ਹਾਥ ਪਾਉ ਕਰਿ ਕਾਮੁ ਸਭੁ ਚੀਤੁ ਨਿਰੰਜਨ ਨਾਲਿ ॥੨੧੩॥

Haaṫʰ paa▫o kar kaam sabʰ cheeṫ niranjan naal. ||213||

With your hands and feet, do all your work, but let your consciousness remain with the Immaculate Lord. ||213||

ਮਹਲਾ ੫ ॥

Mėhlaa 5.

Fifth Mehl:

ਕਬੀਰਾ ਹਮਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਹਮ ਕਿਸ ਹੂ ਕੇ ਨਾਹਿ ॥

Kabeeraa hamraa ko nahee ham kis hoo ké naahi.

Kabir! No one belongs to me, and I belong to no one else.

ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ਤਿਸ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨੧੪॥

Jin ih rachan rachaa▫i▫aa ṫis hee maahi samaahi. ||214||

The One who created the creation - into Him I shall be absorbed. ||214||

ਕਬੀਰ ਕੀਚੜਿ ਆਟਾ ਗਿਰਿ ਪਰਿਆ ਕਿਛੂ ਨ ਆਇਓ ਹਾਥ ॥

Kabeer keechaṛ aataa gir pari▫aa kichʰoo na aa▫i▫o haaṫʰ.

Kabir! The flour has fallen into the mud; nothing has come into my hands.

ਪੀਸਤ ਪੀਸਤ ਚਾਬਿਆ ਸੋਈ ਨਿਬਹਿਆ ਸਾਥ ॥੨੧੫॥

Peesaṫ peesaṫ chaabi▫aa so▫ee nibhi▫aa saaṫʰ. ||215||

That which was eaten while it was being ground - that alone is of any use. ||215||

ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਜਾਨੈ ਸਭ ਬਾਤ ਜਾਨਤ ਹੀ ਅਉਗਨੁ ਕਰੈ ॥

Kabeer man jaanæ sabʰ baaṫ jaanaṫ hee a▫ugan karæ.

Kabir! The mortal knows everything, and knowing, he still makes mistakes.

ਕਾਹੇ ਕੀ ਕੁਸਲਾਤ ਹਾਥਿ ਦੀਪੁ ਕੂਏ ਪਰੈ ॥੨੧੬॥

Kaahé kee kuslaaṫ haaṫʰ ḋeep koo▫é paræ. ||216||

What good is a lamp in one’s hand, if he falls into the well? ||216||

ਕਬੀਰ ਲਾਗੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸੁਜਾਨ ਸਿਉ ਬਰਜੈ ਲੋਗੁ ਅਜਾਨੁ ॥

Kabeer laagee pareeṫ sujaan si▫o barjæ log ajaan.

Kabir! I am in love with the All-knowing Lord; the ignorant ones try to hold me back.

ਤਾ ਸਿਉ ਟੂਟੀ ਕਿਉ ਬਨੈ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ॥੨੧੭॥

Ṫaa si▫o tootee ki▫o banæ jaa ké jee▫a paraan. ||217||

How could I ever break with the One, who owns our soul and breath of life. ||217||

ਕਬੀਰ ਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਹੇਤੁ ਕਰਿ ਕਾਹੇ ਮਰਹੁ ਸਵਾਰਿ ॥

Kabeer kotʰé mandap héṫ kar kaahé marahu savaar.

Kabir! Why kill yourself for your love of decorations of your home and mansion?

ਕਾਰਜੁ ਸਾਢੇ ਤੀਨਿ ਹਥ ਘਨੀ ਤ ਪਉਨੇ ਚਾਰਿ ॥੨੧੮॥

Kaaraj saadʰé ṫeen haṫʰ gʰanee ṫa pa▫uné chaar. ||218||

In the end, only six feet, or a little more, shall be your lot. ||218||

ਕਬੀਰ ਜੋ ਮੈ ਚਿਤਵਉ ਨਾ ਕਰੈ ਕਿਆ ਮੇਰੇ ਚਿਤਵੇ ਹੋਇ ॥

Kabeer jo mæ chiṫva▫o naa karæ ki▫aa méré chiṫvé ho▫é.

Kabir! Whatever I wish for does not happen. What can I accomplish by merely thinking?

ਅਪਨਾ ਚਿਤਵਿਆ ਹਰਿ ਕਰੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੨੧੯॥

Apnaa chiṫvi▫aa har karæ jo méré chiṫ na ho▫é. ||219||

The Lord does whatever He wishes; it is not up to me at all. ||219||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਚਿੰਤਾ ਭਿ ਆਪਿ ਕਰਾਇਸੀ ਅਚਿੰਤੁ ਭਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥

Chinṫaa bʰė aap karaa▫isee achinṫ bʰė aapé ḋé▫é.

God Himself makes the mortals anxious, and He Himself takes the anxiety away.

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿ ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥੨੨੦॥

Naanak so salaahee▫æ jė sabʰnaa saar karé▫i. ||220||

O Nanak! Praise the One, who takes care of all. ||220||

ਮਃ ੫ ॥

Mėhlaa 5.

Fifth Mehl:

ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਫਿਰਿਆ ਲਾਲਚ ਮਾਹਿ ॥

Kabeer raam na chéṫi▫o firi▫aa laalach maahi.

Kabir! The mortal does not remember the Lord; he wanders around, engrossed in greed.

ਪਾਪ ਕਰੰਤਾ ਮਰਿ ਗਇਆ ਅਉਧ ਪੁਨੀ ਖਿਨ ਮਾਹਿ ॥੨੨੧॥

Paap karanṫaa mar ga▫i▫aa a▫oḋʰ punee kʰin maahi. ||221||

Committing sins, he dies, and his life ends in an instant. ||221||

ਕਬੀਰ ਕਾਇਆ ਕਾਚੀ ਕਾਰਵੀ ਕੇਵਲ ਕਾਚੀ ਧਾਤੁ ॥

Kabeer kaa▫i▫aa kaachee kaarvee kéval kaachee ḋʰaaṫ.

Kabir! The body is like a clay vessel or a brittle metal pot.

ਸਾਬਤੁ ਰਖਹਿ ਤ ਰਾਮ ਭਜੁ ਨਾਹਿ ਤ ਬਿਨਠੀ ਬਾਤ ॥੨੨੨॥

Saabaṫ rakʰėh ṫa raam bʰaj naahi ṫa bintʰee baaṫ. ||222||

If you wish to keep it safe and sound, then vibrate and meditate on the Lord; otherwise, the thing shall break. ||222||

ਕਬੀਰ ਕੇਸੋ ਕੇਸੋ ਕੂਕੀਐ ਨ ਸੋਈਐ ਅਸਾਰ ॥

Kabeer késo késo kookee▫æ na so▫ee▫æ asaar.

Kabir! Chant the Name of the Beautifully-haired Lord; do not sleep unaware.

ਰਾਤਿ ਦਿਵਸ ਕੇ ਕੂਕਨੇ ਕਬਹੂ ਕੇ ਸੁਨੈ ਪੁਕਾਰ ॥੨੨੩॥

Raaṫ ḋivas ké kookné kabhoo ké sunæ pukaar. ||223||

Chanting His Name night and day, the Lord will eventually hear your call. ||223||

ਕਬੀਰ ਕਾਇਆ ਕਜਲੀ ਬਨੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਕੁੰਚਰੁ ਮਯ ਮੰਤੁ ॥

Kabeer kaa▫i▫aa kajlee ban bʰa▫i▫aa man kunchar ma▫y manṫ.

Kabir! The body is a banana forest, and the mind is an intoxicated elephant.

ਅੰਕਸੁ ਗੵਾਨੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਖੇਵਟੁ ਬਿਰਲਾ ਸੰਤੁ ॥੨੨੪॥

Ankas ga▫yaan raṫan hæ kʰévat birlaa sanṫ. ||224||

The jewel of spiritual wisdom is the prod, and the rare Saint is the rider. ||224||

ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਮੁਖੁ ਕੋਥਰੀ ਪਾਰਖ ਆਗੈ ਖੋਲਿ ॥

Kabeer raam raṫan mukʰ koṫʰree paarakʰ aagæ kʰol.

Kabir! The Lord’s Name is the jewel, and the mouth is the purse; open this purse to the Appraiser.

ਕੋਈ ਆਇ ਮਿਲੈਗੋ ਗਾਹਕੀ ਲੇਗੋ ਮਹਗੇ ਮੋਲਿ ॥੨੨੫॥

Ko▫ee aa▫é milægo gaahkee légo mahgé mol. ||225||

If a buyer can be found, it will go for a high price. ||225||

ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਾਨਿਓ ਨਹੀ ਪਾਲਿਓ ਕਟਕੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥

Kabeer raam naam jaani▫o nahee paali▫o katak kutamb.

Kabir! The mortal does not know the Lord’s Name, but he has raised a very large family.

ਧੰਧੇ ਹੀ ਮਹਿ ਮਰਿ ਗਇਓ ਬਾਹਰਿ ਭਈ ਨ ਬੰਬ ॥੨੨੬॥

Ḋʰanḋʰé hee mėh mar ga▫i▫o baahar bʰa▫ee na bamb. ||226||

He dies in the midst of his worldly affairs, and then he is not heard in the external world. ||226||

ਕਬੀਰ ਆਖੀ ਕੇਰੇ ਮਾਟੁਕੇ ਪਲੁ ਪਲੁ ਗਈ ਬਿਹਾਇ ॥

Kabeer aakʰee kéré maatuké pal pal ga▫ee bihaa▫é.

Kabir! In the blink of an eye, moment by moment, life is passing by.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਜਮ ਦੀਆ ਦਮਾਮਾ ਆਇ ॥੨੨੭॥

Man janjaal na chʰod▫ee jam ḋee▫aa ḋamaamaa aa▫é. ||227||

The mortal does not give up his worldly entanglements; the Messenger of Death walks in and beats the drum. ||227||

ਕਬੀਰ ਤਰਵਰ ਰੂਪੀ ਰਾਮੁ ਹੈ ਫਲ ਰੂਪੀ ਬੈਰਾਗੁ ॥

Kabeer ṫarvar roopee raam hæ fal roopee bæraag.

Kabir! The Lord is the tree, and disillusionment with the world is the fruit.

ਛਾਇਆ ਰੂਪੀ ਸਾਧੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਤਜਿਆ ਬਾਦੁ ਬਿਬਾਦੁ ॥੨੨੮॥

Chʰaa▫i▫aa roopee saaḋʰ hæ jin ṫaji▫aa baaḋ bibaaḋ. ||228||

The Holy man, who has abandoned useless arguments, is the shade of the tree. ||228||

ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਬੀਜੁ ਬੋਇ ਬਾਰਹ ਮਾਸ ਫਲੰਤ ॥

Kabeer æsaa beej bo▫é baarah maas falanṫ.

Kabir! Plant the seeds of such a plant, which shall bear fruit throughout the twelve months,

ਸੀਤਲ ਛਾਇਆ ਗਹਿਰ ਫਲ ਪੰਖੀ ਕੇਲ ਕਰੰਤ ॥੨੨੯॥

Seeṫal chʰaa▫i▫aa gahir fal pankʰee kél karanṫ. ||229||

with cooling shade and abundant fruit, upon which birds joyously play. ||229||

ਕਬੀਰ ਦਾਤਾ ਤਰਵਰੁ ਦਯਾ ਫਲੁ ਉਪਕਾਰੀ ਜੀਵੰਤ ॥

Kabeer ḋaaṫaa ṫarvar ḋa▫yaa fal upkaaree jeevanṫ.

Kabir! The Great Giver is the tree, which blesses all with the fruit of compassion.

ਪੰਖੀ ਚਲੇ ਦਿਸਾਵਰੀ ਬਿਰਖਾ ਸੁਫਲ ਫਲੰਤ ॥੨੩੦॥

Pankʰee chalé ḋisaavaree birkʰaa sufal falanṫ. ||230||

When the birds migrate to other lands, O Tree, you bear the fruits. ||230||

ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੀ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ਲਿਲਾਟ ॥

Kabeer saaḋʰoo sang paraapaṫee likʰi▫aa ho▫é lilaat.

Kabir! The mortal finds the Saadh Sangat, the Company of the Holy, if he has such destiny written upon his forehead.

TOP OF PAGE