėhlaa 1.

Tukhaari, First Mehl:

ਭੋਲਾਵੜੈ ਭੁਲੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥

Bʰolaavaṛæ bʰulee bʰul bʰul pachʰoṫaaṇee.

Deluded by doubt, misled and confused, the soul-bride later regrets and repents.

ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਸੁਤੀ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

Pir chʰodi▫aṛee suṫee pir kee saar na jaaṇee.

Abandoning her Husband Lord, she sleeps, and does not appreciate His Worth.

ਪਿਰਿ ਛੋਡੀ ਸੁਤੀ ਅਵਗਣਿ ਮੁਤੀ ਤਿਸੁ ਧਨ ਵਿਧਣ ਰਾਤੇ ॥

Pir chʰodee suṫee avgaṇ muṫee ṫis ḋʰan viḋʰaṇ raaṫé.

Leaving her Husband Lord, she sleeps, and is plundered by her faults and demerits. The night is so painful for this bride.

ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਗੁਤੀ ਹਉਮੈ ਲਗੀ ਤਾਤੇ ॥

Kaam kroḋʰ ahaⁿkaar viguṫee ha▫umæ lagee ṫaaṫé.

Sexual desire, anger and egotism destroy her. She burns in egotism.

ਉਡਰਿ ਹੰਸੁ ਚਲਿਆ ਫੁਰਮਾਇਆ ਭਸਮੈ ਭਸਮ ਸਮਾਣੀ ॥

Udar hans chali▫aa furmaa▫i▫aa bʰasmæ bʰasam samaaṇee.

When the soul-swan flies away, by the Command of the Lord, her dust mingles with dust.

ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥੧॥

Naanak saché naam vihooṇee bʰul bʰul pachʰoṫaaṇee. ||1||

O Nanak! Without the True Name, she is confused and deluded, and so she regrets and repents. ||1||

ਸੁਣਿ ਨਾਹ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਬੇਨੰਤੀ ਮੇਰੀ ॥

Suṇ naah pi▫aaré ik bénanṫee méree.

Please listen, O my Beloved Husband Lord, to my one prayer.

ਤੂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਅੜਾ ਹਉ ਰੁਲਿ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥

Ṫoo nij gʰar vasi▫aṛaa ha▫o rul bʰasmæ dʰéree.

You dwell in the home of the self deep within, while I roll around like a dust-ball.

ਬਿਨੁ ਅਪਨੇ ਨਾਹੈ ਕੋਇ ਨ ਚਾਹੈ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥

Bin apné naahæ ko▫é na chaahæ ki▫aa kahee▫æ ki▫aa keejæ.

Without my Husband Lord, no one likes me at all; what can I say or do now?

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਰਸਨ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥

Amriṫ naam rasan ras rasnaa gur sabḋee ras peejæ.

The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, is the sweetest nectar of nectars. Through the Word of the Guru’s Shabad, with my tongue, I drink this nectar.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸੰਗਿ ਨ ਸਾਥੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ਘਨੇਰੀ ॥

viṇ naavæ ko sang na saaṫʰee aavæ jaa▫é gʰanéree.

Without the Name, no one has any friend or companion; millions come and go in reincarnation.

ਨਾਨਕ ਲਾਹਾ ਲੈ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ॥੨॥

Naanak laahaa læ gʰar jaa▫ee▫æ saachee sach maṫ ṫéree. ||2||

Nanak: the profit is earned and the soul returns home. True, true are Your Teachings. ||2||

ਸਾਜਨ ਦੇਸਿ ਵਿਦੇਸੀਅੜੇ ਸਾਨੇਹੜੇ ਦੇਦੀ ॥

Saajan ḋés viḋésee▫aṛé saanéhṛé ḋéḋee.

O Friend, You have traveled so far from Your homeland; I send my message of love to You.

ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ॥

Saar samaalé ṫin sajṇaa munḋʰ næṇ bʰaréḋee.

I cherish and remember that Friend; the eyes of this soul-bride are filled with tears.

ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਕਿਉ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਾ ਪਿਆਰੇ ॥

Munḋʰ næṇ bʰaréḋee guṇ saaréḋee ki▫o parabʰ milaa pi▫aaré.

The eyes of the soul-bride are filled with tears; I dwell upon Your Glorious Virtues. How can I meet my Beloved Lord God?

ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਨ ਜਾਣਉ ਵਿਖੜਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਪਿਰੁ ਪਾਰੇ ॥

Maarag panṫʰ na jaaṇa▫o vikʰ▫ṛaa ki▫o paa▫ee▫æ pir paaré.

I do not know the treacherous path, the way to You. How can I find You and cross over, O my Husband Lord?

ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੰਨੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥

Saṫgur sabḋee milæ vichʰunnee ṫan man aagæ raakʰæ.

Through the Shabad, the Word of the True Guru, the separated soul-bride meets with the Lord; I place my body and mind before You.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਮਹਾ ਰਸ ਫਲਿਆ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ॥੩॥

Naanak amriṫ birakʰ mahaa ras fali▫aa mil pareeṫam ras chaakʰæ. ||3||

O Nanak! The ambrosial tree bears the most delicious fruits; meeting with my Beloved, I taste the sweet essence. ||3||

ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਇੜੀਏ ਬਿਲਮੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥

Mahal bulaa▫iṛee▫é bilam na keejæ.

The Lord has called you to the Mansion of His Presence - do not delay!

TOP OF PAGE