ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਠਾਕ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟ ॥੨੩੧॥

Mukaṫ paḋaaraṫʰ paa▫ee▫æ tʰaak na avgʰat gʰaat. ||231||

He obtains the treasure of liberation, and the difficult road to the Lord is not blocked. ||231||

ਕਬੀਰ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਆਧੀ ਹੂੰ ਤੇ ਆਧ ॥

Kabeer ék gʰaṛee aaḋʰee gʰaree aaḋʰee hooⁿ ṫé aaḋʰ.

Kabir! Whether is for an hour, half an hour, or half of that,

ਭਗਤਨ ਸੇਤੀ ਗੋਸਟੇ ਜੋ ਕੀਨੇ ਸੋ ਲਾਭ ॥੨੩੨॥

Bʰagṫan séṫee gosté jo keené so laabʰ. ||232||

whatever it is, it is worthwhile to speak with the Holy. ||232||

ਕਬੀਰ ਭਾਂਗ ਮਾਛੁਲੀ ਸੁਰਾ ਪਾਨਿ ਜੋ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਖਾਂਹਿ ॥

Kabeer bʰaaⁿg maachʰulee suraa paan jo jo paraanee kʰaaⁿhi.

Kabir! Those mortals who consume marijuana, fish and wine -

ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਕੀਏ ਤੇ ਸਭੈ ਰਸਾਤਲਿ ਜਾਂਹਿ ॥੨੩੩॥

Ṫiraṫʰ baraṫ ném kee▫é ṫé sabʰæ rasaaṫal jaaⁿhi. ||233||

no matter what pilgrimages, fasts and rituals they follow, they will all go to hell. ||233||

ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਰਿ ਰਹਉ ਲੇ ਸਾਜਨ ਘਟ ਮਾਹਿ ॥

Neeché lo▫in kar raha▫o lé saajan gʰat maahi.

Kabir! I keep my eyes lowered, and enshrine my Friend within my heart.

ਸਭ ਰਸ ਖੇਲਉ ਪੀਅ ਸਉ ਕਿਸੀ ਲਖਾਵਉ ਨਾਹਿ ॥੨੩੪॥

Sabʰ ras kʰéla▫o pee▫a sa▫o kisee lakʰaava▫o naahi. ||234||

I enjoy all pleasures with my Beloved, but I do not let anyone else know. ||234||

ਆਠ ਜਾਮ ਚਉਸਠਿ ਘਰੀ ਤੁਅ ਨਿਰਖਤ ਰਹੈ ਜੀਉ ॥

Aatʰ jaam cha▫usatʰ gʰaree ṫu▫a nirkʰaṫ rahæ jee▫o.

Twenty-four hours a day, every hour, my soul continues to look to You, O Lord.

ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਿਉ ਕਰਉ ਸਭ ਘਟ ਦੇਖਉ ਪੀਉ ॥੨੩੫॥

Neeché lo▫in ki▫o kara▫o sabʰ gʰat ḋékʰ▫a▫u pee▫o. ||235||

Why should I keep my eyes lowered? I see my Beloved in every heart. ||235||

ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਹਿ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਹਿ ਬਸੈ ਕਿ ਪੀਉ ॥

Sun sakʰee pee▫a mėh jee▫o basæ jee▫a mėh basæ kė pee▫o.

Listen, O my companions: my soul dwells in my Beloved, and my Beloved dwells in my soul.

ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੀਉ ਕਿ ਪੀਉ ॥੨੩੬॥

Jee▫o pee▫o boojʰa▫o nahee gʰat mėh jee▫o kė pee▫o. ||236||

I realize that there is no difference between my soul and my Beloved; I cannot tell whether my soul or my Beloved dwells in my heart. ||236||

ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰੁ ਨਾਹਿ ॥

Kabeer baaman guroo hæ jagaṫ kaa bʰagṫan kaa gur naahi.

Kabir! The Brahmin may be the guru of the world, but he is not the Guru of the devotees.

ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥

Arajʰ urajʰ kæ pach moo▫aa chaara▫o béḋahu maahi. ||237||

He rots and dies in the perplexities of the four Vedas. ||237||

ਹਰਿ ਹੈ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰੀ ਹਾਥੀ ਚੁਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥

Har hæ kʰaaⁿd réṫ mėh bikʰree haaṫʰee chunee na jaa▫é.

The Lord is like sugar, scattered in the sand; the elephant cannot pick it up.

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰਿ ਭਲੀ ਬੁਝਾਈ ਕੀਟੀ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਇ ॥੨੩੮॥

Kahi Kabeer gur bʰalee bujʰaa▫ee keetee ho▫é kæ kʰaa▫é. ||238||

Says Kabir, the Guru has given me this sublime understanding: become an ant, and feed on it. ||238||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਸੀਸੁ ਕਾਟਿ ਕਰਿ ਗੋਇ ॥

Kabeer ja▫o ṫuhi saaḋʰ piramm kee sees kaat kar go▫é.

Kabir! If you desire to play the game of love with the Lord, then cut off your head, and make it into a ball.

ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਹਾਲ ਕਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥੨੩੯॥

Kʰélaṫ kʰélaṫ haal kar jo kichʰ ho▫é ṫa ho▫é. ||239||

Lose yourself in the play of it, and then whatever will be, will be. ||239||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਪਾਕੇ ਸੇਤੀ ਖੇਲੁ ॥

Kabeer ja▫o ṫuhi saaḋʰ piramm kee paaké séṫee kʰél.

Kabir! If you desire to play the game of love with the Lord, play it with someone with commitment.

ਕਾਚੀ ਸਰਸਉਂ ਪੇਲਿ ਕੈ ਨਾ ਖਲਿ ਭਈ ਨ ਤੇਲੁ ॥੨੪੦॥

Kaachee sarsa▫uⁿ pél kæ naa kʰal bʰa▫ee na ṫél. ||240||

Pressing the unripe mustard seeds produces neither oil nor flour. ||240||

ਢੂੰਢਤ ਡੋਲਹਿ ਅੰਧ ਗਤਿ ਅਰੁ ਚੀਨਤ ਨਾਹੀ ਸੰਤ ॥

Dʰooⁿdʰaṫ dolėh anḋʰ gaṫ ar cheenaṫ naahee sanṫ.

Searching, the mortal stumbles like a blind person, and does not recognize the Saint.

ਕਹਿ ਨਾਮਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਭਗਤਹੁ ਭਗਵੰਤੁ ॥੨੪੧॥

Kahi naamaa ki▫o paa▫ee▫æ bin bʰagṫahu bʰagvanṫ. ||241||

Says Namdev, how can one obtain the Lord God, without His devotee? ||241||

ਹਰਿ ਸੋ ਹੀਰਾ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਰਹਿ ਆਨ ਕੀ ਆਸ ॥

Har so heeraa chʰaad kæ karahi aan kee aas.

Forsaking the Diamond of the Lord, the mortals put their hopes in another.

ਤੇ ਨਰ ਦੋਜਕ ਜਾਹਿਗੇ ਸਤਿ ਭਾਖੈ ਰਵਿਦਾਸ ॥੨੪੨॥

Ṫé nar ḋojak jaahigé saṫ bʰaakʰæ Raviḋaas. ||242||

Those people shall go to hell; Ravi Das speaks the Truth. ||242||

ਕਬੀਰ ਜਉ ਗ੍ਰਿਹੁ ਕਰਹਿ ਤ ਧਰਮੁ ਕਰੁ ਨਾਹੀ ਤ ਕਰੁ ਬੈਰਾਗੁ ॥

Kabeer ja▫o garihu karahi ṫa ḋʰaram kar naahee ṫa kar bæraag.

Kabir! If you live the householder’s life, then practice righteousness; otherwise, you might as well retire from the world.

ਬੈਰਾਗੀ ਬੰਧਨੁ ਕਰੈ ਤਾ ਕੋ ਬਡੋ ਅਭਾਗੁ ॥੨੪੩॥

Bæraagee banḋʰan karæ ṫaa ko bado abʰaag. ||243||

If someone renounces the world, and then gets involved in worldly entanglements, he shall suffer terrible misfortune. ||243||

ਸਲੋਕ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਕੇ

Salok Sékʰ Fareeḋ ké

Shaloks Of Shaykh Farid Jee:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਜਿਤੁ ਦਿਹਾੜੈ ਧਨ ਵਰੀ ਸਾਹੇ ਲਏ ਲਿਖਾਇ ॥

Jiṫ ḋihaaṛæ ḋʰan varee saahé la▫é likʰaa▫é.

The day of the bride’s wedding is preordained.

ਮਲਕੁ ਜਿ ਕੰਨੀ ਸੁਣੀਦਾ ਮੁਹੁ ਦੇਖਾਲੇ ਆਇ ॥

Malak jė kannee suṇeeḋaa muhu ḋékʰaalé aa▫é.

On that day, the Messenger of Death, of whom she had only heard, comes and shows its face.

ਜਿੰਦੁ ਨਿਮਾਣੀ ਕਢੀਐ ਹਡਾ ਕੂ ਕੜਕਾਇ ॥

Jinḋ nimaaṇee kadʰee▫æ hadaa koo kaṛkaa▫é.

It breaks the bones of the body and pulls the helpless soul out.

ਸਾਹੇ ਲਿਖੇ ਨ ਚਲਨੀ ਜਿੰਦੂ ਕੂੰ ਸਮਝਾਇ ॥

Saahé likʰé na chalnee jinḋoo kooⁿ samjʰaa▫é.

That preordained time of marriage cannot be avoided. Explain this to your soul.

ਜਿੰਦੁ ਵਹੁਟੀ ਮਰਣੁ ਵਰੁ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਰਣਾਇ ॥

Jinḋ vahutee maraṇ var læ jaasee parṇaa▫é.

The soul is the bride, and death is the groom. He will marry her and take her away.

ਆਪਣ ਹਥੀ ਜੋਲਿ ਕੈ ਕੈ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥

Aapaṇ haṫʰee jol kæ kæ gal lagæ ḋʰaa▫é.

After the body sends her away with its own hands, whose neck will it embrace?

ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਪੁਰਸਲਾਤ ਕੰਨੀ ਨ ਸੁਣੀ ਆਇ ॥

vaalahu nikee puraslaaṫ kannee na suṇee aa▫é.

The bridge to hell is narrower than a hair; haven’t you heard of it with your ears?

ਫਰੀਦਾ ਕਿੜੀ ਪਵੰਦੀਈ ਖੜਾ ਨ ਆਪੁ ਮੁਹਾਇ ॥੧॥

Fareeḋaa kiṛee pavaⁿḋee▫ee kʰaṛaa na aap muhaa▫é. ||1||

Farid, the call has come; be careful now - don’t let yourself be robbed. ||1||

ਫਰੀਦਾ ਦਰ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭਤਿ ॥

Fareeḋaa ḋar ḋarvésee gaakʰ▫ṛee chalaaⁿ ḋunee▫aaⁿ bʰaṫ.

Farid, it is so difficult to become a humble Saint at the Lord’s Door.

TOP OF PAGE