ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨ ਕੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥

So saṫgur ṫin ka▫o bʰéti▫aa jin kæ mukʰ masṫak bʰaag likʰ paa▫i▫aa. ||7||

The True Guru meets with those upon whose foreheads such blessed destiny is recorded. ||7||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮਰਜੀਵੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥

Bʰagaṫ karahi marjeevṛé gurmukʰ bʰagaṫ saḋaa ho▫é.

They alone worship the Lord, who remains dead while still alive; the Gurmukhs worship the Lord continually.

ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥

Onaa ka▫o ḋʰur bʰagaṫ kʰajaanaa bakʰsi▫aa mét na sakæ ko▫é.

The Lord blesses them with the treasure of devotional worship, which no one can destroy.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥

Guṇ niḋʰaan man paa▫i▫aa éko sachaa so▫é.

They obtain the treasure of virtue, the One True Lord, within their minds.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਵਿਛੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ mil rahé fir vichʰoṛaa kaḋé na ho▫é. ||1||

O Nanak! The Gurmukhs remain united with the Lord; they shall never be separated again. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਕਿਆ ਓਹੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Saṫgur kee sév na keenee▫aa ki▫aa oh karé veechaar.

He does not serve the True Guru; how can he reflect upon the Lord?

ਸਬਦੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਬਿਖੁ ਭੂਲਾ ਗਾਵਾਰੁ ॥

Sabḋæ saar na jaaṇ▫ee bikʰ bʰoolaa gaavaar.

He does not appreciate the value of the Shabad; the fool wanders in corruption and sin.

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥

Agi▫aanee anḋʰ baho karam kamaavæ ḋoojæ bʰaa▫é pi▫aar.

The blind and ignorant perform all sorts of ritualistic actions; they are in love with duality.

ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਤਿਨ ਖੁਆਰੁ ॥

Aṇhoḋaa aap gaṇaa▫iḋé jam maar karé ṫin kʰu▫aar.

Those who take unjustified pride in themselves, are punished and humiliated by the Messenger of Death.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥

Naanak kis no aakʰee▫æ jaa aapé bakʰsaṇhaar. ||2||

O Nanak! Who else is there to ask? The Lord Himself is the Forgiver. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥

Ṫoo karṫaa sabʰ kichʰ jaaṇḋaa sabʰ jee▫a ṫumaaré.

You, O Creator, know all things; all beings belong to You.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥

Jis ṫoo bʰaavæ ṫis ṫoo mél læhi ki▫aa janṫ vichaaré.

Those who are pleasing to You, You unite with Yourself; what can the poor creatures do?

ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥

Ṫoo karaṇ kaaraṇ samraṫʰ hæ sach sirjaṇhaaré.

You are all-powerful, the Cause of all causes, the True Creator Lord.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥

Jis ṫoo mélėh pi▫aari▫aa so ṫuḋʰ milæ gurmukʰ veechaaré.

Only those unite with you, Beloved Lord, whom you approve and who meditate on Guru’s Word.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੇ ॥੮॥

Ha▫o balihaaree saṫgur aapṇé jin méraa har alakʰ lakʰaaré. ||8||

I am a sacrifice to my True Guru, who has allowed me to see my unseen Lord. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁ ਰਤਨਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Raṫnaa paarakʰ jo hovæ so raṫnaa karé veechaar.

He is the Assayer of jewels; He contemplates the jewel.

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥

Raṫnaa saar na jaaṇ▫ee agi▫aanee anḋʰ anḋʰaar.

He is ignorant and totally blind - he does not appreciate the value of the jewel.

ਰਤਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰੁ ॥

Raṫan guroo kaa sabaḋ hæ boojʰæ boojʰaṇhaar.

The Jewel is the Word of the Guru’s Shabad; the Knower alone knows it.

ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Moorakʰ aap gaṇaa▫iḋé mar jamėh ho▫é kʰu▫aar.

The fools take pride in themselves, and are ruined in birth and death.

ਨਾਨਕ ਰਤਨਾ ਸੋ ਲਹੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

Naanak raṫnaa so lahæ jis gurmukʰ lagæ pi▫aar.

O Nanak! He alone obtains the jewel, who, as Gurmukh, enshrines love for it.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਨਿਤ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥

Saḋaa saḋaa naam uchræ har naamo niṫ bi▫uhaar.

Chanting the Naam, the Name of the Lord, forever and ever, make the Name of the Lord your daily occupation.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਹਰਿ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥

Kirpaa karé jé aapṇee ṫaa har rakʰaa ur ḋʰaar. ||1||

If the Lord shows His Mercy, then I keep Him enshrined within my heart. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥

Saṫgur kee sév na keenee▫aa har naam na lago pi▫aar.

They do not serve the True Guru, and they do not embrace love for the Lord’s Name.

ਮਤ ਤੁਮ ਜਾਣਹੁ ਓਇ ਜੀਵਦੇ ਓਇ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥

Maṫ ṫum jaaṇhu o▫é jeevḋé o▫é aap maaré karṫaar.

Do not even think that they are alive - the Creator Lord Himself has killed them.

ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥

Ha▫umæ vadaa rog hæ bʰaa▫é ḋoojæ karam kamaa▫é.

Egotism is such a terrible disease; in the love of duality, they do their deeds.

ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਏ ਹਰਿ ਵਿਸਰਿਆ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥੨॥

Naanak manmukʰ jeevḋi▫aa mu▫é har visri▫aa ḋukʰ paa▫é. ||2||

O Nanak! The self-willed Manmukhs are in a living death; forgetting the Lord, they suffer with pain. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿਸੁ ਅੰਤਰੁ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥

Jis anṫar hirḋaa suḋʰ hæ ṫis jan ka▫o sabʰ namaskaaree.

Let all bow in reverence, to that humble being whose heart is pure within.

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥

Jis anḋar naam niḋʰaan hæ ṫis jan ka▫o ha▫o balihaaree.

I am a sacrifice to that humble being whose mind is filled with the treasure of the Naam.

ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥

Jis anḋar buḋʰ bibék hæ har naam muraaree.

He has a discriminating intellect; he meditates on the Name of the Lord.

ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥

So saṫgur sabʰnaa kaa miṫ hæ sabʰ ṫisėh pi▫aaree.

That True Guru is a friend to all; everyone is dear to Him.

ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੯॥

Sabʰ aaṫam raam pasaari▫aa gur buḋʰ beechaaree. ||9||

The Lord, the Supreme Soul, is pervading everywhere; reflect upon the wisdom of the Guru’s Teachings. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥

Bin saṫgur sévé jee▫a ké banḋʰnaa vich ha▫umæ karam kamaahi.

Without serving the True Guru, the soul is in the bondage of deeds done in ego.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥

Bin saṫgur sévé tʰa▫ur na paavhee mar jamėh aavahi jaahi.

Without serving the True Guru, one finds no place of rest; he dies, and is reincarnated, and continues coming and going.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Bin saṫgur sévé fikaa bolṇaa naam na vasæ man maahi.

Without serving the True Guru, one’s speech is vapid and insipid; the Naam, the Name of the Lord, does not abide in his mind.

TOP OF PAGE