ਜਿਸ ਕੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸੁ ਕਰਣੈਹਾਰੁ ॥

Jis kee sarisat so karṇæhaar.

He is the Creator Lord of His world.

ਅਵਰ ਨ ਬੂਝਿ ਕਰਤ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Avar na boojʰ karaṫ beechaar.

No one else understands Him, although they may try.

ਕਰਤੇ ਕੀ ਮਿਤਿ ਨ ਜਾਨੈ ਕੀਆ ॥

Karṫé kee miṫ na jaanæ kee▫aa.

The created cannot know the extent of the Creator.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਵਰਤੀਆ ॥੭॥

Naanak jo ṫis bʰaavæ so varṫee▫aa. ||7||

O Nanak! Whatever pleases Him comes to pass. ||7||

ਬਿਸਮਨ ਬਿਸਮ ਭਏ ਬਿਸਮਾਦ ॥

Bisman bisam bʰa▫é bismaaḋ.

Gazing upon His wondrous wonder, I am wonder-struck and amazed!

ਜਿਨਿ ਬੂਝਿਆ ਤਿਸੁ ਆਇਆ ਸ੍ਵਾਦ ॥

Jin boojʰi▫aa ṫis aa▫i▫aa savaaḋ.

One who realizes this, comes to taste this state of joy.

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਾਚਿ ਜਨ ਰਹੇ ॥

Parabʰ kæ rang raach jan rahé.

God’s humble servants remain absorbed in His Love.

ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਪਦਾਰਥ ਲਹੇ ॥

Gur kæ bachan paḋaaraṫʰ lahé.

Following the Guru’s Teachings, they receive the four cardinal blessings.

ਓਇ ਦਾਤੇ ਦੁਖ ਕਾਟਨਹਾਰ ॥

O▫é ḋaaṫé ḋukʰ kaatanhaar.

They are the givers, the dispellers of pain.

ਜਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰ ॥

Jaa kæ sang ṫaræ sansaar.

In their company, the world is saved.

ਜਨ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਸੋ ਵਡਭਾਗੀ ॥

Jan kaa sévak so vadbʰaagee.

The slave of the Lord’s servant is so very blessed.

ਜਨ ਕੈ ਸੰਗਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

Jan kæ sang ék liv laagee.

In the company of His servant, one becomes attached to the Love of the One.

ਗੁਨ ਗੋਬਿਦ ਕੀਰਤਨੁ ਜਨੁ ਗਾਵੈ ॥

Gun gobiḋ keerṫan jan gaavæ.

His humble servant sings the Kirtan, the songs of the glory of God.

ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥੮॥੧੬॥

Gur parsaaḋ Naanak fal paavæ. ||8||16||

By Guru’s Grace, O Nanak! He receives the fruits of his rewards. ||8||16||

ਸਲੋਕੁ ॥

Salok.

Shalok:

ਆਦਿ ਸਚੁ ਜੁਗਾਦਿ ਸਚੁ ॥

Aaḋ sach jugaaḋ sach.

True in the beginning, True throughout the ages,

ਹੈ ਭਿ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਹੋਸੀ ਭਿ ਸਚੁ ॥੧॥

Hæ bʰė sach Naanak hosee bʰė sach. ||1||

True here and now. O Nanak! He shall forever be True. ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥

Asatpaḋee.

Ashtapadee:

ਚਰਨ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪਰਸਨਹਾਰ ॥

Charan saṫ saṫ parsanhaar.

His Lotus Feet are True, and True are those who touch Them.

ਪੂਜਾ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸੇਵਦਾਰ ॥

Poojaa saṫ saṫ sévḋaar.

His devotional worship is True, and True are those who worship Him.

ਦਰਸਨੁ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪੇਖਨਹਾਰ ॥

Ḋarsan saṫ saṫ pékʰanhaar.

The Blessing of His Vision is True, and True are those who behold it.

ਨਾਮੁ ਸਤਿ ਸਤਿ ਧਿਆਵਨਹਾਰ ॥

Naam saṫ saṫ ḋʰi▫aavanhaar.

His Naam is True, and True are those who meditate on it.

ਆਪਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਭ ਧਾਰੀ ॥

Aap saṫ saṫ sabʰ ḋʰaaree.

He Himself is True, and True is all that He sustains.

ਆਪੇ ਗੁਣ ਆਪੇ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥

Aapé guṇ aapé guṇkaaree.

He Himself is virtuous goodness, and He Himself is the Bestower of virtue.

ਸਬਦੁ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਕਤਾ ॥

Sabaḋ saṫ saṫ parabʰ bakṫaa.

The Word of His Shabad is True, and True are those who speak of God.

ਸੁਰਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਜਸੁ ਸੁਨਤਾ ॥

Suraṫ saṫ saṫ jas sunṫaa.

Those ears are True, and True are those who listen to His Praises.

ਬੁਝਨਹਾਰ ਕਉ ਸਤਿ ਸਭ ਹੋਇ ॥

Bujʰanhaar ka▫o saṫ sabʰ ho▫é.

All is True to one who understands.

ਨਾਨਕ ਸਤਿ ਸਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥

Naanak saṫ saṫ parabʰ so▫é. ||1||

O Nanak! True, True is He, the Lord God. ||1||

ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ਰਿਦੈ ਜਿਨਿ ਮਾਨਿਆ ॥

Saṫ saroop riḋæ jin maani▫aa.

One who believes in the Embodiment of Truth with all his heart

ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਤਿਨਿ ਮੂਲੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥

Karan karaavan ṫin mool pachʰaani▫aa.

recognizes the Cause of all causes as the Root of all.

ਜਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਪ੍ਰਭ ਆਇਆ ॥

Jaa kæ riḋæ bisvaas parabʰ aa▫i▫aa.

One whose heart is filled with faith in God -

ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਤਿਸੁ ਮਨਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥

Ṫaṫ gi▫aan ṫis man paragtaa▫i▫aa.

the essence of spiritual wisdom is revealed to his mind.

ਭੈ ਤੇ ਨਿਰਭਉ ਹੋਇ ਬਸਾਨਾ ॥

Bʰæ ṫé nirbʰa▫o ho▫é basaanaa.

Coming out of fear, he comes to live without fear.

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜਿਆ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥

Jis ṫé upji▫aa ṫis maahi samaanaa.

He is absorbed into the One, from whom he originated.

ਬਸਤੁ ਮਾਹਿ ਲੇ ਬਸਤੁ ਗਡਾਈ ॥

Basaṫ maahi lé basaṫ gadaa▫ee.

When something blends with its own,

ਤਾ ਕਉ ਭਿੰਨ ਨ ਕਹਨਾ ਜਾਈ ॥

Ṫaa ka▫o bʰinn na kahnaa jaa▫ee.

it cannot be said to be separate from it.

ਬੂਝੈ ਬੂਝਨਹਾਰੁ ਬਿਬੇਕ ॥

Boojʰæ boojʰanhaar bibék.

This is understood only by one with discerning understanding.

ਨਾਰਾਇਨ ਮਿਲੇ ਨਾਨਕ ਏਕ ॥੨॥

Naaraa▫in milé Naanak ék. ||2||

Meeting with the Lord, O Nanak! He becomes one with Him. ||2||

ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ॥

Tʰaakur kaa sévak aagi▫aakaaree.

The servant is obedient to his Lord and Master.

ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਸਦਾ ਪੂਜਾਰੀ ॥

Tʰaakur kaa sévak saḋaa poojaaree.

The servant worships his Lord and Master forever.

ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਸੇਵਕ ਕੈ ਮਨਿ ਪਰਤੀਤਿ ॥

Tʰaakur ké sévak kæ man parṫeeṫ.

The servant of the Lord Master has faith in his mind.

ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਸੇਵਕ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਰੀਤਿ ॥

Tʰaakur ké sévak kee nirmal reeṫ.

The servant of the Lord Master lives a pure lifestyle.

ਠਾਕੁਰ ਕਉ ਸੇਵਕੁ ਜਾਨੈ ਸੰਗਿ ॥

Tʰaakur ka▫o sévak jaanæ sang.

The servant of the Lord Master knows that the Lord is with him.

ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਨਾਮ ਕੈ ਰੰਗਿ ॥

Parabʰ kaa sévak naam kæ rang.

God’s servant is attuned to the Naam, the Name of the Lord.

ਸੇਵਕ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਪਾਲਨਹਾਰਾ ॥

Sévak ka▫o parabʰ paalanhaaraa.

God is the Cherisher of His servant.

ਸੇਵਕ ਕੀ ਰਾਖੈ ਨਿਰੰਕਾਰਾ ॥

Sévak kee raakʰæ nirankaaraa.

The Formless Lord preserves His servant.

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਿਸੁ ਦਇਆ ਪ੍ਰਭੁ ਧਾਰੈ ॥

So sévak jis ḋa▫i▫aa parabʰ ḋʰaaræ.

Unto His servant, God bestows His Mercy.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਸਮਾਰੈ ॥੩॥

Naanak so sévak saas saas samaaræ. ||3||

O Nanak! That servant remembers Him with each and every breath. ||3||

ਅਪੁਨੇ ਜਨ ਕਾ ਪਰਦਾ ਢਾਕੈ ॥

Apuné jan kaa parḋaa dʰaakæ.

He covers the faults of His servant.

ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕੀ ਸਰਪਰ ਰਾਖੈ ॥

Apné sévak kee sarpar raakʰæ.

He surely preserves the honor of His servant.

ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ॥

Apné ḋaas ka▫o ḋé▫é vadaa▫ee.

He blesses His slave with greatness.

ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕਉ ਨਾਮੁ ਜਪਾਈ ॥

Apné sévak ka▫o naam japaa▫ee.

He inspires His servant to chant the Naam, the Name of the Lord.

ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕੀ ਆਪਿ ਪਤਿ ਰਾਖੈ ॥

Apné sévak kee aap paṫ raakʰæ.

He Himself preserves the honor of His servant.

ਤਾ ਕੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਕੋਇ ਨ ਲਾਖੈ ॥

Ṫaa kee gaṫ miṫ ko▫é na laakʰæ.

No one knows His state and extent.

ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਕਉ ਕੋ ਨ ਪਹੂਚੈ ॥

Parabʰ ké sévak ka▫o ko na pahoochæ.

No one is equal to the servant of God.

ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਊਚ ਤੇ ਊਚੇ ॥

Parabʰ ké sévak ooch ṫé ooché.

The servant of God is the highest of the high.

ਜੋ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਇਆ ॥

Jo parabʰ apnee sévaa laa▫i▫aa.

One whom God applies to His own service, O Nanak -

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਹ ਦਿਸਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥੪॥

Naanak so sévak ḋah ḋis paragtaa▫i▫aa. ||4||

that servant is famous in the ten directions. ||4||

ਨੀਕੀ ਕੀਰੀ ਮਹਿ ਕਲ ਰਾਖੈ ॥

Neekee keeree mėh kal raakʰæ.

He infuses His Power into the tiny ant;

ਭਸਮ ਕਰੈ ਲਸਕਰ ਕੋਟਿ ਲਾਖੈ ॥

Bʰasam karæ laskar kot laakʰæ.

it can then reduce the armies of millions to ashes

ਜਿਸ ਕਾ ਸਾਸੁ ਨ ਕਾਢਤ ਆਪਿ ॥

Jis kaa saas na kaadʰaṫ aap.

Those whose breath of life He Himself does not take away -

TOP OF PAGE