ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ ubré saachaa naam samaal. ||1||

O Nanak! The Gurmukhs are saved, by contemplating the True Name. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਗਲੀ ਅਸੀ ਚੰਗੀਆ ਆਚਾਰੀ ਬੁਰੀਆਹ ॥

Galeeⁿ asee changee▫aa aachaaree buree▫aah.

We are good at talking, but our actions are bad.

ਮਨਹੁ ਕੁਸੁਧਾ ਕਾਲੀਆ ਬਾਹਰਿ ਚਿਟਵੀਆਹ ॥

Manhu kusuḋʰaa kaalee▫aa baahar chitvee▫aah.

Mentally, we are impure and black, but outwardly, we appear white.

ਰੀਸਾ ਕਰਿਹ ਤਿਨਾੜੀਆ ਜੋ ਸੇਵਹਿ ਦਰੁ ਖੜੀਆਹ ॥

Reesaa karih ṫinaaṛee▫aa jo sévėh ḋar kʰaṛee▫aah.

We imitate those who stand and serve at the Lord’s Door.

ਨਾਲਿ ਖਸਮੈ ਰਤੀਆ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖਿ ਰਲੀਆਹ ॥

Naal kʰasmæ raṫee▫aa maaṇėh sukʰ ralee▫aah.

They are attuned to the Love of their Husband Lord, and they experience the pleasure of His Love.

ਹੋਦੈ ਤਾਣਿ ਨਿਤਾਣੀਆ ਰਹਹਿ ਨਿਮਾਨਣੀਆਹ ॥

Hoḋæ ṫaaṇ niṫaaṇee▫aa rahėh nimaanṇee▫aah.

They remain powerless, even while they have power; they remain humble and meek.

ਨਾਨਕ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਜੇ ਤਿਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਮਿਲਾਹ ॥੨॥

Naanak janam sakaarṫʰaa jé ṫin kæ sang milaah. ||2||

O Nanak! Our lives become profitable if we associate with them. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਲੁ ਮੀਨਾ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਜਾਲੁ ॥

Ṫooⁿ aapé jal meenaa hæ aapé aapé hee aap jaal.

You Yourself are the water, You Yourself are the fish, and You Yourself are the net.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਆਪੇ ਵਿਚਿ ਸੇਬਾਲੁ ॥

Ṫooⁿ aapé jaal vaṫaa▫iḋaa aapé vich sébaal.

You Yourself cast the net, and You Yourself are the bait.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੁ ਹੈ ਸੈ ਹਥਾ ਵਿਚਿ ਗੁਲਾਲੁ ॥

Ṫooⁿ aapé kamal alipaṫ hæ sæ haṫʰaa vich gulaal.

You Yourself are the lotus, unaffected and still brightly-colored in hundreds of feet of water.

ਤੂੰ ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ਇਕ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਕਰਿ ਖਿਆਲੁ ॥

Ṫooⁿ aapé mukaṫ karaa▫iḋaa ik nimakʰ gʰaṛee kar kʰi▫aal.

You Yourself liberate those who think of You for even an instant.

ਹਰਿ ਤੁਧਹੁ ਬਾਹਰਿ ਕਿਛੁ ਨਹੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੇਖਿ ਨਿਹਾਲੁ ॥੭॥

Har ṫuḋʰhu baahar kichʰ nahee gur sabḋee vékʰ nihaal. ||7||

O Lord, nothing is beyond You. I am delighted to behold You, through the Word of the Guru’s Shabad. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਰੋਵੈ ॥

Hukam na jaaṇæ bahuṫaa rovæ.

One who does not know the Hukam of the Lord’s Command cries out in terrible pain.

ਅੰਦਰਿ ਧੋਖਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥

Anḋar ḋʰokʰaa neeḋ na sovæ.

She is filled with deception, and she cannot sleep in peace.

ਜੇ ਧਨ ਖਸਮੈ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥

Jé ḋʰan kʰasmæ chalæ rajaa▫ee.

But if the soul-bride follows the Will of her Lord and Master,

ਦਰਿ ਘਰਿ ਸੋਭਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ॥

Ḋar gʰar sobʰaa mahal bulaa▫ee.

she shall be honored in her own home, and called to the Mansion of His Presence.

ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਈ ॥

Naanak karmee ih maṫ paa▫ee.

O Nanak! By His Mercy, this understanding is obtained.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਚਿ ਸਮਾਈ ॥੧॥

Gur parsaadee sach samaa▫ee. ||1||

By Guru’s Grace, she is absorbed into the True One. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਿਆ ਰੰਗੁ ਕਸੁੰਭਾ ਦੇਖਿ ਨ ਭੁਲੁ ॥

Manmukʰ naam vihooṇi▫aa rang kasumbʰaa ḋékʰ na bʰul.

O self-willed Manmukh, devoid of the Naam, do not be misled upon beholding the color of the safflower.

ਇਸ ਕਾ ਰੰਗੁ ਦਿਨ ਥੋੜਿਆ ਛੋਛਾ ਇਸ ਦਾ ਮੁਲੁ ॥

Is kaa rang ḋin ṫʰoṛi▫aa chʰochʰaa is ḋaa mul.

Its color lasts for only a few days-it is worthless!

ਦੂਜੈ ਲਗੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਮੂਰਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ ॥

Ḋoojæ lagé pach mu▫é moorakʰ anḋʰ gavaar.

Attached to duality, the foolish, blind and stupid people waste away and die.

ਬਿਸਟਾ ਅੰਦਰਿ ਕੀਟ ਸੇ ਪਇ ਪਚਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

Bistaa anḋar keet sé pa▫i pachėh vaaro vaar.

Like worms, they live in manure, and in it, they die over and over again.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

Naanak naam raṫé sé rangulé gur kæ sahj subʰaa▫é.

O Nanak! Those who are attuned to the Naam are dyed in the color of truth; they take on the intuitive peace and poise of the Guru.

ਭਗਤੀ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥

Bʰagṫee rang na uṫræ sėhjé rahæ samaa▫é. ||2||

The color of devotional worship does not fade away; they remain intuitively absorbed in the Lord. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ਸਭ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿਆ ॥

Sisat upaa▫ee sabʰ ṫuḋʰ aapé rijak sambaahi▫aa.

You created the entire universe, and You Yourself bring sustenance to it.

ਇਕਿ ਵਲੁ ਛਲੁ ਕਰਿ ਕੈ ਖਾਵਦੇ ਮੁਹਹੁ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨੀ ਢਾਹਿਆ ॥

Ik val chʰal kar kæ kʰaavḋé muhhu kooṛ kusaṫ ṫinee dʰaahi▫aa.

Some eat and survive by practicing fraud and deceit; from their mouths they drop falsehood and lies.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਓਤੈ ਕੰਮਿ ਓਇ ਲਾਇਆ ॥

Ṫuḋʰ aapé bʰaavæ so karahi ṫuḋʰ oṫæ kamm o▫é laa▫i▫aa.

As it pleases You, You assign them their tasks.

ਇਕਨਾ ਸਚੁ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਤਿਨਾ ਅਤੁਟ ਭੰਡਾਰ ਦੇਵਾਇਆ ॥

Iknaa sach bujʰaa▫i▫on ṫinaa aṫut bʰandaar ḋévaa▫i▫aa.

Some understand Truthfulness; they are given the inexhaustible treasure.

ਹਰਿ ਚੇਤਿ ਖਾਹਿ ਤਿਨਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਅਚੇਤਾ ਹਥ ਤਡਾਇਆ ॥੮॥

Har chéṫ kʰaahi ṫinaa safal hæ achéṫaa haṫʰ ṫadaa▫i▫aa. ||8||

Those who eat by remembering the Lord are prosperous, while those who do not remember Him stretch out their hands in need. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥

Paṛ paṛ pandiṫ béḋ vakaaṇėh maa▫i▫aa moh su▫aa▫é.

The Pandits, the religious scholars, constantly read and recite the Vedas, for the sake of the love of Maya.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਮਨ ਮੂਰਖ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é har naam visaari▫aa man moorakʰ milæ sajaa▫é.

In the love of duality, the foolish people have forgotten the Lord’s Name; they shall receive their punishment.

ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਦਿਤਾ ਤਿਸੁ ਕਬਹੂੰ ਨ ਚੇਤੈ ਜੋ ਦੇਂਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ ॥

Jin jee▫o pind ḋiṫaa ṫis kabahooⁿ na chéṫæ jo ḋéⁿḋaa rijak sambaahi.

They never think of the One who gave them body and soul, who provides sustenance to all.

ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹੁ ਨ ਕਟੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

Jam kaa faahaa galhu na katee▫æ fir fir aavæ jaa▫é.

The noose of death shall not be cut away from their necks; they shall come and go in reincarnation over and over again.

ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁਲੇ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਇ ॥

Manmukʰ kichʰoo na soojʰæ anḋʰulé poorab likʰi▫aa kamaa▫é.

The blind, self-willed Manmukhs do not understand anything. They do what they are preordained to do.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Pooræ bʰaag saṫgur milæ sukʰ▫ḋaaṫa naam vasæ man aa▫é.

Through perfect destiny, they meet the True Guru, the Giver of peace, and the Naam comes to abide in their mind.

ਸੁਖੁ ਮਾਣਹਿ ਸੁਖੁ ਪੈਨਣਾ ਸੁਖੇ ਸੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥

Sukʰ maaṇėh sukʰ pænṇaa sukʰé sukʰ vihaa▫é.

They enjoy peace, they wear peace, and they pass their lives in the peace of peace.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਨਾਉ ਮਨਹੁ ਨ ਵਿਸਾਰੀਐ ਜਿਤੁ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੧॥

Naanak so naa▫o manhu na visaaree▫æ jiṫ ḋar sachæ sobʰaa paa▫é. ||1||

O Nanak! They do not forget the Naam from the mind; they are honored in the Court of the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥

Saṫgur sév sukʰ paa▫i▫aa sach naam guṇṫaas.

Serving the True Guru, peace is obtained. The True Name is the Treasure of Excellence.

TOP OF PAGE