ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਵਾ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥

Ṫis gur ka▫o saḋ balihaarṇæ jin har sévaa baṇaṫ baṇaa▫ee.

I am forever a sacrifice to that Guru, who has led me to serve the Lord.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਜਿਥੈ ਕਿਥੈ ਮੈਨੋ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥

So saṫgur pi▫aaraa méræ naal hæ jiṫʰæ kiṫʰæ mæno la▫é chʰadaa▫ee.

That Beloved True Guru is always with me; wherever I may be, He will save me.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥

Ṫis gur ka▫o saabaas hæ jin har sojʰee paa▫ee.

Most blessed is that Guru, who imparts understanding of the Lord.

ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਆਸ ਪੁਰਾਈ ॥੫॥

Naanak gur vitahu vaari▫aa jin har naam ḋee▫aa méré man kee aas puraa▫ee. ||5||

O Nanak! I am a sacrifice to the Guru, who has given me the Lord’s Name, and fulfilled the desires of my mind. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦਾਧੀ ਜਲਿ ਮੁਈ ਜਲਿ ਜਲਿ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥

Ṫarisnaa ḋaaḋʰee jal mu▫ee jal jal karé pukaar.

Consumed by desires, the world is burning and dying; burning and burning, it cries out.

ਸਤਿਗੁਰ ਸੀਤਲ ਜੇ ਮਿਲੈ ਫਿਰਿ ਜਲੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥

Saṫgur seeṫal jé milæ fir jalæ na ḋoojee vaar.

But if it meets with the cooling and soothing True Guru, it does not burn any longer.

ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕੋ ਨਹੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥੧॥

Naanak viṇ naavæ nirbʰa▫o ko nahee jichar sabaḋ na karé veechaar. ||1||

O Nanak! Without the Name, and without contemplating the Word of the Shabad, no one becomes fearless. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਭੇਖੀ ਅਗਨਿ ਨ ਬੁਝਈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Bʰékʰee agan na bujʰ▫ee chinṫaa hæ man maahi.

Wearing ceremonial robes, the fire is not quenched, and the mind is filled with anxiety.

ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨਾ ਮਰੈ ਤਿਉ ਨਿਗੁਰੇ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

varmee maaree saap na maræ ṫi▫o niguré karam kamaahi.

Destroying the snake’s hole, the snake is not killed; it is just like doing deeds without a Guru.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥

Saṫgur ḋaaṫaa sévee▫æ sabaḋ vasæ man aa▫é.

Serving the Giver, the True Guru, the Shabad comes to abide in the mind.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਇ ॥

Man ṫan seeṫal saaⁿṫ ho▫é ṫarisnaa agan bujʰaa▫é.

The mind and body are cooled and soothed; peace ensues, and the fire of desire is quenched.

ਸੁਖਾ ਸਿਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

Sukʰaa sir saḋaa sukʰ ho▫é jaa vichahu aap gavaa▫é.

The supreme comforts and lasting peace are obtained, when one eradicates ego from within.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Gurmukʰ uḋaasee so karé jė sach rahæ liv laa▫é.

He alone becomes a detached Gurmukh, who lovingly focuses his consciousness on the True Lord.

ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਰਜਾ ਆਘਾਇ ॥

Chinṫaa mool na hova▫ee har naam rajaa aagʰaa▫é.

Anxiety does not affect him at all; he is satisfied and satiated with the Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥੨॥

Naanak naam binaa nah chʰootee▫æ ha▫umæ pachėh pachaa▫é. ||2||

O Nanak! Without the Naam, no one is saved; they are utterly ruined by egotism. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨੀ ਪਾਇਅੜੇ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ॥

Jinee har har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa ṫinee paa▫i▫aṛé sarab sukʰaa.

Those who meditate on the Lord, Har, Har, obtain all peace and comforts.

ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜਿਨ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨਿ ਲਾਗੀ ਭੁਖਾ ॥

Sabʰ janam ṫinaa kaa safal hæ jin har ké naam kee man laagee bʰukʰaa.

Fruitful is the entire life of those who yearn for the Name of the Lord in their minds.

ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਨਿ ਆਰਾਧਿਆ ਤਿਨ ਵਿਸਰਿ ਗਏ ਸਭਿ ਦੁਖਾ ॥

Jinee gur kæ bachan aaraaḋʰi▫aa ṫin visar ga▫é sabʰ ḋukʰaa.

Those who worship the Lord in adoration, through the Word of the Guru’s Shabad, forget all their pains and suffering.

ਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਗੁਰਸਿਖ ਹੈ ਜਿਨ ਨਾਹੀ ਚਿੰਤ ਪਰਾਈ ਚੁਖਾ ॥

Ṫé sanṫ bʰalé gursikʰ hæ jin naahee chinṫ paraa▫ee chukʰaa.

Those GurSikhs are good Saints, who care for nothing other than the Lord.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਿਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਹਰਿ ਲਾਗੇ ਮੁਖਾ ॥੬॥

Ḋʰan ḋʰan ṫinaa kaa guroo hæ jis amriṫ fal har laagé mukʰaa. ||6||

Blessed, blessed is their Guru, whose mouth tastes the Ambrosial Fruit of the Lord’s Name. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਕਲਿ ਮਹਿ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ਹੈ ਹੁਕਮੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥

Kal mėh jam janḋaar hæ hukmé kaar kamaa▫é.

In the Dark Age of Kali Yuga, the Messenger of Death is the enemy of life, but he acts according to the Lord’s Command.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਮਨਮੁਖਾ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥

Gur raakʰé sé ubré manmukʰaa ḋé▫é sajaa▫é.

Those who are protected by the Guru are saved, while the self-willed Manmukhs receive their punishment.

ਜਮਕਾਲੈ ਵਸਿ ਜਗੁ ਬਾਂਧਿਆ ਤਿਸ ਦਾ ਫਰੂ ਨ ਕੋਇ ॥

Jamkaalæ vas jag baaⁿḋʰi▫aa ṫis ḋaa faroo na ko▫é.

The world is under the control of, and in the bondage of the Messenger of Death; no one can hold him back.

ਜਿਨਿ ਜਮੁ ਕੀਤਾ ਸੋ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Jin jam keeṫaa so sévee▫æ gurmukʰ ḋukʰ na ho▫é.

So, serve the One who created Death; as Gurmukh, no pain shall touch you.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਮੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਨ ਮਨਿ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ jam sévaa karé jin man sachaa ho▫é. ||1||

O Nanak! Death serves the Gurmukhs; the True Lord abides in their minds. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਏਹਾ ਕਾਇਆ ਰੋਗਿ ਭਰੀ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਇ ॥

Éhaa kaa▫i▫aa rog bʰaree bin sabḋæ ḋukʰ ha▫umæ rog na jaa▫é.

This body is filled with disease; without the Word of the Shabad, the pain of the disease of ego does not depart.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇ ॥

Saṫgur milæ ṫaa nirmal hovæ har naamo man vasaa▫é.

When one meets the True Guru, then he becomes immaculately pure, and he enshrines the Lord’s Name within his mind.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਵਿਸਰਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥

Naanak naam ḋʰi▫aa▫i▫aa sukʰ▫ḋaaṫa ḋukʰ visri▫aa sahj subʰaa▫é. ||2||

O Nanak! Meditating on the Naam, the Name of the Peace-Giving Lord, his pains are automatically forgotten. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿਨਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਉਪਦੇਸਿਆ ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥

Jin jagjeevan upḋési▫aa ṫis gur ka▫o ha▫o saḋaa gʰumaa▫i▫aa.

I am forever a sacrifice to the Guru, who has taught me about the Lord, the Life of the World.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ਜਿਨਿ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥

Ṫis gur ka▫o ha▫o kʰannee▫æ jin maḋʰusooḋan har naam suṇaa▫i▫aa.

I am every bit a sacrifice to the Guru, the Lover of Nectar, who has revealed the Name of the Lord.

ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਣੈ ਜਿਨਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਸਭੁ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥

Ṫis gur ka▫o ha▫o vaarṇæ jin ha▫umæ bikʰ sabʰ rog gavaa▫i▫aa.

I am a sacrifice to the Guru, who has totally cured me of the fatal disease of egotism.

ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਉ ਵਡ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਅਵਗਣ ਕਟਿ ਗੁਣੀ ਸਮਝਾਇਆ ॥

Ṫis saṫgur ka▫o vad punn hæ jin avgaṇ kat guṇee samjʰaa▫i▫aa.

Glorious and great are the virtues of the Guru, who has eradicated evil, and instructed me in virtue.

TOP OF PAGE